تنها بازی Open-Worldـی که از لحاظ پیچیدگی حتی نزدیک به اسکایریم و F4ـه Kingdom Come هست. خیلی چیزا هستن که ممکنه اکثرا حتی متوجهش نشن ولی فقط تو بازیهای بتزدا پیدا میشه (بین بازیهای Open-World البته. وگرنه چیزایی مثل DOS2 هستن که شباهتایی دارن). هیچ شکی نیست که توی چیزایی مثل گرافیک، انیمیشن و Polish بازیهای راکستار و حتی یوبیسافت فرسنگها از BGS جلوترن، اما توی مسائل دیگه حتی نزدیک به پیچیدگی اونا نیستن. و من به شخصه به هیچوجه حاضر نیستم اون مسائل رو با گرافیک و انیمیشن بهتر و باگ کمتر عوض کنم.
یکی از سیستم / تکتولوژی هایی که تو بازی های بتزدا استفاده شده و پتانسیل اینو داره که به شدت صنعت رو تکون بده همین Radiant AI هست. تو یه دنیای ایده آل این سیستم و ترکیبش با مواردی مثل یادگیری ماشین میتونه تجربه هایی رو ایجاد کنه که هم عظیم و هم باور پذیر هستن. ویژنی که پشتش هست اینه که NPCها بدون دخالت انسان با محیط تعامل داشته باشن و خودشون هم تعامل پذیر باشن. در واقع هر فردی که تو دنیای بازی حاضر هست واقعا برای خودش یه فرد باشه.
به نظر من تکنولوژی هایی مثل همین Radiant AI و سیستم نمسیس نسل های آینده گیمینگ رو تعیین میکنن و نه RayTracing و Hairworks و پیکسل های ده میلیون ضلعی. باور پذیری از بخش بصری به بخش رفتاری بازی ها تغییر جهت میده و بازی های علاوه بر اینکه شبیه به واقعیت هستن، باید مانند واقعیت هم عمل کنن. البته اگه بتزدا بیخیال چرت و پرت ساختن بشه و واقعا رو چیزی که در نظر داره کار کنه (تو 76 از این سیستم استفاده نشده چون اصلا NPC نداره
)
پیشنهاد میکنم
این رو در همین مورد بخونی. به طور مختصر چیستی و پتانسیلش رو توضیح میده.
البته همه اینا دروغ های تاد هاوارد هستن که تاد برا تبلیغ ازش استفاده کرده و دلقک های یوتیوب همین سه روز پیش به دروغ بودنش پی بردن و این توطئه رو هم شکست دادن.