مشکل این بحث اینه که این دوستمون یه سری پیش فرض برای خودش در نظر گرفته که فلان فیلم چون در سینما خیلی خوب و خفنه پس در بازی ها چنین چیزی نمیشه داشته باشیم. خبر بد اینه که این حرف صرفا نظر شماست و اصلا و ابدا نمیشه به عنوان یه فکت جهانی حتی با مقبولیت عمومی قابل توجه در نظر گرفتش. از نظر من مدل داستان سرایی سولز لایکها خودش یه انقلاب در روایته داستانه، حالا شما بگو همشهری کین تاثیرگذار بود منم میگم دارک سولز هم تاثیرگذار بوده. کیه که تعیین کنه کدومش بزرگتر از اونیکیه؟ هر کدوم در مدیوم خودشون درخشیدن به طوری که نمیشده جاشون رو با هم عوض کرد.
بحثی هم که در مورد کتاب و سینما شد کاملا درسته. اگه به مقایسه موردیه ما هم از هری پاتر مثال میاریم که چقدر فیلم هاش به نسبت کتاب هاش افتضاح بوده یا حتی ارباب حلقه ها که فیلم هاش محبوبیت بسیار زیادی داره باز هم نسبت به عمق کتاب هاش خیلی ناقصه و هیچوقت نمیتونه تجربه کتاب رو به طور کامل بهت انتقال بده. خب الان باید نتیجه بگیریم که مدیوم سینما همیشه نسبت به کتاب عقب موندس و هیچوقت نمیتونه بدرخشه و ریده؟
حالا نکته باحال گیم ها اینه که اکثر داستان های خفن گیمی اتفاقا برداشت از کتاب و فیلم نبودن بلکه آثاری اورجینال محسوب میشدن که اتفاقا از این نظر به سینما برتری داره بنظر من. مثلا اسکورسیزی که به عنوان یکی از خفن ترین کارگردان های تاریخ سینما شناخته میشه خیلی از کارهاش بر اساس رمان ساخته شده (من جمله همین فیلم آخرش که هنوز نیومده) ولی چنین چیزی رو در بازی ها شاهد نیستیم که بنظر من نکته مثبته. عموما هم بازی هایی از نظر داستانی ماندگار شدن که مخصوص این مدیوم بودن و هیچ جور دیگه ای نمیشده در سینما یا کتاب اون مدل داستان سرایی رو ارائه داد. یعنی داستانی که کاملا خاصه این صنعت هستش.
راجع به ریپ آف سری متال گیر از بی مووی هم که واقعا بحث مسخره ای بودش. اینکه کوجیما عاشق سینما بوده و بجاش اومده بازی ساخته و از یه سری بی مووی الهام گرفته باید این نتیجه استخراج شه که سینما از گیم بالاتره؟! این دیگه چجور استدلالیه؟ اصلا مگه کوجیما نماینده صنعت گیمه؟ بعدم شما با مبحثی به اسم ادای دین آشنایی دارید انشالا؟ یعنی شما اگه از یه سری المان بی مووی الهام بگیری یا ادای دین کنی نتیجه کارت ضعیف تر از اون آثار میشه اوتومات؟ سر و ته حرفاتون کلا اتصال درستی نداره و از یه سری موارد رندوم دارید نتیجه گیری بی ربط میکنید و حس خفن بودن هم گرفتید تازه الان تو همون MGS3 که ذکر شدش میشه بگید در کدوم یکی از اون فیلمهایی که به عنوان منبع الهام نام بردید صحنه ای تاثیرگذار تر از لحظه خداحافظی اسنیک و باس میتونید نام ببرید؟ اصلا ایجاد اون صحنه در مدیوم دیگه ای امکان پذیره؟
حالا بگذریم که همین الان هم سینمای هالیوود تحت تاثیر گیم قرار گرفته و میتونیم تاثیرات روایی و سینماتوگرافیش رو در خیلی از فیلم های امروزی مشاهده کنیم.
خلاصه که بحث شما بشدت شخصیه و استدلال هاتون اصلا بیس خوبی نداره و این اصراری که بر مقبولیت عمومی حرفاتون دارید حقیقتا عجیب و حتی خنده داره....
بحثی هم که در مورد کتاب و سینما شد کاملا درسته. اگه به مقایسه موردیه ما هم از هری پاتر مثال میاریم که چقدر فیلم هاش به نسبت کتاب هاش افتضاح بوده یا حتی ارباب حلقه ها که فیلم هاش محبوبیت بسیار زیادی داره باز هم نسبت به عمق کتاب هاش خیلی ناقصه و هیچوقت نمیتونه تجربه کتاب رو به طور کامل بهت انتقال بده. خب الان باید نتیجه بگیریم که مدیوم سینما همیشه نسبت به کتاب عقب موندس و هیچوقت نمیتونه بدرخشه و ریده؟
حالا نکته باحال گیم ها اینه که اکثر داستان های خفن گیمی اتفاقا برداشت از کتاب و فیلم نبودن بلکه آثاری اورجینال محسوب میشدن که اتفاقا از این نظر به سینما برتری داره بنظر من. مثلا اسکورسیزی که به عنوان یکی از خفن ترین کارگردان های تاریخ سینما شناخته میشه خیلی از کارهاش بر اساس رمان ساخته شده (من جمله همین فیلم آخرش که هنوز نیومده) ولی چنین چیزی رو در بازی ها شاهد نیستیم که بنظر من نکته مثبته. عموما هم بازی هایی از نظر داستانی ماندگار شدن که مخصوص این مدیوم بودن و هیچ جور دیگه ای نمیشده در سینما یا کتاب اون مدل داستان سرایی رو ارائه داد. یعنی داستانی که کاملا خاصه این صنعت هستش.
راجع به ریپ آف سری متال گیر از بی مووی هم که واقعا بحث مسخره ای بودش. اینکه کوجیما عاشق سینما بوده و بجاش اومده بازی ساخته و از یه سری بی مووی الهام گرفته باید این نتیجه استخراج شه که سینما از گیم بالاتره؟! این دیگه چجور استدلالیه؟
اصلا مگه کوجیما نماینده صنعت گیمه؟ بعدم شما با مبحثی به اسم ادای دین آشنایی دارید انشالا؟ یعنی شما اگه از یه سری المان بی مووی الهام بگیری یا ادای دین کنی نتیجه کارت ضعیف تر از اون آثار میشه اوتومات؟ سر و ته حرفاتون کلا اتصال درستی نداره و از یه سری موارد رندوم دارید نتیجه گیری بی ربط میکنید و حس خفن بودن هم گرفتید تازه الان تو همون MGS3 که ذکر شدش میشه بگید در کدوم یکی از اون فیلمهایی که به عنوان منبع الهام نام بردید صحنه ای تاثیرگذار تر از لحظه خداحافظی اسنیک و باس میتونید نام ببرید؟ اصلا ایجاد اون صحنه در مدیوم دیگه ای امکان پذیره؟حالا بگذریم که همین الان هم سینمای هالیوود تحت تاثیر گیم قرار گرفته و میتونیم تاثیرات روایی و سینماتوگرافیش رو در خیلی از فیلم های امروزی مشاهده کنیم.
خلاصه که بحث شما بشدت شخصیه و استدلال هاتون اصلا بیس خوبی نداره و این اصراری که بر مقبولیت عمومی حرفاتون دارید حقیقتا عجیب و حتی خنده داره....
:
Google