من فعلاً یه دو ساعتی بازی کردم و واقعاً چیز جذابی بوده برام!
یعنی یه جوری تک‌تک بخش‌ها با سلیقه‌م جور هستن که برای خودم هم عجیبه! از قدیم عاشق بازی‌های ریتمی بودم و هسته اصلی Hi-Fi Rush هم با ریتم و ضرباهنگ مبارزات در ارتباطه و کلاً همه جای دنیای بازی از حرکات و مدل راه رفتن و پرش‌ها و ضربات شخصیت اصلی تا در و دیوار محیط، یه حالت ریتمی و جالبی دارن.
از طرف دیگه عاشق این مدل گرافیک‌های سل‌شید هستم و این بازی یکی از بهترین استفاده‌ها رو از این نوع گرافیک هنری کرده و ترکیب حال و هوای گیم‌پلی و کاتسین‌ها هم عالی از آب در اومده. موسیقی‌ها جذاب هستن و مدل صداگذاری بازی هم من رو یاد دوران باشکوه آرکید میندازه و اون صداهای اغراق‌آمیز که انگار یکی توی بلندگو داشت به گیمر هیجان می‌داد!
دنیای بازی هم یه حالت ابزورد و احمقانه‌ای داره که خیلی حال می‌کنم باهاش!
یا مثلاً کارهای هنری شبیه جایی که توی اولین باس بازی
یه دفعه عصبانی میشه و یه لحظه تصویر حالت ثابت و نقاشی‌مانند پیدا میکنه و می‌نویسه باس وارد حالت وحشی شده! یا صحنه پایانی که شخصیت اصلی حمله نهایی رو انجام میده و باز این تصاویر نقاشی‌مانند می‌بینیم.
کلاً تا اینجای کار که سورپرایز خیلی خفنی برام بوده و میزان سورپرایزش از اکثر ملت هم بیشتر بوده، چون حتی تریلر معرفی بازی رو هم ندیدم و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای زدم دانلود بشه و ذوب شدم توش!
Google