خیلی طراحی عجیبی داره این بازی،
دانه‌هایی که باهاش می‌تونید بان‌فیر بسازید، اصلا به نفع بازیکن نیست. در حالی که وقتی معرفیش می‌کردن همه فکر می‌کردن برای راحت‌تر شدن ران‌بک‌ها است. اما واقعیت امر این نیست. باید بازیکن منابع خرج کنه و بکاره دانه‌ها رو.
اصولا بعد از باس‌فایت‌ها یک بانفایر امن در اختیار بازیکن قرار می‌گیره. اما اینجا یا نیست کلا، یا بعضی وقت‌ها چمن‌هایی هست که می‌شه روش دانه کاشت.
کلا فکر می‌کنم دوستانی که بازی رو تجربه کردن، با بنده هم‌نظر باشند که سیستم چک‌پوینت بازی مشکل دارد. یه قانون پایه‌ی لول‌‌دیزاین هم در این بازی رعایت نشده که واقعا عجیبه برام: جایی که بازیکن سیو می‌کنه یا کلا جایی که بازیکن اسپان می‌شه باید در امنیت کامل باشه. اما به طرز عجیبی تو این بازی چند بانفایر وجود داره که دقیقا کنار دشمن قرار داره. یعنی اگر بخوای منوی بانفایر را باز کنید و لول‌آپ کنید ممکنه یهو دشمن‌ها بیان و بکشنت.
یکی دیگه از شاخصه‌های مهم دیزاین فرام‌سافتور، لول‌دیزان و دنیای به هم متصل هستش. همه‌ی سولز‌لایک‌ها سعی کردن این قضیه رو در بازی‌هاشون داشته باشند. اما در این بازی یکم عجیب کار شده. میان‌بر هایی که بازیکن باز می‌کنه خیلی‌هاشون، واقعا خیلی از اون‌ها، از مسیر اصلی سخت‌تر و وقت‌گیر تر هستند. یا نردبانی رو آزاد می‌کنید که زیر نردبان و برای رسیدن به نردبان، باید ۳-۴ تا دشمن الایت رو شکست بدید، که امکان مرگ خیلی زیاده. از طرف دیگه همون یحث بانفایر ها هم خودش این وسط داستان ایجاد کرده. بازی، در جای گذاری اون‌ها اصلا تلاش نکرده و بیشترشو بر عهده‌ی بازیکن گذاشته تا با خرج سول، خودش درست کنه.
مورد قابل بحث دیگه در لردز‌آف‌د‌فالن، باس‌فایت‌ها است. واقعا اینجاست که آدم متوجه می‌شه که فرام‌سافتور چه تبهری توی این موضوع داره. بازه‌های باس‌فایت، در بعضی موارد گونه‌ای هست که بازیکن باید همینجوری بایستد و بی‌کار منتظر باشد تا باس لطف کنه و بهش حمله کنه. حتی در باس‌فایت قدیس مسکوت (Hushed Saint) بسیار پیش می‌آید که کلا باس دنبال بازیکن نمی‌ره. از کنارت رد می‌شه و بعد نیز‌ه‌اش را در هوا فرو می‌کند.
در کل بازی بدی نیست. اما شیوه‌ی انتقال روایتش پخته نیست، مشکلاتی داره اما همچنان می‌شه ازش لذت برد. اما بازی‌های سولز باید در محتوا دشوار باشند و بازیکن باید فقط با محتوا کانجار برود، نه اینکه سیستم‌ها و مکانیک‌های بازی دشمن بازیکن باشند. بزرگ‌ترین و مهم‌ترین نکته‌ی منفی lords of the fallen همین موضوع هست. «با آنریل‌انجین ۱۰ هم که بازی بسازی اگر سیستم‌ها درست طراحی نشده باشند هم بازی می‌تونه خوب نباشه»
نظر شما درباره‌ی این عنوان جالب چیه/؟
دانه‌هایی که باهاش می‌تونید بان‌فیر بسازید، اصلا به نفع بازیکن نیست. در حالی که وقتی معرفیش می‌کردن همه فکر می‌کردن برای راحت‌تر شدن ران‌بک‌ها است. اما واقعیت امر این نیست. باید بازیکن منابع خرج کنه و بکاره دانه‌ها رو.
اصولا بعد از باس‌فایت‌ها یک بانفایر امن در اختیار بازیکن قرار می‌گیره. اما اینجا یا نیست کلا، یا بعضی وقت‌ها چمن‌هایی هست که می‌شه روش دانه کاشت.
کلا فکر می‌کنم دوستانی که بازی رو تجربه کردن، با بنده هم‌نظر باشند که سیستم چک‌پوینت بازی مشکل دارد. یه قانون پایه‌ی لول‌‌دیزاین هم در این بازی رعایت نشده که واقعا عجیبه برام: جایی که بازیکن سیو می‌کنه یا کلا جایی که بازیکن اسپان می‌شه باید در امنیت کامل باشه. اما به طرز عجیبی تو این بازی چند بانفایر وجود داره که دقیقا کنار دشمن قرار داره. یعنی اگر بخوای منوی بانفایر را باز کنید و لول‌آپ کنید ممکنه یهو دشمن‌ها بیان و بکشنت.
یکی دیگه از شاخصه‌های مهم دیزاین فرام‌سافتور، لول‌دیزان و دنیای به هم متصل هستش. همه‌ی سولز‌لایک‌ها سعی کردن این قضیه رو در بازی‌هاشون داشته باشند. اما در این بازی یکم عجیب کار شده. میان‌بر هایی که بازیکن باز می‌کنه خیلی‌هاشون، واقعا خیلی از اون‌ها، از مسیر اصلی سخت‌تر و وقت‌گیر تر هستند. یا نردبانی رو آزاد می‌کنید که زیر نردبان و برای رسیدن به نردبان، باید ۳-۴ تا دشمن الایت رو شکست بدید، که امکان مرگ خیلی زیاده. از طرف دیگه همون یحث بانفایر ها هم خودش این وسط داستان ایجاد کرده. بازی، در جای گذاری اون‌ها اصلا تلاش نکرده و بیشترشو بر عهده‌ی بازیکن گذاشته تا با خرج سول، خودش درست کنه.
مورد قابل بحث دیگه در لردز‌آف‌د‌فالن، باس‌فایت‌ها است. واقعا اینجاست که آدم متوجه می‌شه که فرام‌سافتور چه تبهری توی این موضوع داره. بازه‌های باس‌فایت، در بعضی موارد گونه‌ای هست که بازیکن باید همینجوری بایستد و بی‌کار منتظر باشد تا باس لطف کنه و بهش حمله کنه. حتی در باس‌فایت قدیس مسکوت (Hushed Saint) بسیار پیش می‌آید که کلا باس دنبال بازیکن نمی‌ره. از کنارت رد می‌شه و بعد نیز‌ه‌اش را در هوا فرو می‌کند.
در کل بازی بدی نیست. اما شیوه‌ی انتقال روایتش پخته نیست، مشکلاتی داره اما همچنان می‌شه ازش لذت برد. اما بازی‌های سولز باید در محتوا دشوار باشند و بازیکن باید فقط با محتوا کانجار برود، نه اینکه سیستم‌ها و مکانیک‌های بازی دشمن بازیکن باشند. بزرگ‌ترین و مهم‌ترین نکته‌ی منفی lords of the fallen همین موضوع هست. «با آنریل‌انجین ۱۰ هم که بازی بسازی اگر سیستم‌ها درست طراحی نشده باشند هم بازی می‌تونه خوب نباشه»
نظر شما درباره‌ی این عنوان جالب چیه/؟
آخرین ویرایش:
Google