بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.
در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.
برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.
واقعا سریع رفتن این بازی رو برای خودم یه جور خیانت میدونم (نظر شخصی منه هر کی دوست داره میتونه هر جور بره و لذت ببره) منو رفیقام ۷-۸ ساعته رفتیم جلو اصلا دلمون نمیاد شبی بیشتر از یکی دو ساعت بازیو بریم بعدشم میایم در مورد همه چیزش صحبت میکنیم تئوری میدیم در مورد کارکترها و داستانش تکنیک های فنی رو نقد میکنیم تعریف میکنیم از اینکه کی چجوری اون مرحله رو رد کرد عکس های خفن واسه هم میفرستیم چیزای مخفی که پیدا میکنیم رو بهم میگیم که تو دیدی یا نه... حیفه واقعا لذت ببرید از همه جای بازی نامه ها رو خیلی با دقت بخونید ترجمه کنید یه داستان اصلی تو نامه‌هاس واقعا عالین بچرخید عکس بگیرید همه سوراخ سمبه ها رو بگردین همش اکشن نرید یا همش مخفی‌کاری نرید یه بالانس برقرار کنید(همه اینا پیشنهاده نه بیشتر) اسپیدران عجله‌ای که فقط آخرشو ببینید چی میشه حیفه واقعا این بازیو یک بار برای بار اول میرید تایم بدین بین صحنه های مهم بازی فکر کنید بزارید کامل درکش کنید لذتش هزار برابر میشه
یه چیزی در مورد صحنه جوئل بگم رفتم استریم یه پسر ایرانی معروف رو تو یوتیوب دیدم اون صحنه رو دوباره دیدم اون صدای سوت وحشتناکی که بعد ضربه زدن ابی به سر جوئل میاد میره تو اعماق مغزت زووم کردم رو گریه و چشمای الی که نمیتونه کاری واسه نجاتش بکنه دوباره بغضم گرفت سرم درد گرفت احساساتی شدم اصلا عجیب و غریب سنگینه شاید اینی که بگم بگین دیگه جوگیر نشو و فلان ولی حسمو دوست دارم اینجا بگم مهم نیست قضاوت بد بکنن بعضیا چند روزه سرکار یا خونه یهوو دپ میشم میرم تو خودم میگفتم چرا اینجوری میشم آخه انگار واقعا یکی از عزیزان نزدیکمو از دست دادم خدای ناکرده که خیلی دوسش داشتم مرد قوی بود چقدر نامردی کشتنش همه بچه‌ها میتونن اعتراف کنن که یه شوک روحی روانی سنگینی خوردن که ناخودآگاه رو زندگیه معمولیشون یه نیمچه تاثیری گذاشته و بعضی اوقات یه حس پوچی میاد درون آدم ولی چه کنیم که عین زندگی واقعی ناراحتی و غم و از دست دادن آدمایی که دوسشون داریم همیشه هست و باید قوی باشی باهاش کنار بیای و ناامید نشی ادامه بدی و انتقامتو از زندگی بگیری و بزرگترین درس این بازیم همینه که بینظیرش میکنه. خوشبختانه این موضوع رو تجربه بازیم صدمه نزده و بیشتر عاشق بازی شدم همش ذوق دارم برم خونه بازی کنم و چه خوب که اوایل بازی این اتفاق افتاد تا بتونیم به خودمون بیایم به الی عادت کنیم
این چپتر که با گشت و گذار سیاتل شروع شده و چقدر قوی و خفن طراحی شده یه کلاس درسه واسه کمپانیای بازی خطی ساز دیگه که یه دنیای نیمچه سندباکس غنی وارد بازی بکنن که لذت ببری چندین چند بار به جاهاش مختلفش سر بزنی نامه ها رو بخونی اتفاقاتی که تو اون لوکیشن ها رخ داده رو واسه خودت تداعی کنی که یه داستان اصلیه بازی تو نامه‌هاس خونه ها چقدر مثل قبل روح دارن قشنگ حس میکنی قبلا خونواده زندگی میکرده چه ترس‌هایی داشتن چه بلاهایی سرشون اومده.... اولین رویارویی با وولف ها هم محشر بود اصلا انتظارشو نداشتم یهویی بیان تو اوج آرامش بودم که بووومم هیجانی وارد شدن چه انتقامی هم از اولین نفرشون گرفتیم لذتی داشت گان پلی شاهکار بازیم اینجا خودشو نشون میده چقدر نشونه‌گیری طبیعیه واقعا سخته و چالشیه این که تو علفزارهای قایم بشی چه ایده بکریه هوش مصنوعیشون چقدر قویه همش باهم ارتباط برقرار میکنن چقدر میچرخن برنامه دارن یه ربع طول دادم صحنه رو واسه همه لحظه‌هاش برنامه داشتن یه کار تکراری نمیکردن آجر و شیشه یه جا کم آوردم از دو طرف دورم کردن با شاتگان یدونشونو زدم دینا اون یکی رو با کلت زد طرف هول شد نتونست درست ریلود کنه با تبر زدمش از این واقعی تر نمیشد یه درگیری رو طراحی کرد واسه همین سنگینیه تک تک مراحل کوچیک بازیه که میگم باید آروم رفت و تجزیه تحلیل کرد فکر کرد درمورد تکنیک های فنی و انسانی که با دقت و وسواس مثال‌زدنی واسش کار شده تا لذتتون صد برابر بشه
البته واسه PC هم بیاد بازم با دسته خیلی بهتره
مثل RDR2 که با موس و کیبرد دهن آدم سرویسه.. میری کنار اسب می ایستی یه صفحه مکانیزم میریزه بیرون حالا اینارو هی بگردی روی کیبرد پیدا کنی بدجوری ستمه
دقیقا
گل گفتی
یکی از آرزوهام دیدن بعضی از انحصاری های با کیفیت کنسول ها روی پی سی
ایکس باکس که شل کرد
امیدوارم سونی هم دیر یا زود یا خودش استور بزنه یا با یه استور قراردادی چیزی ببنده که بشه با موس و کیبرد هم لذت برد از این شاهکار
(هر چند میدونم خیلی بعیده اگر قرار باشه بعضی عناوین بیان بعد از مدت طولانی برای تبلیغات نسخه بعدی میان مثل اتفاقی که برای Horizon رخ داد)
TLOU 2 مصادف شد با تغییر شغل و ترک سیگارم. سه روز بیکار بودم و می‌خواستم سرگرم باشم که سمت سیگار نرم بازی رو جوییدم.
همن ۵ دقیقه پیش تمام شد.
نمی‌خوام نقد کنم یا نظر بدم راجع به بازی تا قشنگ از جوش بیام بیرون.
ولی در کل به نظرم تجربه خیلی دلپذیری بود.
وقتی میشنوم یکی بعد کشیدن یه خمیازه!! میگه " تموم کردم" یاد مسابقه های چیدمان میوفتم که طرف سریع میچینه میره بالا و میگه " تمام" بعد اون خوشحاله بقیه ناراحت ولی اینجا فکر کنم برعکسه قضیه این بازی مثل آبنبات چوبی زمان بچگیه که مثلا خواهر کوچیک یا دوستمون تند تند میخورد و تموم میشد بعد ما که کم کم لیسیده بودیم آبنبات ما تقریبا نزدیک کامل بود بعد میگفتیم دلت بسوزه من هنوز دارم !!! من دیز گان رو قسمت داستانیش رو یه چیزی حدود دوماه طول کشید که بازی کنم و هر زمان میوم سراغ بازی برام جذابیت داشت همین تصمیم هم راجه به این بازی دارم...
وقتی میشنوم یکی بعد کشیدن یه خمیازه!! میگه " تموم کردم" یاد مسابقه های چیدمان میوفتم که طرف سریع میچینه میره بالا و میگه " تمام" بعد اون خوشحاله بقیه ناراحت ولی اینجا فکر کنم برعکسه قضیه این بازی مثل آبنبات چوبی زمان بچگیه که مثلا خواهر کوچیک یا دوستمون تند تند میخورد و تموم میشد بعد ما که کم کم لیسیده بودیم آبنبات ما تقریبا نزدیک کامل بود بعد میگفتیم دلت بسوزه من هنوز دارم !!! من دیز گان رو قسمت داستانیش رو یه چیزی حدود دوماه طول کشید که بازی کنم و هر زمان میوم سراغ بازی برام جذابیت داشت همین تصمیم هم راجه به این بازی دارم...
قرار نیست همه آدم‌ها مثل هم باشن.
من اینطور بیشتر لذت می‌برم که با جریان داستان برم جلو. الکی کشش ندم. نه سریع میرم جلو نه دلیلی میبینم یه تجربه خوب رو به خاطر اینکه ابنباتم رو کم کم لیس بزنم خراب کنم.
واقعا سریع رفتن این بازی رو برای خودم یه جور خیانت میدونم (نظر شخصی منه هر کی دوست داره میتونه هر جور بره و لذت ببره) منو رفیقام ۷-۸ ساعته رفتیم جلو اصلا دلمون نمیاد شبی بیشتر از یکی دو ساعت بازیو بریم بعدشم میایم در مورد همه چیزش صحبت میکنیم تئوری میدیم در مورد کارکترها و داستانش تکنیک های فنی رو نقد میکنیم تعریف میکنیم از اینکه کی چجوری اون مرحله رو رد کرد عکس های خفن واسه هم میفرستیم چیزای مخفی که پیدا میکنیم رو بهم میگیم که تو دیدی یا نه... حیفه واقعا لذت ببرید از همه جای بازی نامه ها رو خیلی با دقت بخونید ترجمه کنید یه داستان اصلی تو نامه‌هاس واقعا عالین بچرخید عکس بگیرید همه سوراخ سمبه ها رو بگردین همش اکشن نرید یا همش مخفی‌کاری نرید یه بالانس برقرار کنید(همه اینا پیشنهاده نه بیشتر) اسپیدران عجله‌ای که فقط آخرشو ببینید چی میشه حیفه واقعا این بازیو یک بار برای بار اول میرید تایم بدین بین صحنه های مهم بازی فکر کنید بزارید کامل درکش کنید لذتش هزار برابر میشه
یه چیزی در مورد صحنه جوئل بگم رفتم استریم یه پسر ایرانی معروف رو تو یوتیوب دیدم اون صحنه رو دوباره دیدم اون صدای سوت وحشتناکی که بعد ضربه زدن ابی به سر جوئل میاد میره تو اعماق مغزت زووم کردم رو گریه و چشمای الی که نمیتونه کاری واسه نجاتش بکنه دوباره بغضم گرفت سرم درد گرفت احساساتی شدم اصلا عجیب و غریب سنگینه شاید اینی که بگم بگین دیگه جوگیر نشو و فلان ولی حسمو دوست دارم اینجا بگم مهم نیست قضاوت بد بکنن بعضیا چند روزه سرکار یا خونه یهوو دپ میشم میرم تو خودم میگفتم چرا اینجوری میشم آخه انگار واقعا یکی از عزیزان نزدیکمو از دست دادم خدای ناکرده که خیلی دوسش داشتم مرد قوی بود چقدر نامردی کشتنش همه بچه‌ها میتونن اعتراف کنن که یه شوک روحی روانی سنگینی خوردن که ناخودآگاه رو زندگیه معمولیشون یه نیمچه تاثیری گذاشته و بعضی اوقات یه حس پوچی میاد درون آدم ولی چه کنیم که عین زندگی واقعی ناراحتی و غم و از دست دادن آدمایی که دوسشون داریم همیشه هست و باید قوی باشی باهاش کنار بیای و ناامید نشی ادامه بدی و انتقامتو از زندگی بگیری و بزرگترین درس این بازیم همینه که بینظیرش میکنه. خوشبختانه این موضوع رو تجربه بازیم صدمه نزده و بیشتر عاشق بازی شدم همش ذوق دارم برم خونه بازی کنم و چه خوب که اوایل بازی این اتفاق افتاد تا بتونیم به خودمون بیایم به الی عادت کنیم
این چپتر که با گشت و گذار سیاتل شروع شده و چقدر قوی و خفن طراحی شده یه کلاس درسه واسه کمپانیای بازی خطی ساز دیگه که یه دنیای نیمچه سندباکس غنی وارد بازی بکنن که لذت ببری چندین چند بار به جاهاش مختلفش سر بزنی نامه ها رو بخونی اتفاقاتی که تو اون لوکیشن ها رخ داده رو واسه خودت تداعی کنی که یه داستان اصلیه بازی تو نامه‌هاس خونه ها چقدر مثل قبل روح دارن قشنگ حس میکنی قبلا خونواده زندگی میکرده چه ترس‌هایی داشتن چه بلاهایی سرشون اومده.... اولین رویارویی با وولف ها هم محشر بود اصلا انتظارشو نداشتم یهویی بیان تو اوج آرامش بودم که بووومم هیجانی وارد شدن چه انتقامی هم از اولین نفرشون گرفتیم لذتی داشت گان پلی شاهکار بازیم اینجا خودشو نشون میده چقدر نشونه‌گیری طبیعیه واقعا سخته و چالشیه این که تو علفزارهای قایم بشی چه ایده بکریه هوش مصنوعیشون چقدر قویه همش باهم ارتباط برقرار میکنن چقدر میچرخن برنامه دارن یه ربع طول دادم صحنه رو واسه همه لحظه‌هاش برنامه داشتن یه کار تکراری نمیکردن آجر و شیشه یه جا کم آوردم از دو طرف دورم کردن با شاتگان یدونشونو زدم دینا اون یکی رو با کلت زد طرف هول شد نتونست درست ریلود کنه با تبر زدمش از این واقعی تر نمیشد یه درگیری رو طراحی کرد واسه همین سنگینیه تک تک مراحل کوچیک بازیه که میگم باید آروم رفت و تجزیه تحلیل کرد فکر کرد درمورد تکنیک های فنی و انسانی که با دقت و وسواس مثال‌زدنی واسش کار شده تا لذتتون صد برابر بشه
دقیقا من که تا حالا نشده با الی بدوم یا حتا راه برم !! چون هم حساسیت دوربین رو گذاشتم رو صفر هم منوال رواینقدر آروم میدم جلو که الی سلانه سلانه راه میده حتا با اسب هم تاخت نزدم تا الان من همیشه مشکلی که باکال آو دیوتی ها و بتلفیلدها داشتم اینه که بازیساز و طراح اومدن کلی وقت گذاشتن یه فضا یا یه صحنه ای رو درست کردن با کلی جزییات بعد باید بدو بدو از وسطش رد شی بری !!! برای همین پشت دستمو داغ کردم که نه کال آو نه بتل نه مدال بازی نکنم
قرار نیست همه آدم‌ها مثل هم باشن.
من اینطور بیشتر لذت می‌برم که با جریان داستان برم جلو. الکی کشش ندم. نه سریع میرم جلو نه دلیلی میبینم یه تجربه خوب رو به خاطر اینکه ابنباتم رو کم کم لیس بزنم خراب کنم.
من تفاوت رو گفتم نه اینکه بگم دیگران چکار بکنن!! ممکنه یه نون بربری بهت بدن برای دوروزت یکی از اینکه روز اول همه روبخوره و اذتشو ببره خوشش میاد یکی هم روزی یه لقمه!!! خواستم بگم من دومی ام ولی در مورد غدا نمیتونم خخخخخ
دوستانی که هنوز بازی رو نخریدن و دنبال نسخه فیزیکی توی جاهایی مثل دیوار می‌گردن، حواسشون به تبلیغ‌ها باشه.
چون یه سری کثافت (البته کثافت کمترین واژه‌ای هست که میشه به کار برد) توی دیوار دارن داستان رو لو میدن و تبلیغ رو که باز کنین، خیلی راحت هرچی دلشون خواسته نوشتن.
خوشبختانه برای من که چیز خاصی لو نرفت و تا فهمیدم علت تبلیغ فقط لو دادن داستان بوده اومدم بیرون. ولی کلاً برام جالبه که TLoU2 چطوری داره مرزهای عوضی بودن رو توی یه عده جابجا میکنه!
یک سوال خیلی عجیبی واسم پیش اومده. تقریبا ۳ روز از انتشار بازی گذشته و با طرف بحث میکنی سر داستان. هنوز بازی رو بازی نکرده و میگه من کل بازی رو تو یوتیوب دیدم. یعنی حداقلش ۲۵ ساعت تو یوتیوب ویدیو دیده و میگه داستان اشغاله. کاری با غیرممکن بودن این فرضیه ندارم ولی داستانی که یکاری کنه شما تو ۳ روز، ۲۵ ساعت ویدیو ببینی یعنی تونسته شمارو بکشه و واقعا قویه دیگه نع؟ اگه داستان اشغال باشه که نهایتا ۲ ساعت نگاه میکنی و میای بیرون
یک سوال خیلی عجیبی واسم پیش اومده. تقریبا ۳ روز از انتشار بازی گذشته و با طرف بحث میکنی سر داستان. هنوز بازی رو بازی نکرده و میگه من کل بازی رو تو یوتیوب دیدم. یعنی حداقلش ۲۵ ساعت تو یوتیوب ویدیو دیده و میگه داستان اشغاله. کاری با غیرممکن بودن این فرضیه ندارم ولی داستانی که یکاری کنه شما تو ۳ روز، ۲۵ ساعت ویدیو ببینی یعنی تونسته شمارو بکشه و واقعا قویه دیگه نع؟ اگه داستان اشغال باشه که نهایتا ۲ ساعت نگاه میکنی و میای بیرون
به هر ستونی این افراد چنگ میزنند باز هم جواب نمیده یکی نیست بگه شما که به بازی میگید سینما زده و برای گیمرهای کژوال هست و ما علاقه به بازی های هاردکور داریم چرا باز رو میارید به پلتفرم یوتیوب و این بازی سینما زده رو دنبال میکنید
وقتی میشنوم یکی بعد کشیدن یه خمیازه!! میگه " تموم کردم" یاد مسابقه های چیدمان میوفتم که طرف سریع میچینه میره بالا و میگه " تمام" بعد اون خوشحاله بقیه ناراحت ولی اینجا فکر کنم برعکسه قضیه این بازی مثل آبنبات چوبی زمان بچگیه که مثلا خواهر کوچیک یا دوستمون تند تند میخورد و تموم میشد بعد ما که کم کم لیسیده بودیم آبنبات ما تقریبا نزدیک کامل بود بعد میگفتیم دلت بسوزه من هنوز دارم !!! من دیز گان رو قسمت داستانیش رو یه چیزی حدود دوماه طول کشید که بازی کنم و هر زمان میوم سراغ بازی برام جذابیت داشت همین تصمیم هم راجه به این بازی دارم...
دوستانی که هنوز بازی رو نخریدن و دنبال نسخه فیزیکی توی جاهایی مثل دیوار می‌گردن، حواسشون به تبلیغ‌ها باشه.
چون یه سری کثافت (البته کثافت کمترین واژه‌ای هست که میشه به کار برد) توی دیوار دارن داستان رو لو میدن و تبلیغ رو که باز کنین، خیلی راحت هرچی دلشون خواسته نوشتن.
خوشبختانه برای من که چیز خاصی لو نرفت و تا فهمیدم علت تبلیغ فقط لو دادن داستان بوده اومدم بیرون. ولی کلاً برام جالبه که TLoU2 چطوری داره مرزهای عوضی بودن رو توی یه عده جابجا میکنه!
این خوبه که!
دیوار از کلاهبردار جماعت پر شده.
اگهی میزنن قیمت و میزنن 800 تومن ولی با این پیشفرض که بیعانه واریز کنید تا براتون ارسال شه.
یا میزنن حراج بازی ها به علت تغییر شغل با بیعانه ارسال میشه.
Google