به نظر شما یه گیمر تا چه سنی میتونه گیمر باقی بمونه؟!!!!!!
- Thread starter m2relax
- تاریخ آغاز
سلام دوستان
من الان دقیقا 44 (متولد 1347)سالمه وشدیدا هم اهل گیم هستم...الانم skyrim-batman.a.c-rage-Deus Ex-Alane wake-cod4--cod.mw3
رو مشغول بازیم...البته اینم بگم شغلم وکارم فقط با کامپیوتر هستش..اونم تو خونه...تا وقتی میشه از بازی لذت برد میشه بازی کرد ..سن و سال نداره.
شاد باشین
من الان دقیقا 44 (متولد 1347)سالمه وشدیدا هم اهل گیم هستم...الانم skyrim-batman.a.c-rage-Deus Ex-Alane wake-cod4--cod.mw3
رو مشغول بازیم...البته اینم بگم شغلم وکارم فقط با کامپیوتر هستش..اونم تو خونه...تا وقتی میشه از بازی لذت برد میشه بازی کرد ..سن و سال نداره.
شاد باشین
دمون گرم واسه نظراتون!
---------- نوشته در 01:47 AM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 01:46 AM ارسال شده بود ----------
و عرض سلام و احترام و تشکر خدمت شما پیش کسوت دنیای گیم بابت نظرتون!:dl-)
منم از گیم فکر کنم دارم زده میشم هفته ای 1 ساعتم دیگه بازی نمیکنم ، اما هنوزم بازی های جدید و میخرم میزارمشون کنار نمیدونم چرا !:d
البته بگم به انلاین دسترسی ندارم اگر داشتم هیچ وقت دیگه از گیم خسته نمیشدم
دوستان گل ممنون بابت نظراتون! و باید بگم که بازی های آنلاین هم تا حدودی میتونه جذاب باشه چون من خودم مولتی میزنم و تقریبا 2 ماه جذبم کرد و بعدش شد هفته ای!:d
ببینید بچه ها بسنگی به دل طرف داره مثلا من تا 18 سالگی هر سال وحشتناک بازی میخریدم مثلا از pc روشع کردم و هفته ای 10 تا بازی میخردیم تا x360 و 2 سال بعدش ps3 خریدم و تا 18 سالگی حسابی بازی میکردم اما بعدش به علت مشغله و درس و ... کمتر وقت میکنم بستگی به خود فرد داره به کشش فرد
میخوام یکم پر حرفی کنم :
به نظرم گیم سنو سال نمیشناسه اگه هاردکور باشی هیچوقت ازش زده نمیشی
من 21 سالمه ولی هموز عاشق گیمم...یادمه بچه بودم بابام اتاری2600 داشت کلی باهاش بازی میکردم و بعدشم میکرو سگا پی اس1...تا الان که ایکس باکس پی اس3 ویتا...
خوب یادمه بعد از 4-5 تا اکشن شاخ(killzone-mgs4...)تصمیم گرفتم یکم زنگ تفریح بزارم واسه همین رفتم سراغ هانا مونتانا این بازی اوج خاله بازیه اما اگه بدونید چه لذتی داشت بعد اون همه خونو خونریزی یه همچین زنگ تفریحی به خودت بدی وای....
یادمه هوی رین میزدم انقدر میخکوب میشدم که 5 صبح بابام داد میزد بیا بکپ مگه فردا نمیخوای بری سر کار....
هنوزم وقتی تو اسکایریم اژدها میبینم و آهنگ دراگون برن رو میشنوم مو به تنم سیخ میشه و سریع بهترین weapon رو انتخاب میکنم...
هنوزم وقتی به آخر سایبریا میرسم گریم میگیره(یادمه اولین بار که تموم شد به افتخارش وایسادمو مثل دیوونه ها دست زدم در حالی که گریم گرفته بود)
هنوزم عاشق گرفتن آخرین گجت واسه وقتاییم که بیرونم و نمیخوام بی گیم بمونم(دلم واسه ویتام تنگ شد)
میتونم چند صفحه از خاطرات گیمریم بگم ولی میدونم حوصلتون سر میره...
میدونید به نظرم یه گیمر با گیم ازدواج کرده واسه همینم هیچکس نمیتونه یه گیمرو تحمل کنه...
یه جمله باحالم یه جا شنیدم میگم:
ما همیشه با لیموزین سفر میکنیم...چه ده پانزده سال قبل با میکرو و سگا چه بعد با پلی استیشن های کوچک اما قدرتمندمان چه الان با کنسولهای رویایی لوکس وگران قیمتمان...
ما گیمرها خوش شانس ترین موجودات کره خاکی هستیم چرا که تخیلاتمان خیلی بیشتر از آدمهای پر ادعا و مثلا واقع بینی است که ملالت ماها جزو کارهای روزانه شان است و خیلی راحت تر از آنها به جنگ با اژدها سایانان و ماشین مکانیکیها میرویم و در رویا غرق میشویم...ما که عشقو لذت را بیشتر از این انسانها تجربه کردیم و از همه مهمتر همیشه در سفرهایمان سوار لیموزین بودیم...!!
فعلا
به نظرم گیم سنو سال نمیشناسه اگه هاردکور باشی هیچوقت ازش زده نمیشی
من 21 سالمه ولی هموز عاشق گیمم...یادمه بچه بودم بابام اتاری2600 داشت کلی باهاش بازی میکردم و بعدشم میکرو سگا پی اس1...تا الان که ایکس باکس پی اس3 ویتا...
خوب یادمه بعد از 4-5 تا اکشن شاخ(killzone-mgs4...)تصمیم گرفتم یکم زنگ تفریح بزارم واسه همین رفتم سراغ هانا مونتانا این بازی اوج خاله بازیه اما اگه بدونید چه لذتی داشت بعد اون همه خونو خونریزی یه همچین زنگ تفریحی به خودت بدی وای....
یادمه هوی رین میزدم انقدر میخکوب میشدم که 5 صبح بابام داد میزد بیا بکپ مگه فردا نمیخوای بری سر کار....
هنوزم وقتی تو اسکایریم اژدها میبینم و آهنگ دراگون برن رو میشنوم مو به تنم سیخ میشه و سریع بهترین weapon رو انتخاب میکنم...
هنوزم وقتی به آخر سایبریا میرسم گریم میگیره(یادمه اولین بار که تموم شد به افتخارش وایسادمو مثل دیوونه ها دست زدم در حالی که گریم گرفته بود)
هنوزم عاشق گرفتن آخرین گجت واسه وقتاییم که بیرونم و نمیخوام بی گیم بمونم(دلم واسه ویتام تنگ شد)
میتونم چند صفحه از خاطرات گیمریم بگم ولی میدونم حوصلتون سر میره...
میدونید به نظرم یه گیمر با گیم ازدواج کرده واسه همینم هیچکس نمیتونه یه گیمرو تحمل کنه...
یه جمله باحالم یه جا شنیدم میگم:
ما همیشه با لیموزین سفر میکنیم...چه ده پانزده سال قبل با میکرو و سگا چه بعد با پلی استیشن های کوچک اما قدرتمندمان چه الان با کنسولهای رویایی لوکس وگران قیمتمان...
ما گیمرها خوش شانس ترین موجودات کره خاکی هستیم چرا که تخیلاتمان خیلی بیشتر از آدمهای پر ادعا و مثلا واقع بینی است که ملالت ماها جزو کارهای روزانه شان است و خیلی راحت تر از آنها به جنگ با اژدها سایانان و ماشین مکانیکیها میرویم و در رویا غرق میشویم...ما که عشقو لذت را بیشتر از این انسانها تجربه کردیم و از همه مهمتر همیشه در سفرهایمان سوار لیموزین بودیم...!!
فعلا
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google