ایده اولیه این کار ساده است: یک مجموعه از اتم ها که قابلیت جذب یک یا دو الکترون اضافی را دارند، در مجاورت سه نانو سیم (سیم های نیمه عایق در ابعاد نانو که در ترانزیستور ها و تولید لیزر کاربرد دارند) در بالای یک سطح ساخته شده از آلومینات-لانتانیوم قرار می دهند. سپس با استفاده از پویشگر تیز و بینهایت کوچک یک میکروسکوپ اتمی، درون نانوسیم ها یک تونل الکترونی ایجاد می کنند. تمامی این مجموعه هم مانند یک Etch-A-Sketch قابلیت پاک شدن و استفاده چندباره را دارد. شاید چندان ساده به نظر نیاید، اما برای دنیای علم و تکنولوژی، امری بسیار مهم تلقی می شود.
مهمترین نتیجه تولید این ترانزیسور، پشت سر گذاشتن قانون مور و فائق آمدن بر محدودیت های فیزیکی در شیوه های تولید ترانزیستور خواهد بود. شما در همان حجم قبلی، قدرت محاسبه بسیار بسیار بیشتری را در اختیار خواهید داشت. همچنین فابلیت فروالکتریک ترانزیستورها (حفظ موقعیت بدون نیاز به نیروی خارجی) باعث می شود که دیسک های SSD با ظرفیت های غیرقابل تصوری تولید گردد.
پس زنده باد ترانزیستور تک الکترونی. همه بی صبرانه منتظر کوچ SketchSET از آزمایشگاه به کارخانه هستیم. شما چه آینده ای را برای این دستاورد پیش بینی می کنید؟
منبع: نارنجی
حواسم نبود منبع یادم رفته بود بزارم.
آخرین ویرایش:
Google