گفتگو یورونیوز با ساشا مینراث، از پژوهشگران بنیاد «نیوامریکن» و مسئول این پروژه
گفتگو یورونیوز با ساشا مینراث، از پژوهشگران بنیاد «نیوامریکن» و مسئول این پروژه
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز از پروژه ای خبر داده است که به نظر می رسد آغازگر دوران جدیدی در ارتباطات اینترنتی باشد. پروژه ای که این روزنامه آن را «اینترنت چمدانی» یا «اینترنت در سایه» نامید و با همکاری وزارت امور خارجه آمریکا در حال انجام است. این پروژه نویدبخش دسترسی آزاد به اینترنت در کشورهایی است که در آنها اینترنت به هر دلیلی با محدودیت مواجه است.
برای آگاهی بیشتر درباره جزئیات طرح موسوم به «اینترنت چمدانی» ، یورونیوز فارسی با ساشا مینراث، از پژوهشگران بنیاد «نیوامریکن» و مسئول این پروژه گفتگو کرده است.
یورونیوز: آقای مینراث، لطفا به زبان ساده بگویید اینترنت چمدانی چیست و چگونه کار می کند؟
ساشا مینراث: ابتدا می خواهم بگویم که اصطلاح «اینترنت سایه» و «اینترنت چمدانی» اصطلاحی بود که نیویورک تایمز آن را ابداع کرده است و اصطلاحی نیست که خود ما از آن استفاده کنیم. ما این پروژه را «نوعی شبکه اینترانت» می نامیم. در واقع اعضای یک جامعه یک شبکه داخلی اینترانت را از طریق این تکنولوژی می توانند راه اندازی کنند. این جامعه می تواند شامل فقط دو نفر شود که هدفشان فقط به اشتراک گذاری چند فایل باشد یا می تواند شامل شمار زیادی از اعضای یک جامعه باشد که می خواهند با هم ارتباط برقرار کنند. در واقع وقتی شما با استفاده از این تکنولوژی توانستید بدون نیاز به روشهای رایج اتصال به اینترنت که معمولا در اختیار دولتها است، به شبکه اینترنت وصل شوید، افراد دیگر می توانند از طریق شما به اینترنت وصل شوند.
یورونیوز: یعنی برای استفاده از این تکنولوژی، کاربر به یک چمدان یا چیزی شبیه آن نیاز ندارد؟ به طور کلی به چه ابزارهای اضافی سخت افزاری نیاز است؟
ساشا مینراث: همین طور است. وقتی نیویورک تایمز از اصطلاح اینترنت چمدانی استفاده کرد در واقع قصدش به تصویر کشیدن تکنولوژی بود که با استفاده از آن می توان بسادگی به اینترنت وصل شد. اما یکی از نکات منفی اصطلاح «اینترنت چمدانی» که تکنولوژی ما به آن معروف شده این است که کاربران به دنبال یک چمدان برای استفاده از این تکنولوژی می گردند در حالی که چمدانی در کار نیست و آنها می توانند با استفاده از همان ابزارهایی که دارند از این تکنولوژی استفاده کنند.
برای استفاده از این تکنولوژی شما فقط به یک لپ تاپ یا کامپیوتر مجهز به شبکه بی سیم یا وایرلس نیاز دارید و برنامه ای که بتوانید به وسیله آن به شبکه وصل بشوید. این برنامه را ما درست کرده ایم و کاربران می توانند آن را از فروشگاه های آنلاین ارائه برنامه های کاربردی یا «اپلیکیشنها» تهیه کنند. این اپلیکیشنها یا برنامه های کاربردی کوچک همچنین می توانند از اینترنت دانلود شوند یا بر روی سی دی کپی شوند.
یورونیوز: آیا این تکنولوژی در تلفنهای موبایل هم قابل استفاده است؟
ساشا مینراث: بله. این برنامه بر روی همه ابزارهایی که قابلیت اتصال به شبکه وای فای را دارند قابل نصب است. تقریبا تمام لپ تاپها و بسیاری از تلفنهای هوشمند چنین قابلیتی را دارند. پس از نصب این برنامه لپ تاپ یا موبایل شما به طور خودکار یک شبکه محلی ایجاد می کند که اجازه می دهد ابزارهای دیگر هم به آن وصل شود. این ابزارهای دیگر می تواند مثلا کامپیوتر دیگری در خانه شما باشد یا اصلا می تواند کامپیوتر همسایه شما باشد. یا در مقیاس بزرگتر تمام افراد شهر می توانند به این شبکه محلی وصل شوند و از طریق موبایل شما به اینترنت وصل شوند.
یورونیوز: آیا نگران این نیستید که مجرمان با استفاده از این تکنولوژی کارهای خلاف را ساده تر انجام بدهند. چرا که به نظر می رسد خطر ردیابی آنها وجود نخواهد داشت.
ساشا مینراث: این تکنولوژی یک ابزار بسیار قدرتمند است و ما مثل همه ابزارهای قدرتمند دیگر باید نگران سوء استفاده از آن باشیم. بیایید اسم این تکنولوژی را یک قلم مدرن بگذاریم. کسانی می توانند از قلم برای مقاصد شیطانی استفاده کنند. اما این مساله باعث نمی شود که ما استفاده از مداد را غیرقانونی اعلام کنیم. چون فواید کلی دسترسی به مداد به عنوان یک ابزار ارتباطی آن قدر زیاد است که اصلا مضرات آن به چشم نمی آید. قطعا کسانی پیدا خواهند شد که از این ابزار ارتباطی ما هم سوء استفاده کنند اما فوایدی که این ابزار برای جامعه دارد آن قدر فوق العاده است که می توانیم از مضراتش چشم پوشی کنیم.
یورونیوز: بزرگترین نگرانی کاربران بالقوه اینترنت چمدانی شناسایی شدن به وسیله نیروهای امنیتی است. اینترنت در سایه واقعا چقدر امنیت دارد و کاربران چقدر می توانند از ناشناس ماندن خود مطمئن باشند؟
ساشا مینراث: من می خواهم با صراحت بگویم که این ابزار به هیچ وجه نمی تواند ناشناس ماندن کاربران یا امن بودن اتصال آنها به اینترنت را تضمین کند. این فقط یکی از روشهای مختلفی است که کاربران می توانند برای امن تر بودن اتصالشان به اینترنت از آن استفاده کنند. اینترنت چمدانی در کنار تکنولوژیهای مختلفی که به امن تر شدن ارتباط اینترنتی کمک می کنند می تواند امنیت کاربران را تضمین کند.
ما با توسعه این تکنولوژی در سال آینده قادر خواهیم بود که اطلاعات رد و بدل شده در شبکه را رمزگذاری کنیم. همچنین با تجمع اطلاعاتی که کاربران مختلف در شبکه رد و بدل می کنند به ناشناس ماندن آنها در شبکه کمک می کنیم.
یورونیوز: دولت ایران مجریان طرح اینترنت چمدانی و دولت آمریکا را متهم کرده است که با این کار علیه ایران اعلام جنگ سایبری کرده اند. مخصوصا با توجه به کمک مالی دولت آمریکا این اتهام تشدید شده است. نظر شما درباره این موضوع چیست؟
ساشا مینراث: من این پروژه را ده سال قبل آغاز کردم. یعنی ما یک تاریخ ده ساله ای پشت سر این پروژه داریم بدون این که حتی یک دلار از طرف دولت آمریکا دریافت کرده باشیم. این تکنولوژی در واقع تلاشی بین المللی برای گسترش ارتباطات بین افرادی است که نمی توانند به اینترنت وصل شوند. از این تکنولوژی می توان در بلایای طبیعی استفاده کرد یا برای مقابله با سانسور اینترنتی. در عین حال به هیچ وجه این پروژه هدفش یک دولت خاص نبود یا مثلا پروژه ای نیست که متعلق به دولت آمریکا باشد. دولت آمریکا فقط یکی از چندین حامی این تکنولوژی است. همان طور که در سالهای آغازین پیدایش اینترنت دولت آمریکا از حامیان آن پروژه هم بود.
من نمی دانم چرا حکومت ایران فکر می کند هدف این پروژه مقابله با آن است. اولین و مهمترین هدف این پروژه کمک به کاربرانی است که می خواهند با هم در ارتباط باشند.
ما انتظار داریم که از اینترنت چمدانی در تمام دنیا استفاده شود حتی در آمریکا. به هیچ وجه هدف این تکنولوژی به زیر کشیدن یک دولت یا حمایت از دولت دیگری نیست. ما اصلا نمی خواهیم وارد چنین مباحث سیاسی بشویم.
برای من جالب است که اصلا چرا دولت ایران این قدر نگران این مساله است. ما فقط به دنبال آسان کردن راه های ارتباطی مردم هستیم. بر اساس بند نوزده بیانیه حقوق بشر که در سال 1948 به تصویب رسید، ارتباط داشتن با یکدیگر حق اساسی مردم است و این تکنولوژی فقط حامی همین حق اساسی مردم است.
Google