بحث و تبادل نظر در مورد سری Devil May Cry (خلاصه داستان در پست اول)

[Fallen_Angel]

پ.ن: DLC هایی که من برای نسخه PS3 گرفتم Costume های دانته رو هم داشت (البته اون توی یه DLC جدا بود و زودتر از خط داستانی ورجیل منتشر شد) ولی خب همونطوری که گفتم موضوع برمیگرده به بیشتر از یکسال قبل و یادم نمیاد دقیقا DLC ها رو از کجا گرفتم. توصیه میکنم تاپ 2 دانلود رو یه نگاهی بکنی (لینک نمیدم چون فکر کنم ممنوع باشه، توی گوگل سرچش کن پیداش میکنی

تنکز پیداش کردم، گفتم که! الانم تمومش کردم خیلی کوتاه بود! فقط برا من bloody palace کار نمیکنه! دلیلش چیه

برعکس تو من از ورجیل این نسخه متنفرم :biggrin1: کلا هرچی هم بیشتر بهش فکر میکنم تنفرم نسبت بهش بیشتر میشه :biggrin1:

Spoiler

Mommy loves Dante more.... So I will do the obvious thing and hate him.....

اون صحنه آخر DLC تا حدودی جالب بود ولی باقی آرک خصوصا اون بخشای تنفرش از دانته خیلی مسخره بود.

حالا برعکس شما، من وقتی بازی اصلی را انجام دادم اصلن از ورجیل خوشم نیومد! به غیر از آخرین کات سین بازی:
The path is clear for us to rule

ورجیل یعنی همین! قدرت طلبی محض. جاییه هم که به دانته با اون لحن معرکه ش میگه:
STAND ASIDE BROTHER
وای :d عاشقشم.
ولی با این dlc کلن ورجیل میشه همون ورجیل شماره 3 به نظرم :d میدونم که خیلیا ورجیل شماره 3 را دوست دارن، ولی این یکی هم باحال بود. آخرین کات سین بازی، جاییه که

Spoiler

همه موجودات جهنمی مقابل ورجیل تعظیم میکنن

WoW، این یعنی قدرت!
جاییکه به مادرش میگه I don't have a heart!
کلن حرف نداشت.
اون موضوعی هم که شما بهش اشاره کردی:

Mommy loves Dante more.... So I will do the obvious thing and hate him.....

اولن که اصلن جایی یه همچین دیالوگی من نشنیدم. اگر هم منظورتون کنایه زدن به ورجیل بودش که
1- باید بگم اشتباه میکنید! چرا قضیه را از یه زاویه دیگه نگاه نمیکنید. همون اولین کات سین dlc:
what happened to us father, dante betrayed me
ورجیل دنبال قدرت و حکمرانی بود. دنبال قدرت پدرش بود، وقتی دانته زد تو برجکش، ورجیل عملن نابود شد!
I loved you brother
واقعن هم همینطور بودش دیگه. مبارزه آخرش با موندس یادتون نیست؟ یا این حرفش به دانته که گفت (انگلیسیش را یادم نیست :d ) ما باید اعتماد کامل به هم داشته باشیم! یا جاییکه به دانته گفت تو و من باید این frail human ها را هدایت کنیم.
ورجیل همه چیز را همراه و در کنار دانته میخواست. میخواست قدرت خانوداه را توی خانواده حفظ کنه. اما دانته احمق fall in love کت میشه

2- اگر هم واقعن اون چیزی که شما میگی بوده، همون حسادت ورجیل به دانته به خاطر اینکه مادرشون دانته را بیشتر دوست داشته (یه کم کودکانه نیست آیا؟) این هم دلیل کمی نیست! خیلی از مشکلات روحی از همین حسادت به وجود میاد. خیلی از عقده ها و ناهنجاری ها از همین فرق گذاشتنا نشات میگیره (میزگرد هفته :d )

انگار کلاه گیس تو سر دانته DmC گذاشتن! :d

خب دقیقن کلاه گیس بودش دیگه :d توی همون mission 1 که هانتر دنبال دانته میافته، همین کلاه گیس میافته روی سر دانته که خودشم تو آیینه نگاه میکنه و میگه :
not in a million years
:d

 

[Dante Never Cry]

منظورم اینه که آدم با وجود گذشت اینهمه مدت بیشتر رغبت میکنه بره DMC 3 با ورجیل اونم لباس اسپاردا ( همین الان هوس کردم) درجه سختی DMD بازی کنه تا درجات بالای این جدیدرو!
اصلا کمبو زدن DMC ها به کل DmC میرزه
در مورد ورجیل هم تو نباید این ورجیل رو با اون ورجیل خودمون مقیاس بگیری باید نسبت به فضای DmC. و دانته جدید در نظر بگیری.
و گرنه علی چی رو داری با چی مقایسه میکنی؟:d
پرستیژ ورجیل بی نظیر هستش هنوزم!
راستی من اصلا از اون Classic Costume دانته تو DmC اصلا خوشم نمیاد!
انگار کلاه گیس تو سر دانته DmC گذاشتن! :d

آره خب برای من و تو مطمئنا همینطوره ولی خب مطمئنا بعضی از بچه ها هستن که DmC رو ترجیح میدن بازم میگم بحث سلیقه است
کلا نسبت به خود دنیای DmC هم باز شخصیتش داغونه. کلا خود دنیای DmC و داستانش اینقدر داغون نوشته شده که هیچکدوم از شخصیت هاش با داستان و کارایی که انجام میدن سازگار نیستن. (پایینتر بیشتر توضیح میدم )

آره منم اصلا نتونستم با اون Classic Costume ارتباط برقرار کنم
اصلا یه جوریه! از موهاش بگیر که به گفته خودت مصنوعیه تا خود لباس که بادی به نظر میاد (بعضی جاهاش انگار پُف کرده) و قیافه دانته که انگاری تازه از جنگلای آمازون گرفتنش و 10-15 ساله رنگ حموم رو به چشم ندیده.

تنکز پیداش کردم، گفتم که! الانم تمومش کردم خیلی کوتاه بود! فقط برا من bloody palace کار نمیکنه! دلیلش چیه

...

خب دقیقن کلاه گیس بودش دیگه :d توی همون mission 1 که هانتر دنبال دانته میافته، همین کلاه گیس میافته روی سر دانته که خودشم تو آیینه نگاه میکنه و میگه :
not in a million years
:d

برای فعال شدن Bloody Palace باید آخرین آپدیت بازی رو نصب کنی.

نه اون کلاه گیس کلا حالتش با این فرق داشت اون خیلی بلند و ضایع بودی ولی اینجا به حساب سعی کرده بودن موهای نسخه 3 رو شبیه سازی کنند که واقعا افتضاح درش آورده بودن

خب بریم سر بحث اصلی به طور کلی اینقدر داستان و شخصیت های DmC ضعیف و پر از ایراد بودن که حتی فکر کردن بهشون هم اعصاب آدم رو بهم میریزه. خداییش موندم این Tameem چطوری تونسته همچین چیز افتضاحی بنویسه، به نظرم NT اگه میخواد توی بازی های بعدیش موفق باشه باید تا جایی که میتونه Tameem رو از داستان و شخصیت های بازی دور نگه داره.

پلات کلی اینقدر مسخره و ناسازگاره که دنبال کردن اون عملا غیر ممکنه. بازی یه لحظه میخواد جدی باشه و یه دنیای تاریک رو نشون بده ولی لحظه بعد تمام اون اتمسفر قبلی رو دور میریزه و 180 درجه تغییر جهت میده. شخصیت ها هم دقیقا به همین صورت هستن و اکثرا هیچ دلیل خاصی برای نوع رفتار و کاراشون ندارن.

بهترین مثال برای این مورد همین ورجیله.
ورجیل از یه طرف ادعا میکنه که دانته رو دوست داره و بهش اهمیت میده (و کاملا مشخصه که داستان هم سعی داره این احساسش رو واقعی نشون بده) ولی از طرف دیگه تمام مدت داره ازش سو استفاده میکنه. اوضاع وقتی خرابتر میشه که توقع داره دانته بعد از فهمیدن حقیقت و نیت واقعی اون باهاش موافقت کنه! این شخصیتیه که تا قبل از این خود بازی سعی داشت اون رو فوق العاده باهوش و زیرک جلوه بده ولی سر حساس ترین و مهمترین بخش داستان کلا تمام عقلانیتش رو زیر سوال میبره و اون رو شبیه یک احمق جلوه میده که هیچی از روابط بین انسان ها و احساساتشون نمیفهمه.

به نظر میاد Tameem/NT سعی کرده شالوده اصلی ورجیل (و باقی شخصیت ها) رو حفظ کنه، رقابت با دانته، جستجوی برای قدرت، احترام به اسپاردا و... ولی متاسفانه چیزی که NT موفق به درک اون نشده انگیزه شخصیت ها برای انجام کارهایی که........ انجام دادن.

درسته که ورجیل توی DMC3 دنبال قدرت بود ولی اونجا یه دلیل کاملا قانع کننده برای این موضوع داشت. توی DMC3 مرگ Eva یه ضربه خیلی بزرگ برای ورجیل به حساب میومد، اون خودش رو برای مردن مادرش سرزنش میکرد و باور داشت که اگر قویتر میبود میتونست مادرش رو نجات بده. این احساس گناه و پشیمونی باعث شده بود که ورجیل به دنبال قدرت بره. بازی هیچوقت این موضوع رو به صورت کامل بیان نمیکنه ولی شخصیت ورجیل و روند کلی داستان اینقدر زیبا کار شده که از لابلای حرفا و رفتار ورجیل میشه کاملا این موضوع رو درک کرد.

Foolishness Dante, foolishness. Might controls everything and without strength you cannot protect anything, let alone yourself.

Bold شده: برخلاف اون چیزی که به نظر میاد، کاملا واضحه که ورجیل تنها این حرفا رو به دانته نمیزنه بلکه برعکس بیشتر روی صحبتش با خودشه. اون خودش رو احمق میدونه که فکر میکرده میتونه بدون قدرت با آرامش زندگی کنه. اون خودش رو بابت ضعفش در محافظت از خانواده و خصوصا مادرش سرزنش میکنه.

اون بخش آخر "چه برسه به خودت"، یه اشاره کاملا مستقیم به ضعف برادرا موقع حمله شیطونا به خونشون داره. اگه ورجیل و دانته اینقدر قوی بودن که میتونستن از خودشون مراقبت کنند دیگه نیازی نبود Eva خودش رو قربانی کنه تا پسراش موفق به فرار بشن.

بخش آبی رنگ: ورجیل زیاد حرف نمیزنه. دیالوگ های اون توی بازی کم اند و اکثرا روی صحبتش با بقیه است. اون هیچوقت هیچ چیزی در مورد خودش نمیگه و ما هیچی در مورد گذشته اش نمیدونیم. ولی همین یه جمله به تنهایی دید ورجیل نسبت به دنیا و فلسفه اون رو نشون میده.

"قدرت همه چیز رو کنترل میکنه"

دنیا از دید ورجیل جای خیلی ساده ایه. هر کی قدرتش بیشتر باشه، کنترل بیشتری روی زندگیش داره. اگه میخوای کنترل سرنوشتت دست خودت باشه، پس قوی شو! به همین سادگی!

همونطوری که گفتم ورجیل DMC3 دنبال قدرته ولی برای اینکارش دلیل داره. انگیزه اون کاملا مشخصه. در صورتی که ورجیل DmC اینطوری نیست. ورجیل DmC بعد از شکست دادن مانداس هیچ دلیلی برای دنبال کردن قدرت نداره! چرا باید دنبال قدرت باشه در حالی که همین الان قویترین دشمنشون رو شکست دادن؟! اصلا حکومت کردن به انسان ها چه برتری بهش میده؟! چرا اصلا اون باید به همچین چیزی فکر کنه وقتی که میتونه به راحتی بره و هرجوری دلش خواست زندگی کنه؟!

یا اون دیالوگ ورجیل توی اول DLC که خودت بهش اشاره کردی به نظرم مسخره ترین و بیخود ترین چیزی بود که ورجیل میتونست توی اون موقعیت بگه دانته بهشون خیانت کرده؟! کدوم خیانت؟! چی به سرمون اومده، پدر؟! میشه اصلا یکی به من بگه چرا ورجیل باید کوچیکترین اهمیتی به اسپاردا بده؟!

توی سری اصلی اسپاردا یه قهرمان بود. کسی که جلوی شیطونا ایستاد تا از انسان ها محافظت کنه. کسی که حاضر شد قدرت خودش رو فدا کنه، برای همیشه توی دنیای انسانها بمونه ولی زیر بار بی عدالتی نداره. اسپاردا کسی بود که یه تنه تونست ارتش شیطونا رو شکست بده. ورجیل این خصوصیات اسپاردا رو خیلی دوست داشت و نه تنها به عنوان پدرش بلکه حتی به عنوان یه جنگجو احترام زیادی برای اسپاردا قائل بود. بخاطر همین سعی میکرد مثل اون باشه.

ولی توی DmC چی؟! اسپاردا یه شیطون ساده بود که با یه فرشته فرار کرد و یه خانواده تشکیل داد. اسپاردای DmC نه تنها هیچ کار مهمی انجام نداده بلکه یه ترسوـه! کسی که موقع حمله شیطونا به خونشون زنش رو رها میکنه و با بچه ها در میره! از اون بدتر حتی از بچه هاش هم مراقبت نمیکنه، حافظشون رو دست کاری میکنه و به امون خدا میسپرتشون و بعد تسلیم مانداس میشه نقش اسپاردا اینقدر توی داستان بازی کمه که میتونی خیلی راحت اون رو برداری و هر شیطون دیگه ای رو جایگزینش کنی بدون اینکه کوچیکترین مشکلی توی داستان بازی ایجاد بشه

جالا چه دلیلی داره که ورجیل بخواد همچین شخصیتی رو الگوی خودش قرار بده؟! چرا باید براش مهم باشه که به The Son of Sparda تبدیل بشه؟!

همونطوری که گفتم کلا NT درک درستی از شخصیت ها و داستان بازی نداشته برای همین با ترکیب المان هایی که اصلا نمیدونسته برای چی توی داستان (و شخصیت های سری اصلی) وجود داشتن یه دنیای کاملا درهم برهم و ناسازگار رو به وجود آورده.

شرمنده پستم طولانی شد ولی خب داستان DmC اینقدر ایراد داره که وقتی شروع میکنی در موردشون حرف زدن دیگه انگار تمومی ندارن و یکی بعد از دیگری ظاهر میشن

 

[Fallen_Angel]

WoW :d جالبناک بود :d ببین با کلیت حرفات موافقم، باشه؟ ولی چند تا چیز :d

بهترین مثال برای این مورد همین ورجیله.
ورجیل از یه طرف ادعا میکنه که دانته رو دوست داره و بهش اهمیت میده (و کاملا مشخصه که داستان هم سعی داره این احساسش رو واقعی نشون بده) ولی از طرف دیگه تمام مدت داره ازش سو استفاده میکنه.

ورجیل از دانته سوء استفاده نمیکنه. بلکه بهش نیاز داره. موندس فقط از وجود یه nephilim خبر داره. تنها راه بستن دنیای شیاطین هم یاماتو، شمشیر ورجیله. خب ورجیل نمیخواد این upper hand را از دست بده دیگه! برا همین دنبال دانته میگرده که سر موندس با اون گرم بشه. ورجیل نمیتونه این ریسک را بکنه که موندس از وجود داشتن یه nephilim دیگه خبر داشته باشه.
این کار اسمش نیاز داشتنه، نه سوء استفاده. اگر میخواست از دانته سوء استفاده بکنه، وقتی که موندس را شکست دادن، خب یه جوری دانته را هم میپیچوند دیگه! ولی خلاف این کار را کرد و دلش میخواست کنار برادرش حکمرانی کنه!
بازم میگم، ورجیل میخواست قدرت را توی خانواده حفظ کنه!

پلات کلی اینقدر مسخره و ناسازگاره که دنبال کردن اون عملا غیر ممکنه. بازی یه لحظه میخواد جدی باشه و یه دنیای تاریک رو نشون بده ولی لحظه بعد تمام اون اتمسفر قبلی رو دور میریزه و 180 درجه تغییر جهت میده. شخصیت ها هم دقیقا به همین صورت هستن و اکثرا هیچ دلیل خاصی برای نوع رفتار و کاراشون ندارن.

بازی به طور کلی با وجود دانته و و رجیل به دو بخش جدی و fun جدا میشه. اینکه شما میگی بازی میخواد یه دنیای تاریک را نشون بده و بعدش اون اتمسفر قبلی را دور میریزه، اتفاقن بر عکس. شاید شما آخر داستان بازی را کامل یادتون نیست، شایدم من اشتباه میکنم. اما..................
نمیدونستم بر این بازی قدیمی هم باید از تگ spoil استفاده کنم یا نه برا همون میذارمش تو اسپویلر:

Spoiler

آخر بازی وقتی ورجیل با یاماتو hell gate را میبنده و موندس را فانی میکنه و شکستش میدن، تازه اون پرده لیمبو برداشته میشه و موجودات اهریمنی آشکار تر میشه. قبل از این جریان، مردم عادی با یه دنیای تاریک ولی پنهان سرکار داشتن. اون نوشیدنی verility و یا شبکه raptor news که باب بارباس اداره ش میکرد و به قول خود دانته و ورجیل mind control. خب این تداعی کننده یه دنیای تاریکه ولی بیشتر از اون یادآور یه جور جهالته که مردم عادی توش خوشن با اینکه حالیشون نیست. اما آخر بازی و بعد از شکست دادن موندس و ابزارهاش (ساکیوبوس و باب بارباس) تازه نبرد واقعی آغاز میشه. تازه دنیای تاریکی که شما میگی 180 درجه برمیگرده (و من مخالفم) شروع میشه. قبل از مبارزه آخر ورجیل و دانته با هم، هر دوی اونا به همراه کت ایستادن و دارن یه دنیای آشوب زده را نگاه میکنن. دنیایی که شاید هدایت کننده ش یعنی موندس نابود شده باشه اما تازه همه چیز روشن شده، موجودات اهریمنیش unleash شدن و دنیا تو chaos فرو رفته! مردم عادی هم وحشت زده ن . و ورجیل میخواد به قول خودش این mess را جمع و جور کنه.
بعد از نبرد دانته و ورجیل هم که پیام های مردم عادی تو t wi ter را میشه خوند که از دیدن demon و موجودات عجیب حرف میزنن.

اتفاقن اینکه شما میگی:

شخصیت ها هم دقیقا به همین صورت هستن و اکثرا هیچ دلیل خاصی برای نوع رفتار و کاراشون ندارن

بازم یه جورایی مخالفم. اگه اشتباه میکنم بگید لطفن.
کت که کلن جریانش معلومه و اتفاقن خوب هم بهش پرداخت شده بود. من خودم شخصن با کت همزادپنداری میکنم. داستانش کاملن روشنه و دلیلش هم واضحه. کت به خاطر اذیت ها پدرش پتانسیل مدیوم شدنش شکوفا میشه و میتونه بره توی لیمبو که ورجیل همونجا پیداش میکنه و کمکش میکنه. بقیه داستان هم که خودتون میدونید. به همین خاطر مصمم میشه که با شیاطین مبارزه کنه.
دانته هم دقیقن مثل دانته شماره های قبلی یه آدم care freeهه که آخر بازی humans براش اهمیت پیدا میکنن و از سرگذشتش با خبر میشه.
ورجیل به دنبال به دست آوردن قدرته و برا این کارش از هیچ کاری دریغ نمیکنه.

همونطوری که گفتم ورجیل DMC3 دنبال قدرته ولی برای اینکارش دلیل داره. انگیزه اون کاملا مشخصه. در صورتی که ورجیل DmC اینطوری نیست. ورجیل DmC بعد از شکست دادن مانداس هیچ دلیلی برای دنبال کردن قدرت نداره! چرا باید دنبال قدرت باشه در حالی که همین الان قویترین دشمنشون رو شکست دادن؟! اصلا حکومت کردن به انسان ها چه برتری بهش میده؟! چرا اصلا اون باید به همچین چیزی فکر کنه وقتی که میتونه به راحتی بره و هرجوری دلش خواست زندگی کنه؟!

خب ورجیل DMC هم بعد از شکست دادن دشمن اصلیش میتونست به قدرت برسه و هر جوری که دلش میخواد زندگی کنه. اتفاقن توی DmC و واین ورجیل، تازه بعد از شکست دادن موندس کلی راه پیش رو داره. تصمیم داشت که به انسان ها حکومت کنه. یه جورایی انسان ها را مثل بچه هایی میدید که نمیدونن با خودشون چه کار کنن. دقیقن حرفی که موندس زد:
people had their freedom but they dont know what to do with it. they brought war and starving. i brought strucrture
حالا دقیق یادمم نیست :d

*************************
با بقیه حرفاتون در مورد اسپاردا و eva اینا هم کاملن موافقم :d
ببخشید پست طولانی شد :d

 

[rockstar 69]

آره خب برای من و تو مطمئنا همینطوره ولی خب مطمئنا بعضی از بچه ها هستن که DmC رو ترجیح میدن بازم میگم بحث سلیقه است
کلا نسبت به خود دنیای DmC هم باز شخصیتش داغونه. کلا خود دنیای DmC و داستانش اینقدر داغون نوشته شده که هیچکدوم از شخصیت هاش با داستان و کارایی که انجام میدن سازگار نیستن. (پایینتر بیشتر توضیح میدم )

آره منم اصلا نتونستم با اون Classic Costume ارتباط برقرار کنم
اصلا یه جوریه! از موهاش بگیر که به گفته خودت مصنوعیه تا خود لباس که بادی به نظر میاد (بعضی جاهاش انگار پُف کرده) و قیافه دانته که انگاری تازه از جنگلای آمازون گرفتنش و 10-15 ساله رنگ حموم رو به چشم ندیده.

برای فعال شدن Bloody Palace باید آخرین آپدیت بازی رو نصب کنی.

نه اون کلاه گیس کلا حالتش با این فرق داشت اون خیلی بلند و ضایع بودی ولی اینجا به حساب سعی کرده بودن موهای نسخه 3 رو شبیه سازی کنند که واقعا افتضاح درش آورده بودن

خب بریم سر بحث اصلی به طور کلی اینقدر داستان و شخصیت های DmC ضعیف و پر از ایراد بودن که حتی فکر کردن بهشون هم اعصاب آدم رو بهم میریزه. خداییش موندم این Tameem چطوری تونسته همچین چیز افتضاحی بنویسه، به نظرم NT اگه میخواد توی بازی های بعدیش موفق باشه باید تا جایی که میتونه Tameem رو از داستان و شخصیت های بازی دور نگه داره.

پلات کلی اینقدر مسخره و ناسازگاره که دنبال کردن اون عملا غیر ممکنه. بازی یه لحظه میخواد جدی باشه و یه دنیای تاریک رو نشون بده ولی لحظه بعد تمام اون اتمسفر قبلی رو دور میریزه و 180 درجه تغییر جهت میده. شخصیت ها هم دقیقا به همین صورت هستن و اکثرا هیچ دلیل خاصی برای نوع رفتار و کاراشون ندارن.

بهترین مثال برای این مورد همین ورجیله.
ورجیل از یه طرف ادعا میکنه که دانته رو دوست داره و بهش اهمیت میده (و کاملا مشخصه که داستان هم سعی داره این احساسش رو واقعی نشون بده) ولی از طرف دیگه تمام مدت داره ازش سو استفاده میکنه. اوضاع وقتی خرابتر میشه که توقع داره دانته بعد از فهمیدن حقیقت و نیت واقعی اون باهاش موافقت کنه! این شخصیتیه که تا قبل از این خود بازی سعی داشت اون رو فوق العاده باهوش و زیرک جلوه بده ولی سر حساس ترین و مهمترین بخش داستان کلا تمام عقلانیتش رو زیر سوال میبره و اون رو شبیه یک احمق جلوه میده که هیچی از روابط بین انسان ها و احساساتشون نمیفهمه.

به نظر میاد Tameem/NT سعی کرده شالوده اصلی ورجیل (و باقی شخصیت ها) رو حفظ کنه، رقابت با دانته، جستجوی برای قدرت، احترام به اسپاردا و... ولی متاسفانه چیزی که NT موفق به درک اون نشده انگیزه شخصیت ها برای انجام کارهایی که........ انجام دادن.

درسته که ورجیل توی DMC3 دنبال قدرت بود ولی اونجا یه دلیل کاملا قانع کننده برای این موضوع داشت. توی DMC3 مرگ Eva یه ضربه خیلی بزرگ برای ورجیل به حساب میومد، اون خودش رو برای مردن مادرش سرزنش میکرد و باور داشت که اگر قویتر میبود میتونست مادرش رو نجات بده. این احساس گناه و پشیمونی باعث شده بود که ورجیل به دنبال قدرت بره. بازی هیچوقت این موضوع رو به صورت کامل بیان نمیکنه ولی شخصیت ورجیل و روند کلی داستان اینقدر زیبا کار شده که از لابلای حرفا و رفتار ورجیل میشه کاملا این موضوع رو درک کرد.

Foolishness Dante, foolishness. Might controls everything and without strength you cannot protect anything, let alone yourself.

Bold شده: برخلاف اون چیزی که به نظر میاد، کاملا واضحه که ورجیل تنها این حرفا رو به دانته نمیزنه بلکه برعکس بیشتر روی صحبتش با خودشه. اون خودش رو احمق میدونه که فکر میکرده میتونه بدون قدرت با آرامش زندگی کنه. اون خودش رو بابت ضعفش در محافظت از خانواده و خصوصا مادرش سرزنش میکنه.

اون بخش آخر "چه برسه به خودت"، یه اشاره کاملا مستقیم به ضعف برادرا موقع حمله شیطونا به خونشون داره. اگه ورجیل و دانته اینقدر قوی بودن که میتونستن از خودشون مراقبت کنند دیگه نیازی نبود Eva خودش رو قربانی کنه تا پسراش موفق به فرار بشن.

بخش آبی رنگ: ورجیل زیاد حرف نمیزنه. دیالوگ های اون توی بازی کم اند و اکثرا روی صحبتش با بقیه است. اون هیچوقت هیچ چیزی در مورد خودش نمیگه و ما هیچی در مورد گذشته اش نمیدونیم. ولی همین یه جمله به تنهایی دید ورجیل نسبت به دنیا و فلسفه اون رو نشون میده.

"قدرت همه چیز رو کنترل میکنه"

دنیا از دید ورجیل جای خیلی ساده ایه. هر کی قدرتش بیشتر باشه، کنترل بیشتری روی زندگیش داره. اگه میخوای کنترل سرنوشتت دست خودت باشه، پس قوی شو! به همین سادگی!

همونطوری که گفتم ورجیل DMC3 دنبال قدرته ولی برای اینکارش دلیل داره. انگیزه اون کاملا مشخصه. در صورتی که ورجیل DmC اینطوری نیست. ورجیل DmC بعد از شکست دادن مانداس هیچ دلیلی برای دنبال کردن قدرت نداره! چرا باید دنبال قدرت باشه در حالی که همین الان قویترین دشمنشون رو شکست دادن؟! اصلا حکومت کردن به انسان ها چه برتری بهش میده؟! چرا اصلا اون باید به همچین چیزی فکر کنه وقتی که میتونه به راحتی بره و هرجوری دلش خواست زندگی کنه؟!

یا اون دیالوگ ورجیل توی اول DLC که خودت بهش اشاره کردی به نظرم مسخره ترین و بیخود ترین چیزی بود که ورجیل میتونست توی اون موقعیت بگه دانته بهشون خیانت کرده؟! کدوم خیانت؟! چی به سرمون اومده، پدر؟! میشه اصلا یکی به من بگه چرا ورجیل باید کوچیکترین اهمیتی به اسپاردا بده؟!

توی سری اصلی اسپاردا یه قهرمان بود. کسی که جلوی شیطونا ایستاد تا از انسان ها محافظت کنه. کسی که حاضر شد قدرت خودش رو فدا کنه، برای همیشه توی دنیای انسانها بمونه ولی زیر بار بی عدالتی نداره. اسپاردا کسی بود که یه تنه تونست ارتش شیطونا رو شکست بده. ورجیل این خصوصیات اسپاردا رو خیلی دوست داشت و نه تنها به عنوان پدرش بلکه حتی به عنوان یه جنگجو احترام زیادی برای اسپاردا قائل بود. بخاطر همین سعی میکرد مثل اون باشه.

ولی توی DmC چی؟! اسپاردا یه شیطون ساده بود که با یه فرشته فرار کرد و یه خانواده تشکیل داد. اسپاردای DmC نه تنها هیچ کار مهمی انجام نداده بلکه یه ترسوـه! کسی که موقع حمله شیطونا به خونشون زنش رو رها میکنه و با بچه ها در میره! از اون بدتر حتی از بچه هاش هم مراقبت نمیکنه، حافظشون رو دست کاری میکنه و به امون خدا میسپرتشون و بعد تسلیم مانداس میشه نقش اسپاردا اینقدر توی داستان بازی کمه که میتونی خیلی راحت اون رو برداری و هر شیطون دیگه ای رو جایگزینش کنی بدون اینکه کوچیکترین مشکلی توی داستان بازی ایجاد بشه

جالا چه دلیلی داره که ورجیل بخواد همچین شخصیتی رو الگوی خودش قرار بده؟! چرا باید براش مهم باشه که به The Son of Sparda تبدیل بشه؟!

همونطوری که گفتم کلا NT درک درستی از شخصیت ها و داستان بازی نداشته برای همین با ترکیب المان هایی که اصلا نمیدونسته برای چی توی داستان (و شخصیت های سری اصلی) وجود داشتن یه دنیای کاملا درهم برهم و ناسازگار رو به وجود آورده.

شرمنده پستم طولانی شد ولی خب داستان DmC اینقدر ایراد داره که وقتی شروع میکنی در موردشون حرف زدن دیگه انگار تمومی ندارن و یکی بعد از دیگری ظاهر میشن

علی کلا معلوم نیست کپکام با بازی هاش تو این نسل چیکار کرد.
نسل 6 جزو بهترین سازنده ها بود.
چپ و راست IP های جدید و خوب میداد و IP های قدیمی رو عالی ادامه میداد( Re اینجا جای بحث داره یخورده ) یه سری از IP ها که اصلا محو شدن که سر دستشون عشق من اونیموشا بود.
اصلا چه دلیلی داشت تو نسل هفتم DMC ریبوت بشه؟
مگه داستان سری بی ابهام مونده؟
البته من این رو ناشی از شماره های 3 و4 میدونم باز حالا 3 یه بهونه خوبی داشت و کارشو به نحو احسن انجام داد.
اما مشکل اصلی من با 4 هستش چرا یه بازی پس از دو شماره باید دوباره از زمانی قبل روایت بشه؟
بازی خودش کم ابهام داشت اومدن یه نیرو ساختن کلی ابهام دیگه روش اومد.
من با تمام احترامی که به 4 دارم ولی به نظر من از لحاظ داستانی تا حدودی مصداق شماره 6 RE رو واسه من داره که بعد از کلی ابهام میاد یه داستان جدید و فضای جدید و ابهامات بیشتر به سری اضافه میکنه و هیچ جوابی واسه ابهامات قبلی نداره.
اخه ساخت DmC از لحاظ اقتصادی هم توجیح نداره سری اصل که فروش خودشو میکرد این همه تغییر واسه چی بود.
کلا امیدوارم کپکام تو نسل جدید به شکوه نسل 5 و6 برگرده.

 

[Dante Never Cry]

ورجیل از دانته سوء استفاده نمیکنه. بلکه بهش نیاز داره. موندس فقط از وجود یه nephilim خبر داره. تنها راه بستن دنیای شیاطین هم یاماتو، شمشیر ورجیله. خب ورجیل نمیخواد این upper hand را از دست بده دیگه! برا همین دنبال دانته میگرده که سر موندس با اون گرم بشه. ورجیل نمیتونه این ریسک را بکنه که موندس از وجود داشتن یه nephilim دیگه خبر داشته باشه.

اونوقت این الان اسمش چیه؟! ورجیل از دانته استفاده کرد تا مانداس رو شکست بده و بعد خودش بشه همه کاره، اونم بدون اینکه حقیقت رو به دانته بگه. دقیقا به همین میگن سو استفاده. اگه ورجیل به دانته نیاز داشت میتونست کل حقیقت رو بهش بگه و بعد تصمیم گیری رو بزاره به عهده خود دانته، نه اینکه اینجوری ازش استفاده ابزاری بکنه.

بازی به طور کلی با وجود دانته و و رجیل به دو بخش جدی و fun جدا میشه. اینکه شما میگی بازی میخواد یه دنیای تاریک را نشون بده و بعدش اون اتمسفر قبلی را دور میریزه، اتفاقن بر عکس

اینکه یه داستان بخواد در کنار جدی بودن بخش های خنده دار و یکم آرامش بخشتر هم داشته باشه کاملا طبیعیه و اکثر نویسنده ها سعی میکنند اینکار رو انجام بدن ولی چیزی که بین داستان خوب و بد تفاوت ایجاد میکنه نحوه قرار دهی و چینش این بخش هاست. بهترین مثال برای چینش مناسب بخش های جدی و طنز داستان در کنار هم DLC داستانی The Last of Us ـه. اکثر بخش های بازی سعی داره یه بخش روشن تر و نسبتا شادتر رو به بازیکن نشون بدن ولی در بطن همین شادی ها تاریکی عمیق دنیای TLOU رو هم به تصویر میکشه. بازی اینقدر در این زمینه عالی عمل میکنه که در یک بُرهه 3-4 ساعته هم بازیکن رو میخندونه و هم اینقدر اون رو ناراحت میکنه که اشک بازیکن در میاد.

متاسفانه توی DmC چینش این بخش های طنز و جدی به بدترین صورت ممکن قرار داده شده. یه لحظه شخصیت ها جدی اند و دقیقا لحظه بعدیش بدون هیچ دلیل و Context خاصی دارن شوخی میکنند. منظور من از 180 درجه تغییر کردن جهت بازی همین تغییرات توی جو اونه. یعنی بازی اول کار طنزه بعد یهو جدی میشه بعد دوباره طنز میشه بعد دوباره جدی میشه بعد دوباره و.... بازم میگم نحوه قرار گیری و اجرای ضعیف این بخش هاست که باعث افت بسیار زیاد داستان بازی میشه.

دانته هم دقیقن مثل دانته شماره های قبلی یه آدم care freeهه که آخر بازی humans براش اهمیت پیدا میکنن و از سرگذشتش با خبر میشه.
ورجیل به دنبال به دست آوردن قدرته و برا این کارش از هیچ کاری دریغ نمیکنه.

خب سوال اینجاست، چرا دانته باید به انسان ها اهمیت بده؟! دانته توی DmC هیچ بخش انسانی نداره، اون نیمه فرشته و نیمه شیطونه، پس چرا باید کوچیکترین اهمیتی برای سرنوشت انسان ها قائل بشه؟!

اینم باز برمیگرده به عدم درک صحیح NT از شخصیت های سری اصلی. اونجا دانته به انسان ها اهمیت میداد چون مادرش انسان بوده. مرگ Eva کلیدیترین اتفاق زندگی دانته بوده و همین موضوع اون رو به نیمه انسانیش نزدیکتر کرده و باعث میشه که دانته بخواد از انسان ها در برابر شیاطین محافظت کنه. یه جورایی میشه گفت توی سری اصلی دانته با محافظت از انسان ها، به صورت ناخودآگاه داره کاری رو میکنه که نتونست برای خانواده خودش انجام بده. دانته مادر خودش (یک انسان) رو بخاطر شیطون ها از دست داد، برای همین با شکار شیطون ها نمیخواد بزاره هیچ بچه ای دردی رو که اون مجبور به تحملش شد تجربه کنه.

ولی NT با فرشته کردن Eva کاملا این انگیزه رو از دانته میگیره و باعث میشه اهمیت دادن اون به انسان ها غیر منطقی و کاملا مسخره به نظر بیاد.

در مورد ورجیل هم باز به همین صورت. توضیحاتی که بالا دادی به هیچ عنوان عطش ورجیل برای قدرت رو توجیه نمیکنه. اونا قویترین دشمنشون رو شکست دادن، دروازه شیطونا که باعث قدرت گرفتن شیاطین میشد رو بستن و الان شیطونا توی ضعیفترین حالت خودشون قرار دارن و علاوه بر اون الان دیگه شیطونا جایی برای قایم شدن ندارن و نه فقط دانته و ورجیل بلکه همه از وجودشون مطلعند و میتونند علیه شون مبارزه کنند. الان چه دلیلی داره که ورجیل بخواد اینقدر دنبال قدرت باشه که حتی حاضر بشه رابطه اش رو با برادر به حساب عزیزش بهم بزنه؟!

حتی اگه فرض رو هم بر این بگیریم که ورجیل یه دلیل کاملا قانع کننده برای اینکارش داره (که نداره) بازم این موضوع توجیه نمیکنه که چرا میخواد به انسان ها حکومت کنه. ورجیل میخواد قوی بشه، خب قوی بشه! قوی شدن چه ارتباطی به حکومت کردن داره؟

ولی خب آره کت رو قبول دارم. تنها شخصیتی که توی بازی خوب کار شده بود همین کت بود که خب بازم نشون میده که NT بخاطر عدم تواناییش نیست که نتونسته باقی شخصیت ها رو خوب از آب دربیاره بلکه بخاطر عدم درک درستشون از اونهاست. وگرنه کت به عنوان یه شخصیت جدید که کاملا ساخته NT ـه خیلی خوب شخصیت پردازی شده و بهترین شخصیت DmC ـه.
==========
@ علی محمد

به نظرم کلا بهترین کار اینه که DMC2 رو حساب نکنیم و DMC4 رو یه Sequel بدونیم. خود کپکام هیچوقت حاضر نیست در مورد DMC2 حرف بزنه و رسما اون رو از سری بزاره کنار پس بهترین کار اینه که سکوت کپکام رو به نشونه Canon نبودن DMC2 بدونیم. بهرحال نه کپکام و نه ما هوادارا هیچکدوم دوست نداریم در مورد DMC2 فکر کنیم و همین الان هم یه جورایی داریم نادیده اش میگیرم.

به نظرم بهترین کاری که کپکام بعد از این اشتباه DmC میتونه انجام بده برگردوندن سری با DMC5 ـه. هرچی نباشه DMC4 پرفروش ترین بازی توی سری بود که نشون میده هنوز هوادارا به بازی اهمیت میدن و این فروش کم DmC بخاطر اشتباه خود کپکام برای عرضه بازییه که هیچکس اون رو از اول نمیخواسته.

آی گفتی کاش میشد کپکام به دوران اوجش برگرده

 

[rockstar 69]

مگه کشکه؟ :d
DMC 2 درسته کلا فاجعه بود ولی اتفاق فوق العاده مهمی از لحاظ داستانی توش افتاد اونم جا موندن دانته پشت در وازه های جهنم بود و هنوز که هنوزه سرنوشتش در ابهام هستش!
کلا سازنده ها یه کاری کردن توش موندن و همین باعث ساخت شماره 4 شده!
در واقع اگه بخوایم صادق باشیم DMC 4 یه حواس پرتی هستش چون سازنده ها نتونستن اتفاقات رو توجیه کنن.
در واقع DMC 2 بازی هست که بهتر بود ساخته نشه!
نمیدونم DMC 5 قراره چی باشه فقط یه حواس پرتی نباشه!

 

[Dante Never Cry]

مگه کشکه؟ :d
DMC 2 درسته کلا فاجعه بود ولی اتفاق فوق العاده مهمی از لحاظ داستانی توش افتاد اونم جا موندن دانته پشت در وازه های جهنم بود و هنوز که هنوزه سرنوشتش در ابهام هستش!
کلا سازنده ها یه کاری کردن توش موندن و همین باعث ساخت شماره 4 شده!
در واقع اگه بخوایم صادق باشیم DMC 4 یه حواس پرتی هستش چون سازنده ها نتونستن اتفاقات رو توجیه کنن.
در واقع DMC 2 بازی هست که بهتر بود ساخته نشه!
نمیدونم DMC 5 قراره چی باشه فقط یه حواس پرتی نباشه!

موضوع اینه که نه هوادارا و نه کپکام هیچکدوم نمیخوان هیچ کاری با DMC2 داشته باشن. بخاطر همینه که از لحاظ داستانی سری داره هی درجا میزنه و جلو نمیره. بهترین کار اینه که کپکام بیاد رسما DMC2 رو غیر Canon اعلام کنه و داستان رو از ادامه DMC4 دنبال کنند. همین الانش هم همه جوری رفتار میکنند که انگار همچین بازیی اصلا وجود نداره، پس چرا رسمیش نکنند؟! (همونطوری که رمان های DMC1 رو غیر Canon کردن و توی DMC3 داستان دیگه ای از دانته و ورجیل نشون دادن)

 

[MohammaDante]

اصن من هروقت پستای علی دانته رو که میخونم عشق و علاقم به DMC خیلی بیشتر میشه و نفرتم از DmC بیشتر:d
خدایی با این 2 پست طولانیت ذهن من رو که کاملا باز کردی نسبت به DMC3 و شخصیتهای عظیم دانته و ورجیل:bighug:

 

[rockstar 69]

موضوع اینه که نه هوادارا و نه کپکام هیچکدوم نمیخوان هیچ کاری با DMC2 داشته باشن. بخاطر همینه که از لحاظ داستانی سری داره هی درجا میزنه و جلو نمیره. بهترین کار اینه که کپکام بیاد رسما DMC2 رو غیر Canon اعلام کنه و داستان رو از ادامه DMC4 دنبال کنند. همین الانش هم همه جوری رفتار میکنند که انگار همچین بازیی اصلا وجود نداره، پس چرا رسمیش نکنند؟! (همونطوری که رمان های DMC1 رو غیر Canon کردن و توی DMC3 داستان دیگه ای از دانته و ورجیل نشون دادن)

خوب من این رو یه نقطه ضعف میدونم!
داستان ها نباید غیر Canon بشن.
این مشکلات نتیجه نا هماهنگی داستان بازی هستش!
که اصلی ترین دلیلش همون شماره دو هستش چون اگه اون شماره درست ساخته میشد داستان سری اینطوری نمیشد!
کلا باهات موافقم که اگه این شماره رو نادیده بگیریم بسیاری از مشکلات حل میشه.
امیدوارم که DMC5 این نکته رو تایید کنه.

 

[IMANOKA]

سلام.اینجا چیکار کنم در باز شه؟

 

[Fallen_Angel]

خب سوال اینجاست، چرا دانته باید به انسان ها اهمیت بده؟! دانته توی DmC هیچ بخش انسانی نداره...................

میگم بین بحثمون یه کم وقفه پیش اومد :d برا همون ادامه ندم بهتره چون یا با بیشتر حرفات موافقم و یا فکر کنم متقاعد شم به هر حال الانم که tew اومده، درگیر اون شدم :d ذهنم کِشِش نداره :d

سلام.اینجا چیکار کنم در باز شه؟

بگرد دنبال یه شی استوانه شکل که فکر کنم انتهای همون سالنه. باید یه چیزی به دست بیاری که بهش ضربه بزنی و بیاری اینو بشکونی. البته اصلن مطمئن نیستم چون یادم نیست اصلن :d

 

[Nevan]

این گیف تو حلقم

ایتسونو لطفا برگرد

 

[Safety & Peace]

اینو ببینید بچه ها. مال زمانیه که داشتن DMC 3 رو میساختن و Motiion Capture رو انجام میدادن. مال ورجیله:d خیلی جالب صحنه سازی و فیلم برداری رو انجام دادن

 

[Dante .D.H]

اینو ببینید بچه ها. مال زمانیه که داشتن DMC 3 رو میساختن و Motiion Capture رو انجام میدادن. مال ورجیله:d خیلی جالب صحنه سازی و فیلم برداری رو انجام دادن

ای جووووووووووووننننم ورجیل ! کارش درست بودا ! خدا باعث و بانی این وضعو لعنت کنه ... دلم لک زده واسه یه DMC اصیل ! این کاری بود که کپکام کرد آخه ! بازی رو داد دست Ninja Theory که فقط داغون کنه همه چیو بره ! DmC : Devil May Cry به طور مجزا بازی خوبی بود اما واقعا قابل مقایسه با سری اصلی نیست همه هم میدونن فقط خواستم یه چیزی بگم . :d همچنان منتظر هستیم اما حتی اگه کپکام این بازی رو رها کنه (خیلی احمقه اگه همچین کاری کنه ... ) تک تک شخصیتای بازی تو قلبمون میمونن ...

Spoiler

اینم به یاد Devil May Cry 3 : Dante's Awakening ...
کلی حرف هست اما جدا حس تایپ نیست !!!!

 

[Nevan]

my face when there is no DMC5

آقا تاپیک خیلی سوت و کور شده DMC5 هم نداریم فعلا بیاین یه بحثی چیزی راه بندازیم دلمون به یه چیزی خوش باشه حداقل