آیا تکنولوژی Hyper-Threading در پنتیوم 4 مشکل ساز نبود؟ پس چرا در Core i7 شاهد بازگشت این تکنولوژی هستیم؟
قبل از پاسخ به این سئوال بایستی بدانید هسته ی Cpu در هر لحظه تنها قادر به پردازش یک عملیات می باشد. این در حالی هست که یک عملیات ممکن است همه ی توان Cpu شما را نیازی نداشته باشد و لذا بخشی از پتانسیل و منابع بیکار می ماند، اینتل برای حل این مسئله تکنولوژی HyperThreading را اولین بار در چیپ پنیتوم 4 با سرعت پردازش 3.06GHz معرفی نمود. این تکنولوژی قادر بود منابع CPU را دسته بندی کند تا امکان پردازش چند عملیات به صورت همزمان پدید بیاید یا به نوعی چنین توانی شبیه سازی شود.
در مجموع این قضیه باعث می شد در تصور سیستم عامل یک CPU تک هسته ای دو CPU مجزا یا یک CPU دو هسته ای به نظر بیاید، اما چون CPU شما واقعا یک هسته بیشتر نداشت لذا هرگز کارایی که انتظار داشتید توسط HyperThreading برآورده نمی شد. هر چند تکنولوژی مذکور وظیفه اش را نسبتا خوب انجام می داد و اپلیکیشن های که با این تکنولوژی سازگار شده بودند در کنارش کارآیی فراتر از انتظاری را داشتند. مشکل اینجا بود که بسیاری از اپلیکیشن های آن دوارن در زمان ارائه ی HyperThreading برای این تکنولوژی کد نشده بودند و با آن رابطه ی خوبی نداشتند که سبب می شد تکنولوژی مذکور کارایی لازم را نداشته باشد. بعد از این اتفاقات اینتل Hyper-Threading را در زمان عرضه خانواده Core 2 کنار گذاشت اما با گذر از آن دوران اینتل به علت پائین بودن هزینه ها برای بهینه کردن این تکنولوژی و همینطور تغییر کردن اوضاع و احوال اپلیکیشن ها و دست یابی به کارایی بیشتر و بهتر مجددا HyperThreading را در خانوده Core i7 به کار گرفته است.
اینتل در ابتدا قصد داشت تکنولوژی به کار رفته در Core i7 را با عنوان Hyper-Threading 2 معرفی نماید اما چون پایه تکنولوژی همان تکنولوژی اولیه بود و فقط بهینه سازی شده بود از این امر صرف نظر کرد. اما چرا باید اینبار انتظار داشته باشیم که Hyper-Threading مثل دفعه ی قبل شکست نخورد؟ اینتل می گوید در قیاس با پنتیوم 4 اکنون در Core i7 هسته ی Cpu بسیار متفاوت است، حجم حافظه ی کش بسیار بالاتر رفته و در مجموع Cpu ها بسیار بهینه و کارآمدتر شده اند لذا زمان عرضه ی این تکنولوژی فرا رسیده و بسته به اپلیکیشن و نوع کد نویسی اش می توانید با استفاده از Hyper-Threading پرفورمنسی بین 10 تا 30 درصد بیشتر و بهتر را تجربه کنید. البته از آنجایی که به نظر اینتل ممکن بود هنوز بسیاری از مردم تمایلی به استفاده از این تکنولوژی نداشته باشند لذا آن را به گونه یی عرضه کرده که هر کس نخواست از آن استفاده کند قادر باشد تا از طریق منوهای BIOS غیر فعال نمایدش.
سئوال چهارم: حذف گذرگاه باس جلویی یا Front Side Bus از جانب اینتل چقدر مفید و کارشناسی شده بوده است؟
اینتل برای بسط دادن سیستم های چند پردازنده یی خود از گذرگاه باس جلویی استفاده می کند. استفاده از گذرگاه باس جلویی که در قسمت اول در موردش صحبت کردیم مشکل ساز بود، مشکل در اینجا بود که یک گذرگاه باس جلویی وقتی برای دو Cpu چهار هسته ای یا اصطلاحا Quad-core به اشتراک گذاشته میشد با وجود هسته های فراوان این گذرگاه در عبور دادن حجم بسیار بالای دیتا دچار مشکل می شد و عملا به یک گلوگاه بدل می گردید. لذا اینتل سعی کرد این مشکل را با ساختن چیپست هایی که مجهز به دو گذرگاه باس جلویی بودند رفع کند. اما حتی این تلاش اینتل زمانی که کاربران قصد استفاده از سیستمی با چهار یا هشت CPU را داشتند بی حاصل بود. از آنجا که اینتل نمی توانست چیپ هایی با گذرگاه های بیشتر تولید و عرضه کند با کمی تقلب از روی دست AMD تکنولوژی جدید با عنوان QuickPath Interconnect که در اصطلاح به آن QPI می گویند را برای ارتباط مستقیم بین پردازنده ها عرضه نمود. نسخه های ویژه ی سرور پردازنده های Core i7 مجهز به دو رابط QPI است که می توانند امکان نقل و انتقال دیتایی حدودی 25 گیگابایت بر ثانیه را فراهم آورند و نسخه های ویژه ی کامپیوتر های دسکتاپ Core i7 نیز دارای یک رابط QPI هستند.
برای اینتل کنار گذاشتن گذرگاه باس جلویی و به کار گیری QPI در عرصه ی سیستم های مجهز به چند پردازنده یک مزیت و یک جهش محسوب می شود. هر چند این روزها کاربران معمولی اندکی هستند که روی کامپیوتر خود از چند پردازنده استفاده نمایند ولی در دنیای سرورها QPI بسیار بیشتر از یک تکنولوژی معمولی می باشد و تحولی عظیم و ارزشمند محسوب می شود.
سئوال پنجم: از Turbo Mode چه خبر؟
اینتل Core i7 را به گونه ای طراحی نموده است تا در زمینه ی مدیریت انرژی بسیار کامل و قدرتمند عمل نماید. در CPU های Core 2 کاهش انرژی می توانست تا حدی ادامه یابد که به کرش کردن CPU منجر شود. علت این بود که وقتی میزان انرژی ورودی بر روی هسته CPU کاهش میافت کش نیز از این قضیه مجزا نمی شد و سعی می کرد هر مقدار کاهش انرژی را تحمل کند و با آن کنار بیاید که نتیجه ی این امر مطلوب نبود. در Core i7 اینتل برای رفع مشکل مذکور مدار انرژی را جدا سازی نموده و لذا کش انرژی مورد نیازش را به صورت جداگانه دریافت می کند. تقسیم مدار یک حسن دیگر نیز داشته است در Core 2 می بایستی قبل از کاهش و قطع انرژی همه ی هسته ها بیکار و آزاد می شدند اما در Core i7 می توان انرژی هسته های CPU را به صورت مجزا در زمانی که بیکار هستند قطع نمود.
Turbo Mode به بهترین شکل در مصرف انرژی صرفه جویی می نماید زیرا امکان فعالیت یک هسته را در حالی که بقیه هسته ها بیکار هستند و انرژی مصرف نمی کنند فراهم می آورد. ضمنا از آنجایی که امروزه هنوز بسیاری از اپلیکیشن ها نیازی به بهره گیری از تمام توان یک CPU چهار هسته ای مجهز به تکنولوژی Hyper-Threading را ندارند یا برخی از آنها برای چنین کاری طراحی نشده اند می توان با استفاده از Turbo Mode که به صورت خودکار CPU شما را اورکلاک می کند این امکان را به وجود آورد که این دسته از اپلیکیشن ها نیز سریعتر و بهتر کار کنند.
سئوال ششم (آخر): هر چه گفتید قبول! حالا Core i7 با سوکت LGA775 مادربرد من جور در می آید یا نه؟
اگر یادتان باشد ابتدای کار که صحبت کردیم گفتیم قانونی نانوشته وجود دارد که میگوید هر چقدر برای آخرین مدل هزینه کنی فردا مدل جدیدی می آید که بهتر است و شما را متضرر می کند. اگر این روزها بالای چند صد هزار تومان هزینه کرده اید و مادربردی خریده اید با سوکت LGA775 خبر بد این است که Core i7 بر روی این مادبرد سوار نمی شود و بایستی مادربردی تهیه کنید که به سوکت LGA1366 مجهز باشد. البته ناگفته نماند این مسئله تنها دلیل برای خرید مادربر جدید نخواهد بود، پشتیبانی Core i7 از DDR3 و تکنولوژی سه کاناله و چند مورد دیگر نیز دلایل موجهی برای خرید مادربرد جدید می باشند.
AMD Phenom X3
سری Phenom کمپانی AMD شامل محصولات متنوعی است سه مثال خوب از این سری را می توان به 2.4GHz Phenom X3 8750 و 2.3GHz Phenom X3 8650 و 2.1GHz Phenom X3 8450 محدود کرد این CPU ها از همه نظر به جز سرعت با همدیگر برابری می کنند و یک مشخصه عجیب دارند آنهم این که همگی سه هسته ای هستند، عده ای معتقدند AMD با ارائه این محصولات هدف اصلیش مختل کردن بازار CPU های دو هسته ای اینتل بوده است یعنی اگر کسی قصد دارد یک محصول دو هسته ای اینتل را تهیه کند با صرف هزینه مشابه می تواند یک محصول قوی تر از AMD را بخرد. X3 8750 قیمتش حدود 170 هزار تومان، 8650 حدود 130 هزار تومان و 8450 حدود 110 یا 20 هزار تومان است.
جالب است بدانید 2.6GHz Phenom X4 9950 یکی از برترین محصولات AMD در این سری تنها 200 هزار تومان قیمت دارد. البته ناگفته نماند اینتل گفته است برای مقابله با AMD به زودی برنامه هایی را برای کاهش قیمت تراشه های 4 هسته ایش پیاده سازی خواهد کرد و البته کارهایی هم در این زمینه کرده است مثلا 2.4GHz Core 2 Quad Q6600 قیمتش به حدود 230 هزار تومان رسیده است.
قیاسی میان Phenom و محصولات مشابه اینتل
در جدول زیر چند محصول سری Phenom با محصولات مشابه اینتل که به نوعی هم رده این محصولات AMD محسوب می شوند به صورت کلی از نظر امکانات و قابلیت هایی که دارند مورد قیاس گرفته است.
پس از آنچه در بالا مشاهده کردید یک CPU اینتل 3,2GHZ Core i7-965 Extreme Edition که در سیستمی با مادربرد Intel DX58SO که با 3GB رم DDR3/1066 و یک هارد 150 گیگابایت وسترن دیجیتال و کارت گرافیک GeForce 8800GTX به همراه ویندوز 64 بیتی ویستا مجهز به سرویس پک یک سوار شده بود با یک CPU دیگر اینتل یعنی 3,2GHZ Core2 Extreme QX 9770 که در یک مادربرد Gigabyte X48T-DQ6 با 4 گیگابایت رم DDR3/1333 و یک هارد دیسک، کارت گرافیک و سیستم عامل مشابه سیستم قبلی سوار گردیده بود با یک محصول برتر AMD یعنی 2,6GHZ Phenom X4 Quad 9950 Balck Edition که در سیستمی با مادربرد MSI K9A2 Platinum مجهز به 4 گیگابایت رم DDR2/800 و هارد دیسک، کارت گرافیک و سیستم عامل مشابه دو سیستم قبل سوار گردیده بود زیر تست های مشابهی قرار گرفتند و نتایجی که در جدول زیر مشاهده می کنید به دست آمد.
در مجموع این قضیه باعث می شد در تصور سیستم عامل یک CPU تک هسته ای دو CPU مجزا یا یک CPU دو هسته ای به نظر بیاید، اما چون CPU شما واقعا یک هسته بیشتر نداشت لذا هرگز کارایی که انتظار داشتید توسط HyperThreading برآورده نمی شد. هر چند تکنولوژی مذکور وظیفه اش را نسبتا خوب انجام می داد و اپلیکیشن های که با این تکنولوژی سازگار شده بودند در کنارش کارآیی فراتر از انتظاری را داشتند. مشکل اینجا بود که بسیاری از اپلیکیشن های آن دوارن در زمان ارائه ی HyperThreading برای این تکنولوژی کد نشده بودند و با آن رابطه ی خوبی نداشتند که سبب می شد تکنولوژی مذکور کارایی لازم را نداشته باشد. بعد از این اتفاقات اینتل Hyper-Threading را در زمان عرضه خانواده Core 2 کنار گذاشت اما با گذر از آن دوران اینتل به علت پائین بودن هزینه ها برای بهینه کردن این تکنولوژی و همینطور تغییر کردن اوضاع و احوال اپلیکیشن ها و دست یابی به کارایی بیشتر و بهتر مجددا HyperThreading را در خانوده Core i7 به کار گرفته است.
اینتل در ابتدا قصد داشت تکنولوژی به کار رفته در Core i7 را با عنوان Hyper-Threading 2 معرفی نماید اما چون پایه تکنولوژی همان تکنولوژی اولیه بود و فقط بهینه سازی شده بود از این امر صرف نظر کرد. اما چرا باید اینبار انتظار داشته باشیم که Hyper-Threading مثل دفعه ی قبل شکست نخورد؟ اینتل می گوید در قیاس با پنتیوم 4 اکنون در Core i7 هسته ی Cpu بسیار متفاوت است، حجم حافظه ی کش بسیار بالاتر رفته و در مجموع Cpu ها بسیار بهینه و کارآمدتر شده اند لذا زمان عرضه ی این تکنولوژی فرا رسیده و بسته به اپلیکیشن و نوع کد نویسی اش می توانید با استفاده از Hyper-Threading پرفورمنسی بین 10 تا 30 درصد بیشتر و بهتر را تجربه کنید. البته از آنجایی که به نظر اینتل ممکن بود هنوز بسیاری از مردم تمایلی به استفاده از این تکنولوژی نداشته باشند لذا آن را به گونه یی عرضه کرده که هر کس نخواست از آن استفاده کند قادر باشد تا از طریق منوهای BIOS غیر فعال نمایدش.
سئوال چهارم: حذف گذرگاه باس جلویی یا Front Side Bus از جانب اینتل چقدر مفید و کارشناسی شده بوده است؟
اینتل برای بسط دادن سیستم های چند پردازنده یی خود از گذرگاه باس جلویی استفاده می کند. استفاده از گذرگاه باس جلویی که در قسمت اول در موردش صحبت کردیم مشکل ساز بود، مشکل در اینجا بود که یک گذرگاه باس جلویی وقتی برای دو Cpu چهار هسته ای یا اصطلاحا Quad-core به اشتراک گذاشته میشد با وجود هسته های فراوان این گذرگاه در عبور دادن حجم بسیار بالای دیتا دچار مشکل می شد و عملا به یک گلوگاه بدل می گردید. لذا اینتل سعی کرد این مشکل را با ساختن چیپست هایی که مجهز به دو گذرگاه باس جلویی بودند رفع کند. اما حتی این تلاش اینتل زمانی که کاربران قصد استفاده از سیستمی با چهار یا هشت CPU را داشتند بی حاصل بود. از آنجا که اینتل نمی توانست چیپ هایی با گذرگاه های بیشتر تولید و عرضه کند با کمی تقلب از روی دست AMD تکنولوژی جدید با عنوان QuickPath Interconnect که در اصطلاح به آن QPI می گویند را برای ارتباط مستقیم بین پردازنده ها عرضه نمود. نسخه های ویژه ی سرور پردازنده های Core i7 مجهز به دو رابط QPI است که می توانند امکان نقل و انتقال دیتایی حدودی 25 گیگابایت بر ثانیه را فراهم آورند و نسخه های ویژه ی کامپیوتر های دسکتاپ Core i7 نیز دارای یک رابط QPI هستند.
برای اینتل کنار گذاشتن گذرگاه باس جلویی و به کار گیری QPI در عرصه ی سیستم های مجهز به چند پردازنده یک مزیت و یک جهش محسوب می شود. هر چند این روزها کاربران معمولی اندکی هستند که روی کامپیوتر خود از چند پردازنده استفاده نمایند ولی در دنیای سرورها QPI بسیار بیشتر از یک تکنولوژی معمولی می باشد و تحولی عظیم و ارزشمند محسوب می شود.
سئوال پنجم: از Turbo Mode چه خبر؟
اینتل Core i7 را به گونه ای طراحی نموده است تا در زمینه ی مدیریت انرژی بسیار کامل و قدرتمند عمل نماید. در CPU های Core 2 کاهش انرژی می توانست تا حدی ادامه یابد که به کرش کردن CPU منجر شود. علت این بود که وقتی میزان انرژی ورودی بر روی هسته CPU کاهش میافت کش نیز از این قضیه مجزا نمی شد و سعی می کرد هر مقدار کاهش انرژی را تحمل کند و با آن کنار بیاید که نتیجه ی این امر مطلوب نبود. در Core i7 اینتل برای رفع مشکل مذکور مدار انرژی را جدا سازی نموده و لذا کش انرژی مورد نیازش را به صورت جداگانه دریافت می کند. تقسیم مدار یک حسن دیگر نیز داشته است در Core 2 می بایستی قبل از کاهش و قطع انرژی همه ی هسته ها بیکار و آزاد می شدند اما در Core i7 می توان انرژی هسته های CPU را به صورت مجزا در زمانی که بیکار هستند قطع نمود.
Turbo Mode به بهترین شکل در مصرف انرژی صرفه جویی می نماید زیرا امکان فعالیت یک هسته را در حالی که بقیه هسته ها بیکار هستند و انرژی مصرف نمی کنند فراهم می آورد. ضمنا از آنجایی که امروزه هنوز بسیاری از اپلیکیشن ها نیازی به بهره گیری از تمام توان یک CPU چهار هسته ای مجهز به تکنولوژی Hyper-Threading را ندارند یا برخی از آنها برای چنین کاری طراحی نشده اند می توان با استفاده از Turbo Mode که به صورت خودکار CPU شما را اورکلاک می کند این امکان را به وجود آورد که این دسته از اپلیکیشن ها نیز سریعتر و بهتر کار کنند.
سئوال ششم (آخر): هر چه گفتید قبول! حالا Core i7 با سوکت LGA775 مادربرد من جور در می آید یا نه؟
اگر یادتان باشد ابتدای کار که صحبت کردیم گفتیم قانونی نانوشته وجود دارد که میگوید هر چقدر برای آخرین مدل هزینه کنی فردا مدل جدیدی می آید که بهتر است و شما را متضرر می کند. اگر این روزها بالای چند صد هزار تومان هزینه کرده اید و مادربردی خریده اید با سوکت LGA775 خبر بد این است که Core i7 بر روی این مادبرد سوار نمی شود و بایستی مادربردی تهیه کنید که به سوکت LGA1366 مجهز باشد. البته ناگفته نماند این مسئله تنها دلیل برای خرید مادربر جدید نخواهد بود، پشتیبانی Core i7 از DDR3 و تکنولوژی سه کاناله و چند مورد دیگر نیز دلایل موجهی برای خرید مادربرد جدید می باشند.
AMD Phenom X3
سری Phenom کمپانی AMD شامل محصولات متنوعی است سه مثال خوب از این سری را می توان به 2.4GHz Phenom X3 8750 و 2.3GHz Phenom X3 8650 و 2.1GHz Phenom X3 8450 محدود کرد این CPU ها از همه نظر به جز سرعت با همدیگر برابری می کنند و یک مشخصه عجیب دارند آنهم این که همگی سه هسته ای هستند، عده ای معتقدند AMD با ارائه این محصولات هدف اصلیش مختل کردن بازار CPU های دو هسته ای اینتل بوده است یعنی اگر کسی قصد دارد یک محصول دو هسته ای اینتل را تهیه کند با صرف هزینه مشابه می تواند یک محصول قوی تر از AMD را بخرد. X3 8750 قیمتش حدود 170 هزار تومان، 8650 حدود 130 هزار تومان و 8450 حدود 110 یا 20 هزار تومان است.
جالب است بدانید 2.6GHz Phenom X4 9950 یکی از برترین محصولات AMD در این سری تنها 200 هزار تومان قیمت دارد. البته ناگفته نماند اینتل گفته است برای مقابله با AMD به زودی برنامه هایی را برای کاهش قیمت تراشه های 4 هسته ایش پیاده سازی خواهد کرد و البته کارهایی هم در این زمینه کرده است مثلا 2.4GHz Core 2 Quad Q6600 قیمتش به حدود 230 هزار تومان رسیده است.
قیاسی میان Phenom و محصولات مشابه اینتل
در جدول زیر چند محصول سری Phenom با محصولات مشابه اینتل که به نوعی هم رده این محصولات AMD محسوب می شوند به صورت کلی از نظر امکانات و قابلیت هایی که دارند مورد قیاس گرفته است.
پس از آنچه در بالا مشاهده کردید یک CPU اینتل 3,2GHZ Core i7-965 Extreme Edition که در سیستمی با مادربرد Intel DX58SO که با 3GB رم DDR3/1066 و یک هارد 150 گیگابایت وسترن دیجیتال و کارت گرافیک GeForce 8800GTX به همراه ویندوز 64 بیتی ویستا مجهز به سرویس پک یک سوار شده بود با یک CPU دیگر اینتل یعنی 3,2GHZ Core2 Extreme QX 9770 که در یک مادربرد Gigabyte X48T-DQ6 با 4 گیگابایت رم DDR3/1333 و یک هارد دیسک، کارت گرافیک و سیستم عامل مشابه سیستم قبلی سوار گردیده بود با یک محصول برتر AMD یعنی 2,6GHZ Phenom X4 Quad 9950 Balck Edition که در سیستمی با مادربرد MSI K9A2 Platinum مجهز به 4 گیگابایت رم DDR2/800 و هارد دیسک، کارت گرافیک و سیستم عامل مشابه دو سیستم قبل سوار گردیده بود زیر تست های مشابهی قرار گرفتند و نتایجی که در جدول زیر مشاهده می کنید به دست آمد.
Google