از اون جا که میدونم همتون اگه PS5 داشته باشید الان دارید با FFXVI کشتی میگیرید بهتره من سوسکی بیام و در مورد Xenoblade Chronicles 3: Future Redeemed صحبت کنم.
هیچ ربطی هم به این که موقع عرضه اش گشادیم اومده بود در موردش بنویسم و الان تازه حالم اومده هم نداره اصن
View attachment 298808
من عقب تر یخورده (حالا باشه یخورده بیشتر از یخورده
) در مورد تاریخچه خالق زنوبلید، تتسویا تاکاهاشی نوشته بودم.
این بشر زنوبلیدش شاید در نگاه اول یه سه گانه باشه
ولی وقتی دقیق تر نگاه کنید یه شش گانه است که سه تا عنوان کوچیک تر این وسط بین عناوین اصلی جا گرفته اند
Future Connected به عنوان Epilogue برای Xenoblade Chronicles 1 عمل می کرد که روایت سرنوشت نژاد High Entia ها بعد از نبرد نهایی وقایع بازی اول رو نمایش می داد
Torna - The Golden Country که به عنوان Prologue برای Xenoblade Chronicles 2 عمل می کرد که روایت سرگذشت شخصیت های Jin و Mythra بود
و نهایتا Future Redeemed که یه جورایی حکم پیش در آمد برای Xenoblade Chronicles 3 رو داره و روایت آخرین بازمونده های City قدیمه و جریان اتفاقاتی که بین اون ها افتاده
اینا هر کدوم بازی های خیلی کوچیک تری اند که رو بیس انجین و گیم پلی نسخه های اصلی با یه سری تغییرات جزئی و مپ های کاملا جدید ساخته شدند و هر کدوم تغییرات QoL منحصر به فردی نسبت به بازی اصلی خودشون دارن که برای Future Redeemed میگم چیاست اینا. خلاصه که با این سه تا بازی که هر کدوم حفره های داستانی بازی های اصلی رو پر می کنند ما این جا یه شش گانه پر و پیمون داریم
و بازی ای که پرونده همچین پروژه عظیمی رو بسته همین Future Redeemed ـه.
View attachment 298809
Xenoblade Chronicles 3 بازی جالبیه. به عنوان اثری که مثلا قراره دو تا دنیای XC1 و XC2 رو ترکیب کنه بیشتر از این که پر فن سرویس از اونا باشه دنبال کار و هویت خودشه و اکثر فن سرویس های بازی میرن تو Post Game بازی که دو تا از شخصیت های مهم به عنوان Hero آنلاک میشن. مسلما تصمیم، تصمیم درستی بوده چون Monolith Soft (سازنده سری) نمیخواسته بازی بیشتر از این که رو پای خودش وایسه به بازی های قبلی متکی باشه و در عین حال هم یه جوری کار کرده که اگه کسی از این بازی شروع کنه تشویق شه دو تای قبلی رو هم چک کنه
این برای Future Redeemed اصلا صادق نیست
این جا Monoith Soft گفته "حاجی بیاححح، اگه زنوبلید 1 نزدی.... خاک تو سرت
اگه زنوبلید 2 نزدی.... خاک تو سرت
و اگه زنوبلید 3 رو نزدی که اصن واسه چی DLC رو خریدی الدنگ
"
همون اوایل هم رکس و شولک (شخصیت های اصلی زنوبلید 1 و 2) رو به عنوان دو تا از مهم ترین شخصیت های داستان پرت می کنه وسط که به خودتون بیایید بفهمید این بازی کامل وصله به بازی های دیگه (و جدا از این که بازی تو Aionios ـه. N هم از همون اوایل تو بازی هست که یادتون بندازه این بازی مستقیم به زنوبلید 3 هم وصله)
و با همچین پیش زمینه ای شروع می کنه داستانش رو. بازی به شدت روی این که شما به وقایع سه گانه مسلط اید حساب وا می کنه که اینم در نوع خودش ریسکه ولی به خاطر این که Future Redeemed نهایتا یه DLC تو ابعاد کوچیکه که وظیفه اش بستن گره کورهای داستان بازی اصلیه، همچین ریسکی به شدت جواب میده.
بازی از سر تا تهش پر فن سرویسه برخلاف زنوبلید 3
و این شاید یکی از دلایلی باشه که بازخورد بازی حتی مثبت تر از نسخه اصلی بوده (متای 92 و...) چون برخلاف چیزی که سازنده ها میخواستن زنوبلید 3 بیشتر از مخاطبای جدید، مخاطبای وفادار قبلی رو به خودش جلب کرده بود. شایدم این از اول تو برنامه بوده و میخواستن با این DLC جواب ماها رو هم به نوبت بدن
در هر صورت فن سرویسه که ریخته
از خود شولک و رکس که این جا هستن تا دیالوگ های Heart to Heart که به قشنگ ترین شکل ممکن به وقایع و شخصیت های دو تا بازی قبلی گرا می زنن. چند تا از شخصیت های فرعی هم مثل Linka با شخصیت های زنوبلید های قبلی رابطه خانوادگی دارند که قشنگه. محیط ها هم به وضوح جزو اساسی ترین رکن های فن سرویس بازیه و رفرنس هایی که میشه ازشون گرفت خارق العاده است. (مخصوصا منطقه اخر بازی که در موردش جلوتر میگم) و نهایتا خود داستان.
ولی قبل این که زوم کنم رو داستان و جزئیاتش یخورده از تغییرات گیم پلی بگم
View attachment 298811
گیم پلی زنوبلید رو اگه بخوایم به دو بخش مبارزه و گشت و گذار بخش اوپن ورلد تقسیم کنیم
بخش مبارزات خیلی تغییر خاصی ندیده. اساسا سیستم Hero member تو پارتی از بین رفته و در نتیجه کلاس های شخصیت ها محدود به همون کلاس اولیه شونه (که با توجه به طول کوتاه تر بازی و تمرکزش رو همون 6 تا شخصیت اصلی منطقیه) و سیستم اوروبوروس هم جاش رو به یه سیستم شبیه دیگه داده (که این بیشتر دلیل داستانی داره). اورآل یخورده به خاطر نبود سیستم اوروبوروس این Chain Attack ها دیرتر میاد دست آدم. اینم که میشه قابلیت هر پارتی ممبر تو Chain Attack رو با کتاب ها تغییر داد تقریبا یه جورایی یکی از نقاط قوت از دست رفته بخش کلاس بندی و Hero Member های بازی اصلی رو رفع می کنه
هر چند تو بخش مبارزه FR نسبت به بازی اصلی کوچیکتر، جمع و جور تر و ساده تره. عوضش تو بخش گشت و گذار و مپ دیزاینه که بازی رسما زده به سیم آخر. مپ بازی به وضوح از مپ زنوبلید 3 کوچیکتره ولی بازم مپ گنده ایه اورآل و نکته مهم اینه که چقدر این مپ لعنتی متراکم ـه. از ساید کوئست گرفته تا متریال برای جمع کردن و پیدا کردن بازمانده های City و تعمیر کردن دیوایس ها و Heart to Heart ها، کمپ های دشمن ها (این جدیده تو سری) و... واقعا شوخی نمی کنم وقتی میگم شاید یکی از بهترین های ژانر باشه تو این قضیه FR.
نکته ویژه ای که به همه این ها کمک می کنه یه دائره المعارف جدیده که بازی به خودش اضافه کرده تا حساب همه آیتم ها، دشمن ها و کوئست ها و کلا هر چیز کامل کردنی ای که تو بازی میشه انجام داد رو برات داشته باشه. زنوبلید 1 هم همچین چیزی رو داشت تو نسخه ریمسترش. عجیبه که زنوبلید 3 اینو نداشت ولی الان FR کامل ترین ورژن همچین چیزی رو داره که خیلی خوبه.
یه چیزی هم در مورد کامبت بگم. به غیر از گلیمر و نیکول، بقیه 4 تا شخصیت بازی، خیلی فان اند و بازی کردن باهاشون خیلی حال میده و کلاس های خفنی دارند. منتهای امر این وسط رکس یه سر و گردن از همه بالاتره. دمیج میزنه وللهی هیچی از حریف نمیمونه. عوضش عین سگ هم به خودش Aggro می بنده که سر همین قضیه چون اتکر ـه اگه دشمن دو تا اتک بزنه مرده. عملا Glass Canon ـه رکس تو این بازی و سر همینم خیلی میم شده ولی بازم بیشترین فان بازی رو با اون دارید کلا. هی عین سگ دمیج جمع کنید بعد پوف بمیری، یکی زنده ات کنه از هیلرها و دوباره Rinse and repeat
View attachment 298828
داستان FR به صورت کلی اون فراز و نشیب داستان زنوبلید 3 یا حتی Torna رو نداره و خیلی جمع و جور تره ولی رابطه شخصیت ها با هم اون قدره خوبه و این قدر شخصیت پردازی تک تک شون تمیز از آب دراومده که این مقیاس کوچیکتر تو ذوق نمیزنه. بعلاوه به نظرم پلات توییست FR از پلات توییست های خود زنوبلید 3 قویترن که میره تو فاز اسپویلر و چیزی نمیگم در موردش
خلاصه داستان اینه که قضیه FR برمیگرده به یکی از وقایع توضیح داده شده تو داستان اصلی زنوبلید 3 که توش N میگیره City قدیم رو به دلایلی منهدم می کنه و بعدش بازمونده های شهر قدیم مجبور میشن تو خفا یه شهر جدید بسازن. این روایت اون بازمونده هاست تو اون دوره و شخصیت اصلی هم Matthew یه پسر کله خریه که نوه کدخدای شهر قدیمه. بعد از نابود شدن شهر قدیم این پسر با یه بشر مرموزی به اسم A رودررو میشه. A تو یه درگیری متیو رو نجات میده و این دوتا سریع با هم همسفر میشن تا بقیه بازمونده های شهر قدیم رو پیدا کنن. این وسط متیو به خصوص دنبال خواهرش Nael ـه.
طی وقایع داستان این دو تا با یه سرباز Kevesi و یه سرباز Agnian به اسم های نیکول و گلیمر رو در رو میشن که به خون هم تشنه اند و به سبک زنوبلید 3 (
) متیو این دو تا رو یه جورایی اشتی میده (حالا من دیگه دارم خیلی خلاصه می کنم این قدر ها هم این پروسه اش ساده نیست) و جلوتر هم اینا با رکس و شولک رودررو میشن. روسای یه گروه مقاومت که هدفشون جلوگیری از آشوب بیش از حد تو دنیای Aionios و نجات آدمای محتاج کمکه.
این 6 نفر سریع با هم رفیق میشن و راهی یه سفری میشن تا از نابودی Aionios جلوگیری کنن. تا آخر داستان البته کلی اتفاق جورواجور دیگه هم می افته
خوبی داستان بازی اول همون جور که گفتم فن سرویس بازیه. رکس و شولک مسن فوق العاده اند. من این قدر شخصیت های مسن تو JRPG رو دوست دارم و این که دو تا از شخصیت های محبوبم تو این ژانر حالا ورژن مسن شون تو داستان حضور دارن عالیه
دومیش به وضوح پلات توییست های بازی مخصوصا هر چی بیشتر میریم سمت ته بازیه. آخرای بازی که رسما یه چیزایی رو این بازی به هم وصل می کنه که برای فن های فوق کهن سری Xeno رسما ارگاسم خالصه (یه رادیو هست اواخر بازی که این لعنتی فقط پشت زمینه یکی از کات سین های بازی داره حرف هاش پخش میشه. فقط محتویات اون باعث شد یکی یه ساعت ویدیو توضیحی براش بسازه
)
سومیش به نظرم برمیگرده به دینامیک بین شخصیت ها. با این که به نسبت زنوبلید 3 موقعیت برای ارتباط شخصیت ها با هم تو داستان و کات سین ها و محتویات فرعی اون قدره زیاد نیست ولی بازی تقریبا موفق میشه به همون حد از نزدیکی پارتی ممبرها به هم برسه که نقطه قوت اصلی زنوبلید 3 بود. از رابطه شبه شاگرد و استادی ای که بین متیو و A هست تا اعتمادی که شولک و رکس نسبت به هم دارن و رابطه پدر فرزندی ای که شولک و رکس نسبت به گلیمر و نیکول دارن و البته مواقعی که متیو سر به سر جوون های تیم میذاره
همه این تعاملات عالین و نتیجه اش یه پارتی ایه که با این که زمان به نسبت خیلی کمتری باهاشون می گذرونید ولی خداحافظی باهاشون تو انتهای بازی واقعا سخت میشه
View attachment 298831
نهایتا میمونه یه چیز. موسیقی که آقا حرفی نیست! از God of War: Ragnarok بهتره (آره من هنوز از اون حادثه گیم اواردز نتونستم ریکاور شم
)
ولی جدا از موسیقی به نظرم یه چیزی که این جا منو خیلی سورپرایز کرد یکی طبق معمول کیفیت خداوندگاری کات سین های اکشن بازیه که با این که روی سخت افزار کهن سوییچ دارن اجرا میشن ولی ترکیب شون با موسیقی آدرنالین بهت میده خداااا.
(مخصوصا اولین باس فایت گنده FR و جوری که 6 نفری میزننش دقیقا همون چیزیه که من دلم میخواد زنوبلید توش عالی باشه
)
یکی دیگه هم منطقه آخر بازیه. زنوبلید 3 اگه دو تا نقطه ضعف بزرگ داشت یکی این بود که آنتاگونیست های بازی اکثرا خیلی ضعیف بودن از لحاظ شخصیت پردازی (منهای N مشخصا) و یکی دیگه هم منطقه آخر بازی بود که خیلی خسته کننده بود.
FR مشکل اول رو نداره چون کلا داستان بازی خیلی حول محور آنتاگونیست هاش نمی چرخه تا یک سوم انتهایی اش ولی مشکل دوم رو دیگه اصن نداره چون منطقه آخر بازی که Black Mountains باشه با ترکیب توپوگرافی محشر، تراکم و ماموریت فرعی های عالی و نهایتا یه باس فایت نهایی نفس گیر واقعا خوب از پس گره زدن پایان خودش چه از حیث داستان چه از حیث مخصوصا گیم پلی برمیاد.
تو دورانی که هم Tales of Arise هم خود Xenoblade Chronicles 3 و حتی اگه درست شنیده باشم Final Fantasy XVI تو منطقه نهایی شون خراب می کنن خیلی خوبه که FR از پس همچین چیز مهمی برمیاد.
نهایتا Xenoblade Chronicles 3: Future Redeemed تمام چیزهایی که از فرنچایز زنوبلید دوست داریم رو تو یه پکیج کوچیک و جمع و جور کنار هم گذاشته و واقعا سخته که نشه از لحظه لحظه اش لذت نبرد. اگه بخوام خیلی سخت گیر باشم در مورد این بازی میتونم بگم فراز و نشیب های داستان به داستان بازی های اصلی سری نمیرسه ولی خب از همون اول هم انتظار بیجاییه همچین چیزی
خلاصه اگه مثل من زنوبلید می پسندید واقعا واجبه تجربه این DLC
طبق لیک شخصی که کل داستان فاینال فنتسی ۱۶ رو ۷۲ روز پیش لیک کرده بود، فاینال فنتسی ۱۷ توسط تیم لومینوس و CBU2 که ادغام شده‌اند در حال ساخته. 
Google