شرکت Remedy گزارش مالی خود را همراه با به‌روز‌رسانی در مورد بازیهای در حال توسعه‌ ارائه کرد

[Adam]

شرکت Remedy Entertainment گزارش مالی خود را برای سال مالی 2024 (ژانویه تا مارس) منتشر کرد. علاوه بر گزارش آمار و ارقام مالی و وضعیت سهامداران شرکت، تعدادی به روز رسانی در مورد چندین بازی در حال توسعه در این استودیو را نیز ارائه کرد.

Remedy در رابطه با بازی های آینده خود می گوید که نسخه بازسازی شده Max Payne 1&2 قرار است در سه ماهه دوم سال 2024 به مرحله‌ی تولید نهایی برسد. همچنین انتظار می رود که Control 2 در سه ماهه دوم 2024 آماده‌ی تولید باشد. معمولاً در توسعه نرم افزارها، مرحله آمادگی تولید، زمانی است که یک برنامه آماده عرضه باشد. با این حال، در استودیوهای مختلف معنای (آمادگی تولید) متفاوت است. جدا از دو بازی Max Payne و Control 2، شزکت Remedy می گوید که بازی با اسم رمز Condor، که یک بازی جدید در دنیای Control است، به مرحله‌ی تولید نهایی رسیده است. در نهایت آخرین بازی، پروژه Kestrel است که پس از ریبوت مجدد از یک عنوان رایگان در سال 2023، در مرحله‌ی طراحی و ایده پردازی‌های اولیه قرار دارد.

در مورد سهامداران شرکت، Tencent به طور قابل توجهی سهام خود را در Remedy افزایش داده است. تنسنت، که بزرگترین ناشر بازی در جهان است، اکنون 14.8 درصد از سهام و حق رای شرکت Remedy را تصاحب کرده است. قبلا این غول فناوری چینی ابتدا 3.8 درصد از سهام Remedy را در می 2021 به دست آورد و تا نوامبر 2022، سهام خود را به 5.01 درصد افزایش داده بود.

 

[king of north]

با این شرایط انتشار اینا چقدر انتظار فروش داشتن ؟!!!
در مورد نسخه PC باید ببینیم قرارداد انحصاریش با epic زمانی بوده یا دائمی .
رمدی یه کامبک بزنه دیسک ultimate یا complete ادیشن آلن ویک ۲ رو عرضه کنن من یکی میخرمش.

 

[NaViiDii]

اینکه تعداد بچه‌هایی که مرض روحی روانی دارن خیلی زیاده و باعث میشه فروش بازیای آنلاین رقابتی و کواپ و گَس و کسب درامدشون زیاد بشه، چه ربطی به فروش پایین یه تعدادی از بازیای سینگل پلیر داره؟ یعنی تعداد آدم بزرگایی که مرض روحی روانی ندارن و عاشق بازیای سینگل پلیر هستن، اونقدری نیست که مثلا AW2 بتونه فروش خوبی داشته باشه؟ اینکه یه بازی نتونه خیلی بفروشه حتی با کیفیت بالایی که داره، چیز جدیدی نیست. حتی ریترنال هم که برای خیلیا بهترین بازی نسلشون بوده، فروش خیلی بالای نداشته ولی خب قطعا خرج و مخارجش به اندازه‌ی AW2 نبوده. در کل عواملی هست که باعث میشه یه بازی خیلی خوب هم نتونه زیاد بفروشه. من خودم AW2 رو بازی نکردم ولی خب مشخصه خیلی با نسخه اول فرق داشته و کلا فضای جدیدی خلق کردن که هرچند قابل ستایشه ولی خب نتونسته مخاطب زیادی رو جذب کنه.

 

[fire emblem]

اینکه تعداد بچه‌هایی که مرض روحی روانی دارن خیلی زیاده و باعث میشه فروش بازیای آنلاین رقابتی و کواپ و گَس و کسب درامدشون زیاد بشه، چه ربطی به فروش پایین یه تعدادی از بازیای سینگل پلیر داره؟ یعنی تعداد آدم بزرگایی که مرض روحی روانی ندارن و عاشق بازیای سینگل پلیر هستن، اونقدری نیست که مثلا AW2 بتونه فروش خوبی داشته باشه؟ اینکه یه بازی نتونه خیلی بفروشه حتی با کیفیت بالایی که داره، چیز جدیدی نیست. حتی ریترنال هم که برای خیلیا بهترین بازی نسلشون بوده، فروش خیلی بالای نداشته ولی خب قطعا خرج و مخارجش به اندازه‌ی AW2 نبوده. در کل عواملی هست که باعث میشه یه بازی خیلی خوب هم نتونه زیاد بفروشه. من خودم AW2 رو بازی نکردم ولی خب مشخصه خیلی با نسخه اول فرق داشته و کلا فضای جدیدی خلق کردن که هرچند قابل ستایشه ولی خب نتونسته مخاطب زیادی رو جذب کنه.

دوستمون پیاز داغشو زیاد کرد مریضی روحی و روانی ندارن . با گذشت نسل ها یک سری از گیمر ها بازنشست میشن و جاشو گیمر های نسل جدید می گیرن . نسل جدید علاقه چندانی به بازی های داستانی نداره و یک سریشون اصلا سمت این بازی ها نمی رن .
با این شرایط هر نسل تعداد عناوین سینگل پلیر خوش ساخت کم و کم تر میشه . چون سود زیادی ندارن. الانم اگه ببینی آیپی ها جدید داستانی ناشر ها کم تر سمتشون می رن چون ریسک داره. این همه ریمیک و ریمستر هم از عناوین با کیفیت قدیمی هم برای همینه چون ساختشون ریسک کمی داره.

خارج از بازی هالیوود هم فیلم طولانی کمپانی ها خوششون نمی یاد و میگن نهایت یک ساعت و نیم . نسل جدید صبر و حوصله کافی نداره و خوشش کلا از پیچیدگی نمی یاد .

«میلی بابی براون» بازیگر سریال «چیزهای عجیب» (Stranger Things) نتفلیکس در مصاحبه با «سان» معترف شده است که تماشای فیلم برای او جذابیت ندارد.
این بازیگر ۲۰ ساله کهبه تازگی در فیلم «دوشیزه» (Damsel) نقش یک شاهدخت را بازی کرده می‌گوید: «فیلم نگاه نمی‌کنم. مردمی می‌آیند و می‌گویند باید این فیلم را حتماً ببینی، زندگی‌ات را دگرگون می‌کند. اما من می‌گویم: «برای دیدنش باید تا چه مدت آنجا بنشینم؟ به خاطر مغزم و حتی دوست ندارم بنشینم و فیلم‌های خودم را نگاه کنم.»

 

[Big Band]

دوستمون پیاز داغشو زیاد کرد مریضی روحی و روانی ندارن . با گذشت نسل ها یک سری از گیمر ها بازنشست میشن و جاشو گیمر های نسل جدید می گیرن . نسل جدید علاقه چندانی به بازی های داستانی نداره و یک سریشون اصلا سمت این بازی ها نمی رن .
با این شرایط هر نسل تعداد عناوین سینگل پلیر خوش ساخت کم و کم تر میشه . چون سود زیادی ندارن. الانم اگه ببینی آیپی ها جدید داستانی ناشر ها کم تر سمتشون می رن چون ریسک داره. این همه ریمیک و ریمستر هم از عناوین با کیفیت قدیمی هم برای همینه چون ساختشون ریسک کمی داره.

خارج از بازی هالیوود هم فیلم طولانی کمپانی ها خوششون نمی یاد و میگن نهایت یک ساعت و نیم . نسل جدید صبر و حوصله کافی نداره و خوشش کلا از پیچیدگی نمی یاد .

«میلی بابی براون» بازیگر سریال «چیزهای عجیب» (Stranger Things) نتفلیکس در مصاحبه با «سان» معترف شده است که تماشای فیلم برای او جذابیت ندارد.
این بازیگر ۲۰ ساله کهبه تازگی در فیلم «دوشیزه» (Damsel) نقش یک شاهدخت را بازی کرده می‌گوید: «فیلم نگاه نمی‌کنم. مردمی می‌آیند و می‌گویند باید این فیلم را حتماً ببینی، زندگی‌ات را دگرگون می‌کند. اما من می‌گویم: «برای دیدنش باید تا چه مدت آنجا بنشینم؟ به خاطر مغزم و حتی دوست ندارم بنشینم و فیلم‌های خودم را نگاه کنم.»

بازیگر های معروف خودشون یه سطح نوین بیماری روانی ان مخصوصا اونایی که از کودکی معروف شدن

 

[Sysbother]

اینکه تعداد بچه‌هایی که مرض روحی روانی دارن خیلی زیاده و باعث میشه فروش بازیای آنلاین رقابتی و کواپ و گَس و کسب درامدشون زیاد بشه، چه ربطی به فروش پایین یه تعدادی از بازیای سینگل پلیر داره؟ یعنی تعداد آدم بزرگایی که مرض روحی روانی ندارن و عاشق بازیای سینگل پلیر هستن، اونقدری نیست که مثلا AW2 بتونه فروش خوبی داشته باشه؟ اینکه یه بازی نتونه خیلی بفروشه حتی با کیفیت بالایی که داره، چیز جدیدی نیست. حتی ریترنال هم که برای خیلیا بهترین بازی نسلشون بوده، فروش خیلی بالای نداشته ولی خب قطعا خرج و مخارجش به اندازه‌ی AW2 نبوده. در کل عواملی هست که باعث میشه یه بازی خیلی خوب هم نتونه زیاد بفروشه. من خودم AW2 رو بازی نکردم ولی خب مشخصه خیلی با نسخه اول فرق داشته و کلا فضای جدیدی خلق کردن که هرچند قابل ستایشه ولی خب نتونسته مخاطب زیادی رو جذب کنه.

مشکل عدم طبقه‌بندی ژانر یک بازی سینگل پلیر هست.

یه بازی ترسناک روانشناختی مرموز، معمولاً باید کمتر بفروشه تا یه بازی اکشن یا ادونچر.

برای یکی این بازی شاهکار هست و برای یکی دیگه خسته کننده.

 

[PlayStationStudios]

نسل جدید عوض شده شما دقت کنید به ویو ویدیو های یوتیوب ویدیو های کوتاه میلیون ها برابر ویدیو های بلند ویو میخورن اینستا ویدیو های 10 ثانیه ایش غوغا میکنه و ... یه مثال دیگه قدیم به صورت نرمال یه سریال 100 تا 200 قسمت بود و ملت با عشق میدیدن الان سریالا شدن 16 قسمتی و 10 قسمتی و ... و هم چنان دارن کوتاه تر میشن نسل جدید کلا نسلی که چیزا طولانی و درگیر کننده براش جذابیتی نداره مثلا همین گیما انلاین چرا محبوبن ؟ کلا یک دقیقن ! مثلا شما میری تو کلش آف کلنز 60 ثانیه اتک میزنی میای بیرون ! لذت یعنی این یا میری یه دست فلان بازی انلاین حداکثر 10 دقیقه میزنی میای بیرون و این کارو دائم تکرار میکنی ! تکرار یه چرخه کوتاه ولی به سرعت ارضا شدن به شکل سطحی بازی داستانی ذاتا نیاز داره به فکر کردن زمان گذاشتن و ... اصلا اینارو ول کنید شما نوع طراحی بازیا مدرن با بازیا نسل 5 6 مقایسه کنید ! بازیا نسل 5 6 رسما دهن پلیر از جهت سختی بگیر تا معما سرویس میکردن الان بازی خودش هلت میده جلو و هرجا گیر کنی درجا میگه این کارو کن برو ! پس انتظار زیادی نمیشه داشت صنعت گیم مسیرش همین انلاین شدن ، بازیا داستانی هم بیشتر میشن بازیا ایندی که پول کمی خرج ساختشون بشه و یه قشر محدود پوشش بدن چون برای نسل جدید کلا بازیا داستانی آنچنان معنی مفهومی نداره

 

[noctis-sm3]

مشکل رمدی اینه که اینا تو لول دیزاین چند نسل عقب افتادن!!!

بارها گفتم، الانم میگم، دوران بازی های سینماتیک اسکریپ شده تموم شده!!! از اون بدتر تو داستان گویی محیطی به شدت لنگ می زنن! خیلی چیزا رو باید محیط بگه!!! یا حداقل تو که اینکارو نمی کنی، همه رو مجبوری اجرا کنی، دوران متن قرار دادن تو یک بازی AAA خیلی وقته گذشته!!!

مشکل رمدی داستان نیست، داستان ها و لور به شدت عالی، تو پیاده سازی این داستان به مشکل خوردن!!


حالا مدافعان متن بیان بگن هر کی مخالفه، نخواسته بخونه یا بلد نبوده!!! اولا قضاوت پلیر به هیچ شخصی مربوط نیست حتی دولوپر!!! چون با قضاوت، خودت عملا داری حصار میکشی دور خودت! بازارتو کم می کنی!!!
دوما... اگه لول دیزاین بر اساس متن ها بود، نباید کسی که اصلا قصد نداره متن هارو بخونه، بتونه اون لول رو بگزرونه! ولی همینکه یکی بدون خوندن یک کلمه، می تونه تند تند ضربه بزنه و چینش کنه و رد کنه، نشون میده حتی خودشونم براشون مخاطب بیشتر اهمیت دارن، و می دونن این مدل روایت نیاز به تکامل داره!!!

و اما مشکل رمدی فراتر از حتی داستان و تم بازیاشونه!!!
این بازار هرکاری کنیم، اول و آخرش ویدیو گیمه و ویدیو گیم اول و آخر فان بودنش مهمه، حالا هرکی بازی خاص می سازه اشتباه کرده؟! اصلا، دلش خواسته هنرشو برا قشر خاصی به نمایش بزاره!!! ولی همینجا خودش تو اتاق ذهنش رو دیوار نوشته بازیم برا افراد خاصیه!!!
مربوط به این نسلم نمیشه، از اول تاریخ ویدیو گیم، بازی هایی که بیشترین فان تو گیمپلی رو داشتن، بیشتر دیده شدن!!! ویدیو گیم همینه، اینکه یک عده رفتن سراغ سینماتیک دلشون خواسته، ولی ویدیوگیم زیرمجموعه سینما نیست، بلکه سینما می تونه زیرمجموعه ویدیو گیم باشه!

اواخر نسل پنج تا شش و هفت حالا به خاطر جو ورود کامل به 3D و تکامل اون، رفتن سمت ساخت بازی سینماتیک و خیلی هم عالی! ولی اینم یک موجی بود که دیگه دورانش تموم شده!! حتی ND که یکی از بهترین استدیو هایی هست که بازی سینماتیک می سازن!!! بدون فان بودن گیمپلی، اصلا سراغ ساخت همون سینماتیکه هم نمیرن!!!
.
مثل همین الان که یک سری ترند هست، و قراره همینا هم در دراز مدت جاشون رو با ترندای دیگه عوض کنن، چیزی که همیشه تو این صنعت مهم می مونه!!! فان بودن گیمپلی هست!(ارزش تکرار بالا، حالا تو همون سینما هم بهترین فیلما، فیلمایی هستن که تاریخ مصرف ندارن و هی بازبینی میشن، ولی چه توقعی هست از بازی که ارزش تکرار بالا در دراز مدت، نداشته باشه؟)

 

[Big Band]

مشکل رمدی اینه که اینا تو لول دیزاین چند نسل عقب افتادن!!!

بارها گفتم، الانم میگم، دوران بازی های سینماتیک اسکریپ شده تموم شده!!! از اون بدتر تو داستان گویی محیطی به شدت لنگ می زنن! خیلی چیزا رو باید محیط بگه!!! یا حداقل تو که اینکارو نمی کنی، همه رو مجبوری اجرا کنی، دوران متن قرار دادن تو یک بازی AAA خیلی وقته گذشته!!!

مشکل رمدی داستان نیست، داستان ها و لور به شدت عالی، تو پیاده سازی این داستان به مشکل خوردن!!


حالا مدافعان متن بیان بگن هر کی مخالفه، نخواسته بخونه یا بلد نبوده!!! اولا قضاوت پلیر به هیچ شخصی مربوط نیست حتی دولوپر!!! چون با قضاوت، خودت عملا داری حصار میکشی دور خودت! بازارتو کم می کنی!!!
دوما... اگه لول دیزاین بر اساس متن ها بود، نباید کسی که اصلا قصد نداره متن هارو بخونه، بتونه اون لول رو بگزرونه! ولی همینکه یکی بدون خوندن یک کلمه، می تونه تند تند ضربه بزنه و چینش کنه و رد کنه، نشون میده حتی خودشونم براشون مخاطب بیشتر اهمیت دارن، و می دونن این مدل روایت نیاز به تکامل داره!!!

و اما مشکل رمدی فراتر از حتی داستان و تم بازیاشونه!!!
این بازار هرکاری کنیم، اول و آخرش ویدیو گیمه و ویدیو گیم اول و آخر فان بودنش مهمه، حالا هرکی بازی خاص می سازه اشتباه کرده؟! اصلا، دلش خواسته هنرشو برا قشر خاصی به نمایش بزاره!!! ولی همینجا خودش تو اتاق ذهنش رو دیوار نوشته بازیم برا افراد خاصیه!!!
مربوط به این نسلم نمیشه، از اول تاریخ ویدیو گیم، بازی هایی که بیشترین فان تو گیمپلی رو داشتن، بیشتر دیده شدن!!! ویدیو گیم همینه، اینکه یک عده رفتن سراغ سینماتیک دلشون خواسته، ولی ویدیوگیم زیرمجموعه سینما نیست، بلکه سینما می تونه زیرمجموعه ویدیو گیم باشه!

اواخر نسل پنج تا شش و هفت حالا به خاطر جو ورود کامل به 3D و تکامل اون، رفتن سمت ساخت بازی سینماتیک و خیلی هم عالی! ولی اینم یک موجی بود که دیگه دورانش تموم شده!! حتی ND که یکی از بهترین استدیو هایی هست که بازی سینماتیک می سازن!!! بدون فان بودن گیمپلی، اصلا سراغ ساخت همون سینماتیکه هم نمیرن!!!
.
مثل همین الان که یک سری ترند هست، و قراره همینا هم در دراز مدت جاشون رو با ترندای دیگه عوض کنن، چیزی که همیشه تو این صنعت مهم می مونه!!! فان بودن گیمپلی هست!(ارزش تکرار بالا، حالا تو همون سینما هم بهترین فیلما، فیلمایی هستن که تاریخ مصرف ندارن و هی بازبینی میشن، ولی چه توقعی هست از بازی که ارزش تکرار بالا در دراز مدت، نداشته باشه؟)

کل ژانر immersive sim رو ریختی تو آشغالدونی که برادر

 

[noctis-sm3]

کل ژانر immersive sim رو ریختی تو آشغالدونی که برادر

والا تا جایی که می دونیم تو immersive sim محیط خیلی قصه میگه!!! و دست پلیر خیلی بازه

بعد اصلا چه ربطی داشت؟! همونقدر رمدی بازیاش immersive sim حساب میشن که ویژوال ناول ها میشن

 

[m.d.makan]

من دوست دارم اینطور به بازیهای رمدی نگاه کنم.
البته کشف جدیدی نیست و همه مخصوصا بعد از کنترل میدونیم که رمدی و سم لیک یه دنیا ساختن و بازیهاشون رو تو اون دنیا توسعه میدن.

این وسط بازی تمام اکشن گیم پلی محور داریم (QB) ، بازی ترسناک دلهره آور داستانگو داریم (به نوعی الن ویک) ، بازیی داریم که خیلی روی داستان گویی محیطی تاکید داره و همینطور لول دیزاین (Control) و...
در مورد این تقسیم بندی خیلی ریز نشید ، خواستم نهایتا به یکی دو مورد از هر بازی اشاره کنم که برجسته تر هستن تا تنوع نگاه تو ساخته های رمدی رو توضیح بدم...
مطمئنا هر کدوم از این بازیها تو همین دو سه کلمه خلاصه نمیشن ، فکر کنم مشخص باشه چی میگم و نیاز به توضیح نداره.

از این لحاظ بازیهای اینها مثل قسمتهای مختلف یک سریالی میمونن که لحظات اکشن ، تعلیق معمایی ، دلهره آور و... جزو مضامین اونه ولی نهایتا به هم مرتبطن.

خب همونقدری که سم لیک میخواد تو الن ویک داستان عمیق و پر از جزئیات که مرتبط با بازیهای قبلیه بگه بالطبع باید ویژگیهای گیم پلی رو در خدمت اون به صف کنه و شاید هم تا حدودی قربانی.
اصلا تو این نوع داستانگویی باید بخش گیم پلی / لول دیزاین و... رو به خدمت بگیری که داستانت رو تعریف کنی چون اون ویژگی اصلی بازیته.

حالا پلیری (مثل محمد @noctis-sm3 ) میتونه بگه که من چون برام داستان بعد از گیم پلی فان اولویت داره خب شاید بازیهای رمدی جزو بازیهای محبوب من نباشن.
که به نظرم این سلیقه گیمر رو میرسونه.

ولی در مقابل به نظرم این اشتباست که بگیم چون تو AW2 گیم پلی فان نیست پس این نوع داستان گویی و لول دیزاین تاریخش گذشته و این بشه دلیل اثباتی برای فروش نه چندان خوبش.
حتما شاید اگه بودجه و زمان بیشتری در حد یکی دو سال داشتن و تغییراتی در بازی میدادن که منجر میشد به فروش خیلی بهتر ولی به نظرم رمدی فرصت رو پیدا کرد و اونچیزی که میخواست رو ساخت.

به نظرم AW یه کار خیلی بزرگی انجام داده که شاید سالهای بعد ارزشش رو بیشتر درک کنیم .
کاری بود که رمدی/سم لیک با پشتیبانی مالی اپیک برای اولین بار تونستن اون کاری که میخوان رو انجام بدن ، برگردن به بازیهای قبلی و اون ارتباطها رو پله پله بسازن ، هرس کنن تا بتونن همچین داستانی بگن.

والبته که الن ویک همیشه در مورد داستان بوده و این الویت تو این مجموعست.
باقی ویژگیها وجود دارن و گاها حتی پررنگن ولی کاملا در خدمت داستان.
برخلاف یه استودیو مثل ناتی داگ (چون محمد جان اشاره کرد) که داستانهای تو سطح‌ و همه پسندتری میگه ، ارزش تکرار تو الن ویک به گیم پلی فان خلاصه نمیشه(اگه مثلا دوباره بخوام یه ویژگی برجسته‌تر از بازیهای ND اسم ببرم).
بلکه دلیل اصلیش درک دوباره و بهترِ داستان بازی و ارتباط اون با عنوانهای قبلیه.
که شاید بعد یه مدتی از ذهنت بره و بخوای دوباره بازی کنی و اون ارتباطها رو دوباره به دست بیاری.
حتی شاید باعث بشه بری ساخته های قبلی رو هم دوباره بازی کنی که این کار بزرگتری میتونه باشه چرا که برای طرفدارهای داستانگویی تو بازیها نه تنها خودش بلکه ارزش تکرار اون بازیها رو هم حتی تونسته بالا ببره.

ولی خب آره این بازیها فروشهای بالای هفت/هشت/ده میلیونی ندارن و این طبیعیه.
اگه الان صحبت از تامین نشدن بودجه ساخت میشه شاید یکی از دلایلش میتونه این باشه که رمدی تونسته اپیک رو راضی کنه و بودجه بیشتری برای کاری که شاید فقط یکبار میتونستن انجام بدن ازشون بگیرن.
این وسط هم اپیک از تمام پتانسیلهای خودش استفاده کامل رو نکرد و خب شاید حتی اصلا براش اونقدرها مهم نبوده.

 

[Kasra-M]

علاوه بر تمام مواردی که دوستان به درستی دال بر دلایل کم بودن فروش گفتن، یه مورد دیگه اینکه بازی قبل از اینکه حتی منتشر بشه به شدت برچسب sweet baby خورده و کلی جو منفی حول تغییر کاراکتر سفید به سیاه و مسائل دیگه بوجود اومده بود. توجه کنید این که بازی نتونسته هزینه ساختو دربیاره یه مسئله اس‌ ولی اینکه به واسطه بالا بودن نمره ESG بازی، قطعا منافع زیادی به رمدی رسیده که این همه پلن واسه آینده داره. یه کمپانی عادی در شرایط عادی بعد از همچین شکست های تجاری نمیتونه کمر راست کنه و به سرنوشت سازندگان calisto protocol دچار خواهد شد. باید پرسید چطور رمدی با این شرایط میتونه به حیاتش ادامه بده. درسته ما اپیک رو به عنوان سرمایه گذار بازی میبینیم ولی در واقع منابع مالی و سرمایه گذارهای این پروژه ها خیلی مشخص نیستن.

 

[ehsan M]

مشکل رمدی اینه که اینا تو لول دیزاین چند نسل عقب افتادن!!!

بارها گفتم، الانم میگم، دوران بازی های سینماتیک اسکریپ شده تموم شده!!! از اون بدتر تو داستان گویی محیطی به شدت لنگ می زنن! خیلی چیزا رو باید محیط بگه!!! یا حداقل تو که اینکارو نمی کنی، همه رو مجبوری اجرا کنی، دوران متن قرار دادن تو یک بازی AAA خیلی وقته گذشته!!!

مشکل رمدی داستان نیست، داستان ها و لور به شدت عالی، تو پیاده سازی این داستان به مشکل خوردن!!


حالا مدافعان متن بیان بگن هر کی مخالفه، نخواسته بخونه یا بلد نبوده!!! اولا قضاوت پلیر به هیچ شخصی مربوط نیست حتی دولوپر!!! چون با قضاوت، خودت عملا داری حصار میکشی دور خودت! بازارتو کم می کنی!!!
دوما... اگه لول دیزاین بر اساس متن ها بود، نباید کسی که اصلا قصد نداره متن هارو بخونه، بتونه اون لول رو بگزرونه! ولی همینکه یکی بدون خوندن یک کلمه، می تونه تند تند ضربه بزنه و چینش کنه و رد کنه، نشون میده حتی خودشونم براشون مخاطب بیشتر اهمیت دارن، و می دونن این مدل روایت نیاز به تکامل داره!!!

و اما مشکل رمدی فراتر از حتی داستان و تم بازیاشونه!!!
این بازار هرکاری کنیم، اول و آخرش ویدیو گیمه و ویدیو گیم اول و آخر فان بودنش مهمه، حالا هرکی بازی خاص می سازه اشتباه کرده؟! اصلا، دلش خواسته هنرشو برا قشر خاصی به نمایش بزاره!!! ولی همینجا خودش تو اتاق ذهنش رو دیوار نوشته بازیم برا افراد خاصیه!!!
مربوط به این نسلم نمیشه، از اول تاریخ ویدیو گیم، بازی هایی که بیشترین فان تو گیمپلی رو داشتن، بیشتر دیده شدن!!! ویدیو گیم همینه، اینکه یک عده رفتن سراغ سینماتیک دلشون خواسته، ولی ویدیوگیم زیرمجموعه سینما نیست، بلکه سینما می تونه زیرمجموعه ویدیو گیم باشه!

اواخر نسل پنج تا شش و هفت حالا به خاطر جو ورود کامل به 3D و تکامل اون، رفتن سمت ساخت بازی سینماتیک و خیلی هم عالی! ولی اینم یک موجی بود که دیگه دورانش تموم شده!! حتی ND که یکی از بهترین استدیو هایی هست که بازی سینماتیک می سازن!!! بدون فان بودن گیمپلی، اصلا سراغ ساخت همون سینماتیکه هم نمیرن!!!
.
مثل همین الان که یک سری ترند هست، و قراره همینا هم در دراز مدت جاشون رو با ترندای دیگه عوض کنن، چیزی که همیشه تو این صنعت مهم می مونه!!! فان بودن گیمپلی هست!(ارزش تکرار بالا، حالا تو همون سینما هم بهترین فیلما، فیلمایی هستن که تاریخ مصرف ندارن و هی بازبینی میشن، ولی چه توقعی هست از بازی که ارزش تکرار بالا در دراز مدت، نداشته باشه؟)

در مورد فان بودن کاملا موافقم
الان موفق ترین عناوین تک نفره مثل گاد و رد دد و انچارتد و ... تاکید زیادی روی فان بودن دارن ولی در مورد الن 2 میبینیم که خیلی این مورد رعایت نمیشه و چند تا کاراکتر توی جنگل تاریک ساعتها ایستادن و دیالوگ برقرار میکنن

 

[Paradise Lost]

در مورد فان بودن کاملا موافقم
الان موفق ترین عناوین تک نفره مثل گاد و رد دد و انچارتد و ... تاکید زیادی روی فان بودن دارن ولی در مورد الن 2 میبینیم که خیلی این مورد رعایت نمیشه و چند تا کاراکتر توی جنگل تاریک ساعتها ایستادن و دیالوگ برقرار میکنن

الن ویک 2 از لحاظ موفقیت و فان بودن نتنها هیچ دست کمی از اون بازی های که اسم بردی نداره، بلکه حتی صنعت گیم رو هم چندین پله ارتقا داده، از لحاظ شخصیت پردازی، داستان، گرافیک، اتمسفر، ترس روانی
شخصا که برای همچین اتمسفر های مثل تاریک و ترسناک میمیرم، البته هم تاکید میکنم کسانی که ایراد از این بازی میگیرن منطقی هست ، خب بالخره هر کسی قرار نیست با این اتمسفر حال کنه و معلومه ملت بیشتر به سمت اتمسفر سبز و خرم شادی مثل انچارتد برن...

 

[HalfLife G]

الن ویک 2 از لحاظ موفقیت و فان بودن نتنها هیچ دست کمی از اون بازی های که اسم بردی نداره، بلکه حتی صنعت گیم رو هم چندین پله ارتقا داده، از لحاظ شخصیت پردازی، داستان، گرافیک، اتمسفر، ترس روانی
شخصا که برای همچین اتمسفر های مثل تاریک و ترسناک میمیرم، البته هم تاکید میکنم کسانی که ایراد از این بازی میگیرن منطقی هست ، خب بالخره هر کسی قرار نیست با این اتمسفر حال کنه و معلومه ملت بیشتر به سمت اتمسفر سبز و خرم شادی مثل انچارتد برن...

یه محصول در نهایت ساخته میشه که فروش بره..مخصوصا اگر یه اثر پرهزینه ای مثه یه گیم AAA باشه
در نتیجه اگر بخوای بازی بسازی که هم با کیفیت و هنری باشه و هم فروش بره باید باب میل عموم هم باشه.
معنی این حرف این نیس که یه بازی کلیشه ای و بیخود و صرفا بفروش بسازی، ولی باید بازیت یه طوری باشه که بتونه برای اکثریت جذاب باشه

بازیهای رمدی به جز مکس پین 1 و 2 بنظرم در اون حدی برای عموم جذاب و فان نیستن و یه قشر خاصی رو صرفا جذب میکنن (ایراد نیستا ولی ماهیت بازیاشون همینه)

.

 

[Rohshen]

الن ویک 2 از لحاظ موفقیت و فان بودن نتنها هیچ دست کمی از اون بازی های که اسم بردی نداره، بلکه حتی صنعت گیم رو هم چندین پله ارتقا داده، از لحاظ شخصیت پردازی، داستان، گرافیک، اتمسفر، ترس روانی
شخصا که برای همچین اتمسفر های مثل تاریک و ترسناک میمیرم، البته هم تاکید میکنم کسانی که ایراد از این بازی میگیرن منطقی هست ، خب بالخره هر کسی قرار نیست با این اتمسفر حال کنه و معلومه ملت بیشتر به سمت اتمسفر سبز و خرم شادی مثل انچارتد برن...

من واقعا دوست ندارم به نظر کسی گیر بدم ولی در مورد AW۲ بنظر منم سراسر فان و ارضا کنندس.نمیدونم چرا استثنا در مورد الان ویک تعجب میکنم کسی نظر مخالف میده.یعنی احساسم اینه پیشرفته ترین و خفن ترین گیمی که تا الان در تاریخ بشر ساخته شده از هر نظر الان ویک ۲عه(البته قبل از اون last of us 2).شاید زیادی به من خوش گذشتهو همینطور ff rebirth.واقعا ترس دارم که با فروش کم همچین بازیایی که با عشق ساخته شده کم کم این سازنده ها هم تصمیم بگیرن بازی های عام پسند و ساده تر بدن بیرون...یعنی جوری بشه که صنعت گیم کلا به گاج بره.همون بلایی که سر سینما اومده.