Silent Hill:Shattered Memories|PS2 Version
- Thread starter S0HEIL
- تاریخ آغاز
سلام دوستان
من این بازی رو با نرم افزار دلفین روی کامپیوترم اجرا کردم
ولی نمیدونم چه جوری باید بازی رو سیو کنم؟!
1 ساعت بازی کردم ولی نمیدونستم چه جوری باید سیو کنم!!
لطفا اگه راهنمای دکمه های بازی و راهنمای خو بازی رو دارید بزارید.
ممنون
من این بازی رو با نرم افزار دلفین روی کامپیوترم اجرا کردم
ولی نمیدونم چه جوری باید بازی رو سیو کنم؟!
1 ساعت بازی کردم ولی نمیدونستم چه جوری باید سیو کنم!!
لطفا اگه راهنمای دکمه های بازی و راهنمای خو بازی رو دارید بزارید.
ممنون
سلام.
من دارم اين بازي رو بازي ميكنم. هر دو نسخه PSP و PS2 رو دارم اما با PSP دارم ميرم چون بنظرم گرافيك قابل تحمل تري داره!!!
به عنوان يه طرفدار سايلنت هيل بگم كه بازي فاجعه هست!!
فقط دارم ميرم ببينم داستان به كجا ميرسه.
سايلنت هيل 1 كجا، اين كجا!!!
حيف كه حال و حوصله ندارم تايپ كنم وگرنه با يه انتقاد طولاني بطور كامل بازي رو قهوه‌اي ميكردم بره پي كارش!!:biggrin1::biggrin1:
سايلنت هيل هم مثل رزيدنت ايول خيلي وقته از دست رفته!!
روحش شاد، يادش گرامي.
من دارم اين بازي رو بازي ميكنم. هر دو نسخه PSP و PS2 رو دارم اما با PSP دارم ميرم چون بنظرم گرافيك قابل تحمل تري داره!!!
به عنوان يه طرفدار سايلنت هيل بگم كه بازي فاجعه هست!!
فقط دارم ميرم ببينم داستان به كجا ميرسه.
سايلنت هيل 1 كجا، اين كجا!!!
حيف كه حال و حوصله ندارم تايپ كنم وگرنه با يه انتقاد طولاني بطور كامل بازي رو قهوه‌اي ميكردم بره پي كارش!!:biggrin1::biggrin1:
سايلنت هيل هم مثل رزيدنت ايول خيلي وقته از دست رفته!!
روحش شاد، يادش گرامي.
!!شما صد در صد همه بازیهای سری رو بازی نکردید وگرنه چنین حرفی رو نمی گفتید .
البته به اینم اشاره کنم که متاسفانه ورژن psp ضعیفترین نسخه بوده به این دلیل که بازی مالتی پلتفرم بوده و بازیهای مالتی پلتفرم هم اکثر شون روی psp نمرات پایینی می گیرن...
نقطه قوت سایلنت هیل گیم پلی یا گرافیکش نیست ، داستان روانشناسی ترسناکش هست که Shattered Memories هم داستان روانشناسی ترسناک قوی ای داشت...بازی ماجراجویی شده و مبارزه با دشمن نداره........(باید از دست دشمنا فرار کنی)
ولی به نظر من که تجربه خیلی خوبیه
اگه از لحاظ گرافیک گفتی می دونی PS1 حتی مدلهای این بازی رو هم نمی تونه لود کنه ؟NO NO NO
kasi danload nakone
gerafikesh enghadr pain bood ke man dvd rooooo khord kardam
eshtebahe mano nakonin
aslan arzesh nadare dar hade ps1 ham nist
bayad montazere aslesh bood
male wii sh 4gb e
اگه هم کلی گفتی بهتره بدونی ارزش این بازی برای من از بازیهای پرزرق و برق امروزی خیلی بیشتره .
بهتره بدونید که فنهای سری چنین عقیده ای رو ندارند و Shattered Memories مجموعا از طرف گیمرها نمره بالایی گرفته . نسخه Wiiـش هم بیشتر از بقیه نسخه ها ترکوند و مجموع نمراتش 78 هستش و از نظر نمره بالاتر از silent hill 4 ـه که 76 گرفته .سلام.
من دارم اين بازي رو بازي ميكنم. هر دو نسخه PSP و PS2 رو دارم اما با PSP دارم ميرم چون بنظرم گرافيك قابل تحمل تري داره!!!
به عنوان يه طرفدار سايلنت هيل بگم كه بازي فاجعه هست!!
فقط دارم ميرم ببينم داستان به كجا ميرسه.
سايلنت هيل 1 كجا، اين كجا!!!
حيف كه حال و حوصله ندارم تايپ كنم وگرنه با يه انتقاد طولاني بطور كامل بازي رو قهوه‌اي ميكردم بره پي كارش!!:biggrin1::biggrin1:
سايلنت هيل هم مثل رزيدنت ايول خيلي وقته از دست رفته!!
روحش شاد، يادش گرامي.
از نظر خودمم با اینکه هنوز بازی رو نگرفتم-ولی بر اساس شنیده هام ازش ، ارزش Shattered Memories بالاتر از اونی می دونم که بخواد با آشغالی مثل RE5 مقایسه شه...حالا چون یه RE5 بد بوده همه ی بازیهای این سبک (البته سبک رزیدنت اویل و سایلنت هیل یکی نیست) باید تا قیام قیامت از نظر شما بد باشن ؟!؟!
Shattered Memories بر خلاف تصور کاملا اشتباهه شما بازی خوبی بوده . چرا ؟ چون سازنده هاش بعد یه تجربه و سعی در نزدیک شدن به سایلنت هیلهای اصیل این بازی رو ساختن...و از همه لحاظ هم کاملا موفق شدن...حتی تا الان مجموع نمرات نسخه ی ps2 شترد مموریز بالاتر از مجموع نمرات منتقدین و گیمرها به silent hill 4-که ساخته سایلنت تیم هستش شده !
=Silent Hill 4:The Room : 76 , User Score : 7.2
Silent Hill:Shattered Memories : 77 , User Score : 7.3
پس نتیجه می گیریم اگه بازی بقول شما "فاجعه" بود طبعا منتقدایی که 10 برابر من و شما علم و تجربه شو دارن هیچ وقت نبایستی نمرات بالا به Shattered Memories می دادن .
در کل تقریبا تمام فنهای سری از این بازی راضی بودن و شما اگه خوشتون نیومده بخاطر این بوده که از اول سطحی بازی کردید و فقط به گیم پلی و گرافیک توجه می کردید نه داستان بازی...
سلام.
دوست بزرگوار.
قبل از هر چيز بگم كه من رزيدنت ايول رو با سايلنت هيل مقايسه نكردم! فقط گفتم مثل رزيدنت، بازي اصلي نابود شده! (در ضمن رزيدنت شماره هاي 4 و 5 آشغال بود نه فقط 5!:biggrin1: )
من شخصاً سايلنت هيل رو به خاطر داستان زيبا در اكثر شماره هاي سري مخصوصاً شماره 2 و از همه مهمتر فضاسازي عالي و اتمسفر بي روح و سرد و تاريكش دوس دارم.
منظورم از تاريك اين نيست كه نور توش كمه!
منظورم همون حس و حالي خاصي هست كه به بازيكن دست ميده.
در مورد منتقدين هم بايد عرض كنم كه اونا هم آدم هستن و يكي مثل من و شما. چون منتقد هستن دليل نميشه بگيم علمشو دارن و سواد دارن و ما نداريم!!!!
نقد يه بازي در درجه اول به سليقه منتقد برميگرده و همينطور ديدش نسبت به يه بازي كه در كل اون منتقد دنبال چي تو بازي هست. يا ممكنه باشه منتقدي كه همه شماره هاشو بازي نكرده باشه و اومده اين شماره رو نقد كرده.
حالا بازي كه روي فضاسازي و داستان تمركز داره چطور شده.
يكي از لذتهاي فن ها بدون شك گشت و گذار در دنياي بي روح و عجيب بازي هست كه شايد بتونن با گشتن وجب به وجب مكانها و خوندن يادداشت ها و چك كردن تمام فضاها و اتاق ها بلكه سر نخي از داستان پيچيده بازي بدست بيارن و براي سوالهاي بيشماري كه به مرور بيشتر هم ميشه پاسخي قانع كننده بدست بيارن.چيزي كه مبارزات نه چندان جالب شماره هاي قبل رو جبران ميكرد و لذت بي شماري به بازيكن دست ميداد.
اما حالا چي؟
معمولاً يه مسير سر راست رو تا يه جاي معلوم كه خيلي كوتاه هم هست ميري و چند تا SMS و پيام صوتي نه چندان تأثير گذار ميخوني بعد ميري يه قسمت ديگه!!
بعد تو اتاق ظاهر ميشي و يه سري تست و سوال درپيت ازت ميشه و ميري يه قسمت ديگه!!
اين از گيم پلي.
از معماهاي بازي بگم كه واقعاً از مغز دود بلند ميكنن!!:biggrin1::biggrin1:
كليد درها معمولاً چند قدم اونور تر داخل يه صندوق، كشو، كمد، قفسه و ... هست و يه فلش سفيد خوشحال هم بهت ميگه كه اي بازيكن دور از جون جمع احمق، زياد زحمت نكش و كل اتاق يا محوطه رو نگرد، مستقيم بيا روي من كليك كن و كليد رو بردار.
اصلاً چه معني داره طرف چند تا كوچه اونورتر يا چند تا اتاق يا ساختمون اونورتر اونم با حل يه معما كليد رو گير بياره و بعد بياد چندين كوچه اينورتر استفادش كنه!!:biggrin1:
مگه ما وقتمون رو از سر راه آورديم يا فسفر اضافي نوش جان كرديم كه بسوزونيم واسه بازي يا از همه مهمتر مگه كاراكتر بازي شرلوك هلمزه كه بخواد جستجو و بررسي و نتيجه گيري كنه؟!!
معماها هم كه جواب رو همون اطراف شايدم دقيقاً توي همون اتاق مستقيماً روي در و ديوار نوشته و شما بايد زحمت بكشين و فقط چند ثانيه توي بافر مغزتون Load اش كنين و برين اونورتر استفادش كنين. يا زماني كه موندين خدايا الان چه كنم؟؟ معجزه اي الهي در غالب يه SMS ناگهان ظاهر ميشه و ميگه دقيقاً بيا ايجا يا برو فلان جا!!!:laughing::laughing:
بريم سراغ فضاسازي.
در شماره هاي قبل وقتي محيط ها عوض ميشد و از حالت عادي خارج ميشد، فضاسازي، رنگ بندي، صداگذاري و موسيقي عالي بازي حس ترس رو چندين برابر ميكرد و در عين حال براي جستجوي بيشتر همه جا ترغيبت ميكرد. اما الان وقتي محيط عوض ميشه از گشت و گذار خبري نيست. محيطها دقيقاً همون قبلي هستن با يه يخ آبي رنگ روش!
تنها كاري كه بايد انجام بدي اينه كه مثل بچه كوچولوها فرار كني!
اونم به طرف درهايي كه بصورت معجزه آسايي با نور آبي برق ميزنن كه مبادا دنبالشون بگردي.
عمه قزي من در برخورد با همچين اتفاقي، عكس العمل جسورانه تري از خودش نشون ميده!!! :biggrin1::biggrin1:
بريم در مورد مانسترها صحبت كنيم!
در سري سايلنت هيل و اساساً فلسفه سايلنت هيل اين هست كه اين شهر افراد رو به دلايل مختلف به طرف خودش ميكشونه كه گناهاني رو كه مرتكب شدن به قول معروف جواب پس بدن و يادآوري باشه براي گناهان بزرگي كه در طول زندگيشون انجام دادن و با توجه به اين موضوع، مانسترهاي بازي هم بسته به ذات شخص و نوع گناهاني كه انجام داده به اشكال مختلف سر راهش ظاهر ميشن.
حالا طراحان خوش ذوق اين بازي كلاً دو نوع مانستر طراحي كرده (خسته نباشن!) كه در واقع يكي هستن و براي مانستر نوع دوم، نوع اول رو با پاك كن مفصل هاشو پاك كردن و بدن مانستر بصورت قطعه قطعه ديده ميشه!
بنازم ذوق و سليقه طراحان مانسترها رو!!
مانسترها هم طي تعقيب و گريزي بنام من بدو، آهو بدو. مثل بازيكن هاي راگبي شيرجه ميزنن روت و گردنت رو ميگيرن و مثل بچه كوچولوها كه از گردن باباشون آويزون ميشن دست و پا مزنن و كولي مفتي ازت ميگرن!
ياد بازي خر و پليس كه بچگي بازي ميكرديم بخير!! چه حالي ميداد!!!! :laughing::laughing
داستان بازي هم كه تا به اينجا كه بازي كردم به هيچ وجه به زيبايي شماره هاي قبل نبوده.
ديگه چي مونده؟
آها صداگذاري و موسيقي.
اصولاً من به جز صداگذاري نه چندان مناسب و موسيقي تكراري بازي كه اونم به ندرت پخش ميشه چيزي نشنيدم تاحالا!!
از همه اينا كه بگذريم سخن دوست خوش تر است.
دوست گرامي.
شما اول برو بازي رو انجام بده بعد بيا طرفداري كن.
فكر نكنم قضاوت و طرفداري از روي نقد ديگران و عكس و ... چندان قابل قبول باشه!
من كه اينا رو دارم ميگم حداقل نيمي از بازي رو بازي كردم و تمامي چيزايي رو كه ميگم با چشم خودم ديدم، با گوشام شنيدم و حس كردم.
شما چطور؟؟
دوست بزرگوار.
قبل از هر چيز بگم كه من رزيدنت ايول رو با سايلنت هيل مقايسه نكردم! فقط گفتم مثل رزيدنت، بازي اصلي نابود شده! (در ضمن رزيدنت شماره هاي 4 و 5 آشغال بود نه فقط 5!:biggrin1: )
من شخصاً سايلنت هيل رو به خاطر داستان زيبا در اكثر شماره هاي سري مخصوصاً شماره 2 و از همه مهمتر فضاسازي عالي و اتمسفر بي روح و سرد و تاريكش دوس دارم.
منظورم از تاريك اين نيست كه نور توش كمه!
منظورم همون حس و حالي خاصي هست كه به بازيكن دست ميده.
در مورد منتقدين هم بايد عرض كنم كه اونا هم آدم هستن و يكي مثل من و شما. چون منتقد هستن دليل نميشه بگيم علمشو دارن و سواد دارن و ما نداريم!!!!
نقد يه بازي در درجه اول به سليقه منتقد برميگرده و همينطور ديدش نسبت به يه بازي كه در كل اون منتقد دنبال چي تو بازي هست. يا ممكنه باشه منتقدي كه همه شماره هاشو بازي نكرده باشه و اومده اين شماره رو نقد كرده.
حالا بازي كه روي فضاسازي و داستان تمركز داره چطور شده.
يكي از لذتهاي فن ها بدون شك گشت و گذار در دنياي بي روح و عجيب بازي هست كه شايد بتونن با گشتن وجب به وجب مكانها و خوندن يادداشت ها و چك كردن تمام فضاها و اتاق ها بلكه سر نخي از داستان پيچيده بازي بدست بيارن و براي سوالهاي بيشماري كه به مرور بيشتر هم ميشه پاسخي قانع كننده بدست بيارن.چيزي كه مبارزات نه چندان جالب شماره هاي قبل رو جبران ميكرد و لذت بي شماري به بازيكن دست ميداد.
اما حالا چي؟
معمولاً يه مسير سر راست رو تا يه جاي معلوم كه خيلي كوتاه هم هست ميري و چند تا SMS و پيام صوتي نه چندان تأثير گذار ميخوني بعد ميري يه قسمت ديگه!!
بعد تو اتاق ظاهر ميشي و يه سري تست و سوال درپيت ازت ميشه و ميري يه قسمت ديگه!!
اين از گيم پلي.
از معماهاي بازي بگم كه واقعاً از مغز دود بلند ميكنن!!:biggrin1::biggrin1:
كليد درها معمولاً چند قدم اونور تر داخل يه صندوق، كشو، كمد، قفسه و ... هست و يه فلش سفيد خوشحال هم بهت ميگه كه اي بازيكن دور از جون جمع احمق، زياد زحمت نكش و كل اتاق يا محوطه رو نگرد، مستقيم بيا روي من كليك كن و كليد رو بردار.
اصلاً چه معني داره طرف چند تا كوچه اونورتر يا چند تا اتاق يا ساختمون اونورتر اونم با حل يه معما كليد رو گير بياره و بعد بياد چندين كوچه اينورتر استفادش كنه!!:biggrin1:
مگه ما وقتمون رو از سر راه آورديم يا فسفر اضافي نوش جان كرديم كه بسوزونيم واسه بازي يا از همه مهمتر مگه كاراكتر بازي شرلوك هلمزه كه بخواد جستجو و بررسي و نتيجه گيري كنه؟!!
معماها هم كه جواب رو همون اطراف شايدم دقيقاً توي همون اتاق مستقيماً روي در و ديوار نوشته و شما بايد زحمت بكشين و فقط چند ثانيه توي بافر مغزتون Load اش كنين و برين اونورتر استفادش كنين. يا زماني كه موندين خدايا الان چه كنم؟؟ معجزه اي الهي در غالب يه SMS ناگهان ظاهر ميشه و ميگه دقيقاً بيا ايجا يا برو فلان جا!!!:laughing::laughing:
بريم سراغ فضاسازي.
در شماره هاي قبل وقتي محيط ها عوض ميشد و از حالت عادي خارج ميشد، فضاسازي، رنگ بندي، صداگذاري و موسيقي عالي بازي حس ترس رو چندين برابر ميكرد و در عين حال براي جستجوي بيشتر همه جا ترغيبت ميكرد. اما الان وقتي محيط عوض ميشه از گشت و گذار خبري نيست. محيطها دقيقاً همون قبلي هستن با يه يخ آبي رنگ روش!
تنها كاري كه بايد انجام بدي اينه كه مثل بچه كوچولوها فرار كني!
اونم به طرف درهايي كه بصورت معجزه آسايي با نور آبي برق ميزنن كه مبادا دنبالشون بگردي.
عمه قزي من در برخورد با همچين اتفاقي، عكس العمل جسورانه تري از خودش نشون ميده!!! :biggrin1::biggrin1:
بريم در مورد مانسترها صحبت كنيم!
در سري سايلنت هيل و اساساً فلسفه سايلنت هيل اين هست كه اين شهر افراد رو به دلايل مختلف به طرف خودش ميكشونه كه گناهاني رو كه مرتكب شدن به قول معروف جواب پس بدن و يادآوري باشه براي گناهان بزرگي كه در طول زندگيشون انجام دادن و با توجه به اين موضوع، مانسترهاي بازي هم بسته به ذات شخص و نوع گناهاني كه انجام داده به اشكال مختلف سر راهش ظاهر ميشن.
حالا طراحان خوش ذوق اين بازي كلاً دو نوع مانستر طراحي كرده (خسته نباشن!) كه در واقع يكي هستن و براي مانستر نوع دوم، نوع اول رو با پاك كن مفصل هاشو پاك كردن و بدن مانستر بصورت قطعه قطعه ديده ميشه!
بنازم ذوق و سليقه طراحان مانسترها رو!!
مانسترها هم طي تعقيب و گريزي بنام من بدو، آهو بدو. مثل بازيكن هاي راگبي شيرجه ميزنن روت و گردنت رو ميگيرن و مثل بچه كوچولوها كه از گردن باباشون آويزون ميشن دست و پا مزنن و كولي مفتي ازت ميگرن!
ياد بازي خر و پليس كه بچگي بازي ميكرديم بخير!! چه حالي ميداد!!!! :laughing::laughing
داستان بازي هم كه تا به اينجا كه بازي كردم به هيچ وجه به زيبايي شماره هاي قبل نبوده.
ديگه چي مونده؟
آها صداگذاري و موسيقي.
اصولاً من به جز صداگذاري نه چندان مناسب و موسيقي تكراري بازي كه اونم به ندرت پخش ميشه چيزي نشنيدم تاحالا!!
از همه اينا كه بگذريم سخن دوست خوش تر است.
دوست گرامي.
شما اول برو بازي رو انجام بده بعد بيا طرفداري كن.
فكر نكنم قضاوت و طرفداري از روي نقد ديگران و عكس و ... چندان قابل قبول باشه!
من كه اينا رو دارم ميگم حداقل نيمي از بازي رو بازي كردم و تمامي چيزايي رو كه ميگم با چشم خودم ديدم، با گوشام شنيدم و حس كردم.
شما چطور؟؟
به نظر من هم معماهاي بازي به شدت آسون و دم دستي بود!!!!
كساني كه حتي يك بازي در اين سبك انجام ندادن هم ميتونن بدون هيچ مشكلي بازي رو تموم كنن.
در شماره هاي قبلي هم زمان بايد معماها رو حل مي كردين،دنبال آيتم ميگشتين،با دشمنا درگير ميشدين و....
در حالي كه تو اين شماره بازي بهت ميگه : خيله خوب تا اينجارو خوب اومدي...حالا يكم بدو تا بقيه داستانو بهت بگم.
كساني كه حتي يك بازي در اين سبك انجام ندادن هم ميتونن بدون هيچ مشكلي بازي رو تموم كنن.
در شماره هاي قبلي هم زمان بايد معماها رو حل مي كردين،دنبال آيتم ميگشتين،با دشمنا درگير ميشدين و....
در حالي كه تو اين شماره بازي بهت ميگه : خيله خوب تا اينجارو خوب اومدي...حالا يكم بدو تا بقيه داستانو بهت بگم.
معما که کلا تعطیل شماره تل هست دیگه!:laughing:
گیم پلی بدو بدو!!!!ترس نداشت!رو اعصاب راه میرفت!!!
من از موزیکش ایراد نکیگیرم مخصوصا اخراش که افتادیم تو اب و داشتیم شنا میکردیم واقعا زیبا بود!من رو یاد تایتانیک انداخت
برفشم باحال بود!اما کلا بازی عقب مونده ای بود!یک باس توش نبود من بکشم دلم خنک شه!:cheesygri
همش voice mail و موبایل بازی و بدو بدو!داستانش رو نگین بده!!!اما پیچیده نبود!
من رو psp بازی کردم !!!
گیم پلی بدو بدو!!!!ترس نداشت!رو اعصاب راه میرفت!!!
من از موزیکش ایراد نکیگیرم مخصوصا اخراش که افتادیم تو اب و داشتیم شنا میکردیم واقعا زیبا بود!من رو یاد تایتانیک انداخت
برفشم باحال بود!اما کلا بازی عقب مونده ای بود!یک باس توش نبود من بکشم دلم خنک شه!:cheesygri
همش voice mail و موبایل بازی و بدو بدو!داستانش رو نگین بده!!!اما پیچیده نبود!
من رو psp بازی کردم !!!
سلام دوست عزیز . پدیده نوبیزه شدن بازیهای این شکلی رو کنسولها طی سالهای اخیر اتفاق تازه ای نیست ، بطوری که بنده هر بازی ای که از 2008 ببعد گرفتم می دیدم و می دیدم درجه سختی داره بعد اینکه 10 دقیقه رو ایزی بازی می کردم تنم کهیر می زد و می رفتم سراغ درجه نرمال یا بالاتر :smile:سلام.
دوست بزرگوار.
قبل از هر چيز بگم كه من رزيدنت ايول رو با سايلنت هيل مقايسه نكردم! فقط گفتم مثل رزيدنت، بازي اصلي نابود شده! (در ضمن رزيدنت شماره هاي 4 و 5 آشغال بود نه فقط 5!:biggrin1: )
من شخصاً سايلنت هيل رو به خاطر داستان زيبا در اكثر شماره هاي سري مخصوصاً شماره 2 و از همه مهمتر فضاسازي عالي و اتمسفر بي روح و سرد و تاريكش دوس دارم.
منظورم از تاريك اين نيست كه نور توش كمه!
منظورم همون حس و حالي خاصي هست كه به بازيكن دست ميده.
در مورد منتقدين هم بايد عرض كنم كه اونا هم آدم هستن و يكي مثل من و شما. چون منتقد هستن دليل نميشه بگيم علمشو دارن و سواد دارن و ما نداريم!!!!
نقد يه بازي در درجه اول به سليقه منتقد برميگرده و همينطور ديدش نسبت به يه بازي كه در كل اون منتقد دنبال چي تو بازي هست. يا ممكنه باشه منتقدي كه همه شماره هاشو بازي نكرده باشه و اومده اين شماره رو نقد كرده.
حالا بازي كه روي فضاسازي و داستان تمركز داره چطور شده.
يكي از لذتهاي فن ها بدون شك گشت و گذار در دنياي بي روح و عجيب بازي هست كه شايد بتونن با گشتن وجب به وجب مكانها و خوندن يادداشت ها و چك كردن تمام فضاها و اتاق ها بلكه سر نخي از داستان پيچيده بازي بدست بيارن و براي سوالهاي بيشماري كه به مرور بيشتر هم ميشه پاسخي قانع كننده بدست بيارن.چيزي كه مبارزات نه چندان جالب شماره هاي قبل رو جبران ميكرد و لذت بي شماري به بازيكن دست ميداد.
اما حالا چي؟
معمولاً يه مسير سر راست رو تا يه جاي معلوم كه خيلي كوتاه هم هست ميري و چند تا SMS و پيام صوتي نه چندان تأثير گذار ميخوني بعد ميري يه قسمت ديگه!!
بعد تو اتاق ظاهر ميشي و يه سري تست و سوال درپيت ازت ميشه و ميري يه قسمت ديگه!!
اين از گيم پلي.
از معماهاي بازي بگم كه واقعاً از مغز دود بلند ميكنن!!:biggrin1::biggrin1:
كليد درها معمولاً چند قدم اونور تر داخل يه صندوق، كشو، كمد، قفسه و ... هست و يه فلش سفيد خوشحال هم بهت ميگه كه اي بازيكن دور از جون جمع احمق، زياد زحمت نكش و كل اتاق يا محوطه رو نگرد، مستقيم بيا روي من كليك كن و كليد رو بردار.
اصلاً چه معني داره طرف چند تا كوچه اونورتر يا چند تا اتاق يا ساختمون اونورتر اونم با حل يه معما كليد رو گير بياره و بعد بياد چندين كوچه اينورتر استفادش كنه!!:biggrin1:
مگه ما وقتمون رو از سر راه آورديم يا فسفر اضافي نوش جان كرديم كه بسوزونيم واسه بازي يا از همه مهمتر مگه كاراكتر بازي شرلوك هلمزه كه بخواد جستجو و بررسي و نتيجه گيري كنه؟!!
معماها هم كه جواب رو همون اطراف شايدم دقيقاً توي همون اتاق مستقيماً روي در و ديوار نوشته و شما بايد زحمت بكشين و فقط چند ثانيه توي بافر مغزتون Load اش كنين و برين اونورتر استفادش كنين. يا زماني كه موندين خدايا الان چه كنم؟؟ معجزه اي الهي در غالب يه SMS ناگهان ظاهر ميشه و ميگه دقيقاً بيا ايجا يا برو فلان جا!!!:laughing::laughing:
بريم سراغ فضاسازي.
در شماره هاي قبل وقتي محيط ها عوض ميشد و از حالت عادي خارج ميشد، فضاسازي، رنگ بندي، صداگذاري و موسيقي عالي بازي حس ترس رو چندين برابر ميكرد و در عين حال براي جستجوي بيشتر همه جا ترغيبت ميكرد. اما الان وقتي محيط عوض ميشه از گشت و گذار خبري نيست. محيطها دقيقاً همون قبلي هستن با يه يخ آبي رنگ روش!
تنها كاري كه بايد انجام بدي اينه كه مثل بچه كوچولوها فرار كني!
اونم به طرف درهايي كه بصورت معجزه آسايي با نور آبي برق ميزنن كه مبادا دنبالشون بگردي.
عمه قزي من در برخورد با همچين اتفاقي، عكس العمل جسورانه تري از خودش نشون ميده!!! :biggrin1::biggrin1:
بريم در مورد مانسترها صحبت كنيم!
در سري سايلنت هيل و اساساً فلسفه سايلنت هيل اين هست كه اين شهر افراد رو به دلايل مختلف به طرف خودش ميكشونه كه گناهاني رو كه مرتكب شدن به قول معروف جواب پس بدن و يادآوري باشه براي گناهان بزرگي كه در طول زندگيشون انجام دادن و با توجه به اين موضوع، مانسترهاي بازي هم بسته به ذات شخص و نوع گناهاني كه انجام داده به اشكال مختلف سر راهش ظاهر ميشن.
حالا طراحان خوش ذوق اين بازي كلاً دو نوع مانستر طراحي كرده (خسته نباشن!) كه در واقع يكي هستن و براي مانستر نوع دوم، نوع اول رو با پاك كن مفصل هاشو پاك كردن و بدن مانستر بصورت قطعه قطعه ديده ميشه!
بنازم ذوق و سليقه طراحان مانسترها رو!!
مانسترها هم طي تعقيب و گريزي بنام من بدو، آهو بدو. مثل بازيكن هاي راگبي شيرجه ميزنن روت و گردنت رو ميگيرن و مثل بچه كوچولوها كه از گردن باباشون آويزون ميشن دست و پا مزنن و كولي مفتي ازت ميگرن!
ياد بازي خر و پليس كه بچگي بازي ميكرديم بخير!! چه حالي ميداد!!!! :laughing::laughing
داستان بازي هم كه تا به اينجا كه بازي كردم به هيچ وجه به زيبايي شماره هاي قبل نبوده.
ديگه چي مونده؟
آها صداگذاري و موسيقي.
اصولاً من به جز صداگذاري نه چندان مناسب و موسيقي تكراري بازي كه اونم به ندرت پخش ميشه چيزي نشنيدم تاحالا!!
از همه اينا كه بگذريم سخن دوست خوش تر است.
دوست گرامي.
شما اول برو بازي رو انجام بده بعد بيا طرفداري كن.
فكر نكنم قضاوت و طرفداري از روي نقد ديگران و عكس و ... چندان قابل قبول باشه!
من كه اينا رو دارم ميگم حداقل نيمي از بازي رو بازي كردم و تمامي چيزايي رو كه ميگم با چشم خودم ديدم، با گوشام شنيدم و حس كردم.
شما چطور؟؟
اصولا نسل بازیهای ماجرایی روی کنسولها با اومدن ps2 منقرض شد و این بازیها فقط مختص pc شد .
من یقین دارم که ایرادات شما منتطقی هستند (البته بنظرم همین sms و بخش سوال و جوابش رو می شه یه جور نوآوری محسوب کرد) ولی من سایلنت هیل رو فقط و فقط بخاطر داستان و شخصیت پردازیش بازی کنم...
حرفتون آخرتون هم درسته ، خودم هر جور شده بازی رو می گیرم بعد میام در مورد حرفاتون قضاوت می کنم...
mage mishe ba pc bazi kard??
azyat nemikone mogheye bazi kardan???
agha age mitoni linke danloade dolfin ro bede manam emthan konam
khodam gashtam baraye wii bood vali bara ps2 peyda nakardam
بازی سنتر همش شده دعوا و جنجال بس کنید تو رو خدا
یه مرحله هست توی سایلنت هیل باید تو کامپیوتر رمز بزنی رمز اون رو میشه بگید
یه جایی هم یه سوال امنیتی میپرسه اگر رمز رو بلد نباشی من نمیدونم چی بنویسم
ممنون میشم کمک کنید این مرحله رو رد کنیم
یه مرحله هست توی سایلنت هیل باید تو کامپیوتر رمز بزنی رمز اون رو میشه بگید
یه جایی هم یه سوال امنیتی میپرسه اگر رمز رو بلد نباشی من نمیدونم چی بنویسم
ممنون میشم کمک کنید این مرحله رو رد کنیم
سلام به همه ی دوستان گل.
من این بازی رو روی ps2تموم کردم.اونم نه یه بار.سه بار.که هر دفعه هم جزئیات بازی در کنار مراحل ثابت تغییر میکرد.
هیچ وقت هم احساس خستگی و تکراری بودن نکردم.
به نظر من یکی از بهترین ای سایلنت هیل همین شمارست.
همه چیز خوب و عالیه.
دیگه از اون خیابونای بی روح و فضای مرده خبری نیست.من خودم از هیچ کدوم از شماره های سایلنت هیل خیلی خوشم نمیود.همشون باعث میشدن خوابم بگیره.اما این یکی به خاطر اینکه به طور کلی با بقیشن فرق داشت به دلم نشست.
شترد مموریز یه بازی کاملآ روانشناسانست.همین قابلیت انعطاف پذیری بازی با توجه به شخصیت بازی کننده یه نو آوری و یه حسن محسوب میشه.
طراحی مانستر ها هم اصلن نقطه ضعف به حساب نمیاد.چون اونا در اصل خاطرات آزار دهنده ی خود هری هستن که ازشون فرار میکنه.نه انسانهای گناه کار! پس چه لزومی داره که خیلی روی شکلشون کار بشه؟
مسیر به قول دوستان سر راست بازی هم به هیچ وجه خسته کننده نبود.تو همون مسیر اتفاقای ریز ریز خیلی قشنگی می افتاد.اگه وقت بزاری و قشنگ تو شهر بگردی.همه گوشه کنارا بری و همه چیز رو با دقت بخونی در کنار داستان اصلی خیلی چیزای دیگه هم دستت میاد.
درسته معما ها آسون بودن.اما هری که لارا کرافت نیست که بخواد با معما های سخت دست و پنجه نرم کنه.این بازی هم یه بازی معمایی نیست.هدف تو این بازی چیز دیگست.
گرافیک هم نسبت به حجم و لایه های بازی و توانایی ps2 فوق العاده بود.
داستا بازی هم حرف نداشت.همه چیز خیلی خوب کنار هم چیده شد بود.پایان ازی هم بینهایت غافلگیر کنده بود.من اصن فکرشم نمیکردم این شریل باشه که داره خاطراتو مرور میکنه.
به طور کلی همه چیز این بازی از نظر من عالی بود.البته مشکلا و باگ های کوچیکی هم داره که در برابر محاسنش اصلآ به حساب نمیان.
در پاسخ دوست عزیزی هم که راهنمایی خواستن باید عرض کنم که به پیام صوتی ای که توی همون اتاق به دستتون میرسه با دقت گوش بدید.توی متن پیام یه آهنگ شنیده میشه که با همون ساز داخل اتاق زده شده.یه دور دکمه های ساز رو بزن.یه بارم به پیام گو بده.خودت دستت میاد باید چیکار کنی.
من این بازی رو روی ps2تموم کردم.اونم نه یه بار.سه بار.که هر دفعه هم جزئیات بازی در کنار مراحل ثابت تغییر میکرد.
هیچ وقت هم احساس خستگی و تکراری بودن نکردم.
به نظر من یکی از بهترین ای سایلنت هیل همین شمارست.
همه چیز خوب و عالیه.
دیگه از اون خیابونای بی روح و فضای مرده خبری نیست.من خودم از هیچ کدوم از شماره های سایلنت هیل خیلی خوشم نمیود.همشون باعث میشدن خوابم بگیره.اما این یکی به خاطر اینکه به طور کلی با بقیشن فرق داشت به دلم نشست.
شترد مموریز یه بازی کاملآ روانشناسانست.همین قابلیت انعطاف پذیری بازی با توجه به شخصیت بازی کننده یه نو آوری و یه حسن محسوب میشه.
طراحی مانستر ها هم اصلن نقطه ضعف به حساب نمیاد.چون اونا در اصل خاطرات آزار دهنده ی خود هری هستن که ازشون فرار میکنه.نه انسانهای گناه کار! پس چه لزومی داره که خیلی روی شکلشون کار بشه؟
مسیر به قول دوستان سر راست بازی هم به هیچ وجه خسته کننده نبود.تو همون مسیر اتفاقای ریز ریز خیلی قشنگی می افتاد.اگه وقت بزاری و قشنگ تو شهر بگردی.همه گوشه کنارا بری و همه چیز رو با دقت بخونی در کنار داستان اصلی خیلی چیزای دیگه هم دستت میاد.
درسته معما ها آسون بودن.اما هری که لارا کرافت نیست که بخواد با معما های سخت دست و پنجه نرم کنه.این بازی هم یه بازی معمایی نیست.هدف تو این بازی چیز دیگست.
گرافیک هم نسبت به حجم و لایه های بازی و توانایی ps2 فوق العاده بود.
داستا بازی هم حرف نداشت.همه چیز خیلی خوب کنار هم چیده شد بود.پایان ازی هم بینهایت غافلگیر کنده بود.من اصن فکرشم نمیکردم این شریل باشه که داره خاطراتو مرور میکنه.
به طور کلی همه چیز این بازی از نظر من عالی بود.البته مشکلا و باگ های کوچیکی هم داره که در برابر محاسنش اصلآ به حساب نمیان.
در پاسخ دوست عزیزی هم که راهنمایی خواستن باید عرض کنم که به پیام صوتی ای که توی همون اتاق به دستتون میرسه با دقت گوش بدید.توی متن پیام یه آهنگ شنیده میشه که با همون ساز داخل اتاق زده شده.یه دور دکمه های ساز رو بزن.یه بارم به پیام گو بده.خودت دستت میاد باید چیکار کنی.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google