امتياز اعضای بازي سنتر به عناوين XBOX 360

Origami 2008

عضو تحریریه
Oct 2, 2014
5,455
نام
سپهر
91mZz1yHbqL._SY445_.jpg


نکات خوب : مبارزات نسبتا جالب. باس فایت های متنوع. بخش چند نفره جذاب و سرگرم کننده.
نکات بد: گرافیک کهنه و ضعیف، کوتاهی بازی، باس فایت شریدر برخلاف تصور راحت ترین باس بازی بود. باگ و افت فریم حتی در کنسول ایکس باکس،محیط های تکراری، داستان و دیالوگ های ضعیف.

SCORE: 5.5
 

Origami 2008

عضو تحریریه
Oct 2, 2014
5,455
نام
سپهر
3max.jpg


نکات خوب : لذت تک تیراندازی به خصوص با ویژگی پیشرفته و بروز شده X-Ray، طراحی خوب محیط بازی، امکان کشتن دشمنان به هر روشی که دلتان میخواهد،سیستم آپگرید جذاب، گرافیک مناسب برای کنسول نسل هفتم

نکات بد: داستان کلیشه ای، طراحی خشک و ضعیف دشمنان، باگ های زیاد در بازی

SCORE : 7.5
 

stanley

کاربر سایت
Nov 24, 2013
3,617
91NTWwxiENL._SY679_.jpg

توی این اوضاع بد اقتصادی و بازی های انلاین محور یا openworld های بی انتهای نسل هشت واقعا نسل قبل و بازی های خطی ایش غنیمتی یه! مخصوصا اگه بازی هایی داشته باشید که بنابه هر دلیلی نتونستید توی اون زمان تجربه اش کنید ... الان دقیقا وقتشه! حالا جالبه بدونید من هیچ کدوم از سری های pop رو بازی نکردم ( البته دروغ چرا sands of time رو روی ps2 همون موقع ها رفتم و یادمه یجا گیر کردم و دیگه هم نمیدونم چی شد، تو نسل قبل هم عجیبه اما واقعا نمیدونم چرا سراغ هیچکدوم از شماره نرفتم، خجالت اوره واقعا! ) البته با اینکه هیچکدوم از سری ها رو بازی نکردم اما تو ارشیو ( الان دیگه با این وضع کنونی کلمه ی منسوخیه البته! ) بازی های xbox ام که نگاه کردم دیدم دو نسخه از prince of persia رو دارم! یکی همین نسخه و اون یکی هم جدیدترین قسمتش که گرافیک ابرنگی داره. گفتم بهترین موقع است که این اخر هفته ای تجربه اش کنم! و بازی اینقدر بهم چسبید که پنج شنبه ظهر که نشستم بازی کردم صبح جمعه تموم شد! خیلی وقت بود یه سکوبازی یه درستو حسابی با یه داستان خوب و فضای خاص شرقی بازی نکرده بودم ( البته اخرین بار اساسینز کرید ١ که اونم سکوبازیش در مقابل این خیلی سطح پایین تره ).
داستان بازی
از داستان بازی خوشم اومد ، یعنی چیز خاصی نداشت ولی خوب و قابل قبول بود. از بین بردن نیروی شر و ارجاعاتش به سلیمان و توافق او با جن ها و الخ جالب بود. از طرفی رابطه ی خود پرنس و مالک برادرش هم خوب بود انصافا و درکل داستان بازی برام کشش کافی رو داشت. نکته ی جالب قضیه اینکه جن ها تو بازی فارسی حرف میزنند ( البته بیشتر فارسی یه دری میخورد یا احتمالا یه انگیسی زبانی بود که به زور داره گویندگی فارسی میکنه!) اما جالبی قضیه اینه که شاهزاده ی پارس ما هیچکدوم از حرف های جن ها که فارسی داشتند حرف میزدند رو نمیفهمید! سوتی به همین عظمت! یه اتفاق دیگه اینکه نمیدونم چرا اصلا خاندان پرنس ، چه خودش چه برادرش ، یک کلمه فارسی حرف نزدند از طرفی جن ها و دشمن ها تا دلت بخواد فارسی حرف میزدند. این یکم ازیت میکرد. اما از اینکه من حرف هاشون رو میفهمیدم و میدونستم خیلی از گیمرهای دنیا که بازی رو انجام دادن نمیفهمیدند اینا دارن چی میگن ذوق میکردم! :D و ای کاش که تمام بازی ها فارسی حرف میزدن چه لذتی داشت.
گیم پلی
سکوبازی خیلی بهم کیف داد شاید به این خاطره که خیلی وقته بازی نکردم یا نداشتیم یه همچون بازی ای . در طول بازی قابلیت هایی که پرنس ما بدست میاره سکوبازی رو چالشی تر و متنوع تر میکنه اما اخر بازی مشخصا بازی به کمبود خلاقیت تو این زمینه برخورد میکنه! با اینحال نمره ی قبولی میگیره اینجا. بزرگترین ایراد بازی بنظرم سیستم کمبت بازی بود! ساده و سطحی! چهارتا کمبو هم نمیشد زد. سیستم ارتقاع شخصیت بازی هم ساده است که غیر از ارتقاع دادن نوار سلامت، تقریبا خلاصه میشه به چهار عنصر باد یخ اتش و سنگ که قابلیت خوبی به پرنس میدن اما استفاده کردن ازشون لذت بخش نیست و ادم دوست داره کمی تو این زمینه بازی چالشی تر و متنوع تر میبود.
نتیجه
و نتیجه اینکه همینطور که گفتم مجموعه ای که بازی اراعه داد برام یک اثر منسجم و خوبی بود ، مخصوصا اینکه بعد از مدتها یه سکوبازی درستو حسابی بازی کردم، دستشون دردنکنه.
٨ از ١٠
 
آخرین ویرایش:

stanley

کاربر سایت
Nov 24, 2013
3,617
51CNI7vt02L.jpg

Prince of Persia
شن های فراموش شده همینطور که گفتم عالی بود ، اونقدر که تصمیم گرفتم بشینم کل سری رو بازی کنم. ازونجا که توی ارشیو نسخه ی pop2008 هم داشتم بدون معطلی بعد از شن های فراموش شده رفتم سراغ این قسمت ( توی پست قبلی یکجا اشتباها نوشتم که این قسمت اخرین نسخه ی سری هست که درواقع برعکسه ، شن های فراموش شده اخرینه سری هست ).
گیم پلی - داستان - موسیقی
بازی نسبت tfs دو نکته ی برجسته داشت ، یکی موسیقی که هرچه بگم کم گفتم شاهکار بود واقعا و دیگری داستان بازی. کلیت داستان بازی بی نظیره ، یعنی چهارچوب داستانی ای که بازی توی اون شکل میگیره. اهریمن خدای تاریکی ها به دلایلی داره ازاد میشه و ما تصادفا همراه دختر پادشاه با کمک نیرویی که خدای او اهورامزدا اعطا کرده باید به جنگ تاریکی هایی بریم که سرزمین ها رو در برگرفته و با نیرویی که درخت حیات داره دوباره اهریمن رو زندانی کنیم. سوژه داستانی مخصوصا برای ما ایرانی ها و خلق یک دنیای فانتزی واقعا عالیه. بازی با اینکه خیلی سعی کرده دنیایی که تعریف کرده رو شکل بده اما شاید میتونست خیلی بهتر عمل کنه. گرافیک بازی هم به کمک فضای فانتزی بازی اومده و بازی با موسیقی زیبایی که داشت گاهی شاعرانه جلوه میداد که من خیلی خوشم میومد هرچند گرافیک رئالستیک رو ترجیح میدم. از طرفی بازی دو نکته منفی داشت یکی کمبت بازی که خیلی بدتر از tfs بود و دیگری سکوبازی که چندان لذتبخش نبود. درکل از بازی خیلی خوشم اومد و بیشترین چیزی از بازی که جذبم میکرد یکی رابطه ی بین الیکا و پرنس بود ، مخصوصا با دیالوگ های طنز و بامزه ای که بین هم ردوبدل میکردن یکی هم داستان و فضای بازی بود. برخلاف نسخه ی tfs که بیشتر از همه چیز سکوبازی یه باری بود که کلی باهاش کیف کردم.
٨ از ١٠
پ.ن: پایان بازی یکی از بهترین و بدترین پایان های بازی های کامپیوتری میتونه لقب بگیره بنظرم:D
 
آخرین ویرایش:

Origami 2008

عضو تحریریه
Oct 2, 2014
5,455
نام
سپهر
xbox_hitman_2-110214.jpg


ما چطور یه زمانی این بازی را جز بهترین بازی های زندگیمون می دونستیم؟........ حالا نمی دانم که آیا نسخه X360 بازی به شدت بد بوده یا نسخه کلاسیک PC اش در اون زمان شاهکار بوده که با موس و کیبورد بهش دل بسته بودیم... در هرصورت بازی بر روی کنسول چندان دل چسب نیست.. نه گرافیک پیشرفت کننده ای دارد و نه گیم پلی بالانسی...... سیستم سیو که مال عهد بوق است و بعضی از ماموریت ها مانند یک باگ می مانند. سیستم هوش مصنوعی دشمنان اصلا طوری هستند که نمی شود حالت Stealth بازی رو پیش برد. حتما باید یک حمام خونی راه بیوفتد. داستانم که ابتدا نشون میده که با یک داستان خوب طرفیم اما بعد لابلای ماموریت های بی خود، داستان هم گم میشه و تا آخر بازی. یکی از قاطی پاتی ترین بازی هایی بود که از نسل ششم انجام دادم.
SCORE : 4.5
 

Pyramid Head

کاربر سایت
Jun 15, 2011
2,763
نام
محمد
prince_of_persia__the_forgotten_sands_hasznalt_xbox360_576.jpg


توی این اوضاع بد اقتصادی و بازی های انلاین محور یا openworld های بی انتهای نسل هشت واقعا نسل قبل و بازی های خطی ایش غنیمتی یه! مخصوصا اگه بازی هایی داشته باشید که بنابه هر دلیلی نتونستید توی اون زمان تجربه اش کنید ... الان دقیقا وقتشه! حالا جالبه بدونید من هیچ کدوم از سری های pop رو بازی نکردم ( البته دروغ چرا sands of time رو روی ps2 همون موقع ها رفتم و یادمه یجا گیر کردم و دیگه هم نمیدونم چی شد، تو نسل قبل هم عجیبه اما واقعا نمیدونم چرا سراغ هیچکدوم از شماره نرفتم، خجالت اوره واقعا! ) البته با اینکه هیچکدوم از سری ها رو بازی نکردم اما تو ارشیو ( الان دیگه با این وضع کنونی کلمه ی منسوخیه البته! ) بازی های xbox ام که نگاه کردم دیدم دو نسخه از prince of persia رو دارم! یکی همین نسخه و اون یکی هم جدیدترین قسمتش که گرافیک ابرنگی داره. گفتم بهترین موقع است که این اخر هفته ای تجربه اش کنم! و بازی اینقدر بهم چسبید که پنج شنبه ظهر که نشستم بازی کردم صبح جمعه تموم شد! خیلی وقت بود یه سکوبازی یه درستو حسابی با یه داستان خوب و فضای خاص شرقی بازی نکرده بودم ( البته اخرین بار اساسینز کرید ١ که اونم سکوبازیش در مقابل این خیلی سطح پایین تره ).
داستان بازی
از داستان بازی خوشم اومد ، یعنی چیز خاصی نداشت ولی خوب و قابل قبول بود. از بین بردن نیروی شر و ارجاعاتش به سلیمان و توافق او با جن ها و الخ جالب بود. از طرفی رابطه ی خود پرنس و مالک برادرش هم خوب بود انصافا و درکل داستان بازی برام کشش کافی رو داشت. نکته ی جالب قضیه اینکه جن ها تو بازی فارسی حرف میزنند ( البته بیشتر فارسی یه دری میخورد یا احتمالا یه انگیسی زبانی بود که به زور داره گویندگی فارسی میکنه!) اما جالبی قضیه اینه که شاهزاده ی پارس ما هیچکدوم از حرف های جن ها که فارسی داشتند حرف میزدند رو نمیفهمید! سوتی به همین عظمت! یه اتفاق دیگه اینکه نمیدونم چرا اصلا خاندان پرنس ، چه خودش چه برادرش ، یک کلمه فارسی حرف نزدند از طرفی جن ها و دشمن ها تا دلت بخواد فارسی حرف میزدند. این یکم ازیت میکرد. اما از اینکه من حرف هاشون رو میفهمیدم و میدونستم خیلی از گیمرهای دنیا که بازی رو انجام دادن نمیفهمیدند اینا دارن چی میگن ذوق میکردم! :D و ای کاش که تمام بازی ها فارسی حرف میزدن چه لذتی داشت.
گیم پلی
سکوبازی خیلی بهم کیف داد شاید به این خاطره که خیلی وقته بازی نکردم یا نداشتیم یه همچون بازی ای . در طول بازی قابلیت هایی که پرنس ما بدست میاره سکوبازی رو چالشی تر و متنوع تر میکنه اما اخر بازی مشخصا بازی به کمبود خلاقیت تو این زمینه برخورد میکنه! با اینحال نمره ی قبولی میگیره اینجا. بزرگترین ایراد بازی بنظرم سیستم کمبت بازی بود! ساده و سطحی! چهارتا کمبو هم نمیشد زد. سیستم ارتقاع شخصیت بازی هم ساده است که غیر از ارتقاع دادن نوار سلامت، تقریبا خلاصه میشه به چهار عنصر باد یخ اتش و سنگ که قابلیت خوبی به پرنس میدن اما استفاده کردن ازشون لذت بخش نیست و ادم دوست داره کمی تو این زمینه بازی چالشی تر و متنوع تر میبود.
نتیجه
و نتیجه اینکه همینطور که گفتم مجموعه ای که بازی اراعه داد برام یک اثر منسجم و خوبی بود ، مخصوصا اینکه بعد از مدتها یه سکوبازی درستو حسابی بازی کردم، دستشون دردنکنه.
٨ از ١٠

MV5BZWFkOWQ3MjItMjA2ZC00YjdlLTlhMDEtZWQ2NWUzOTRmODNiXkEyXkFqcGdeQXVyNTk1ODMyNjA@._V1_SY1000_CR0,0,704,1000_AL_.jpg

Prince of Persia
شن های فراموش شده همینطور که گفتم عالی بود ، اونقدر که تصمیم گرفتم بشینم کل سری رو بازی کنم. ازونجا که توی ارشیو نسخه ی pop2008 هم داشتم بدون معطلی بعد از شن های فراموش شده رفتم سراغ این قسمت ( توی پست قبلی یکجا اشتباها نوشتم که این قسمت اخرین نسخه ی سری هست که درواقع برعکسه ، شن های فراموش شده اخرینه سری هست ).
گیم پلی - داستان - موسیقی
بازی نسبت tfs دو نکته ی برجسته داشت ، یکی موسیقی که هرچه بگم کم گفتم شاهکار بود واقعا و دیگری داستان بازی. کلیت داستان بازی بی نظیره ، یعنی چهارچوب داستانی ای که بازی توی اون شکل میگیره. اهریمن خدای تاریکی ها به دلایلی داره ازاد میشه و ما تصادفا همراه دختر پادشاه با کمک نیرویی که خدای او اهورامزدا اعطا کرده باید به جنگ تاریکی هایی بریم که سرزمین ها رو در برگرفته و با نیرویی که درخت حیات داره دوباره اهریمن رو زندانی کنیم. سوژه داستانی مخصوصا برای ما ایرانی ها و خلق یک دنیای فانتزی واقعا عالیه. بازی با اینکه خیلی سعی کرده دنیایی که تعریف کرده رو شکل بده اما شاید میتونست خیلی بهتر عمل کنه. گرافیک بازی هم به کمک فضای فانتزی بازی اومده و بازی با موسیقی زیبایی که داشت گاهی شاعرانه جلوه میداد که من خیلی خوشم میومد هرچند گرافیک رئالستیک رو ترجیح میدم. از طرفی بازی دو نکته منفی داشت یکی کمبت بازی که خیلی بدتر از tfs بود و دیگری سکوبازی که چندان لذتبخش نبود. درکل از بازی خیلی خوشم اومد و بیشترین چیزی از بازی که جذبم میکرد یکی رابطه ی بین الیکا و پرنس بود ، مخصوصا با دیالوگ های طنز و بامزه ای که بین هم ردوبدل میکردن یکی هم داستان و فضای بازی بود. برخلاف نسخه ی tfs که بیشتر از همه چیز سکوبازی یه باری بود که کلی باهاش کیف کردم.
٨ از ١٠
پ.ن: پایان بازی یکی از بهترین و بدترین پایان های بازی های کامپیوتری میتونه لقب بگیره بنظرم:D
چطور ممکنه اون سه گانه محشر رو بیخیال شده باشی و این دو تا رو بازی کنی به نظرم من pop ww احتمالا یکی از کاملترین و بهترین بازی هایی باشه که بازی کردم واقعا از همه نظر محشر بود
 

stanley

کاربر سایت
Nov 24, 2013
3,617
چطور ممکنه اون سه گانه محشر رو بیخیال شده باشی و این دو تا رو بازی کنی به نظرم من pop ww احتمالا یکی از کاملترین و بهترین بازی هایی باشه که بازی کردم واقعا از همه نظر محشر بود
این دوتا رو تو ارشیو داشتم که تصادفا بازی کردم و خوشم اومد! سه گانه رو هم خیلی دوست دارم بازی کنم اما فکر کنم برای 360 نیومده! برای pc هم دانلود کنم نمیدونم وضعیتش با دسته چطوره ، کار میکنه نمیکنه! چون با موس و کیبورد نمیتونم بازی کنم:D
 

Pyramid Head

کاربر سایت
Jun 15, 2011
2,763
نام
محمد
این دوتا رو تو ارشیو داشتم که تصادفا بازی کردم و خوشم اومد! سه گانه رو هم خیلی دوست دارم بازی کنم اما فکر کنم برای 360 نیومده! برای pc هم دانلود کنم نمیدونم وضعیتش با دسته چطوره ، کار میکنه نمیکنه! چون با موس و کیبورد نمیتونم بازی کنم:D
فکر کنم با pc بشه با دسته بازی کرد البته خودم هیچ وقت پرنس رو با دسته بازی نکردم (با وجود اینکه سال هاست کنسول دارم ولی پرنس رو نه رو ps2 و نه ps3 بازی نکردم) ولی انصافا با همون موس و کیبوردش خیلی عالی بود فکر می کنم از معدود بازی هایی باشه که من بعد از تجربه سری سولز هم هنوز بازیش می کنم و برام لذت بخشه (واقعا اون سه گانه خصوصا شماره دومش خداست )
 

stanley

کاربر سایت
Nov 24, 2013
3,617
فکر کنم با pc بشه با دسته بازی کرد البته خودم هیچ وقت پرنس رو با دسته بازی نکردم (با وجود اینکه سال هاست کنسول دارم ولی پرنس رو نه رو ps2 و نه ps3 بازی نکردم) ولی انصافا با همون موس و کیبوردش خیلی عالی بود فکر می کنم از معدود بازی هایی باشه که من بعد از تجربه سری سولز هم هنوز بازیش می کنم و برام لذت بخشه (واقعا اون سه گانه خصوصا شماره دومش خداست )
متاسفانه بعضی بازی های قدیمی دسته رو ساپورت نمیکنن و برای اینکار باید با یه برنامه دکمه های کیبورد رو روی دسته ست کرد که گاها نتیجه خیلی بد میشه ( این مشکل رو با سری سایلنت هیل که بازی میکردم داشتم ولی خوبی سایلنت هیل این بود که دوربین ثابت بود ).
کیبورد رو نمیتونم به عنوان رابط "من" و "بازی" بپذیرم:D وقتی با کیبورد و موس بازی میکنم خودم رو نمیتونم بعنوان شخص تاثیر گذار تو بازی احساس کنم:D. البته اگه سعی کنم میشه با دسته بازی کرد فقط یکم حوصله میخواد
 

stanley

کاربر سایت
Nov 24, 2013
3,617
71yzyGKr0ZL._SL1231_.jpg

چندین عنوان از سری بازی ها هستند که از تاثیرکذارهای صنعت گیم اما هیچکدوم رو بازی نکردم! یکی ازونها همین دویل می کرای هست! و فکر کنم برای شروع این سری سراغ یکی از پرت ترین نسخه ها رفتم:D قضیه اینه که اینم توی ارشیو بازی ها بودو من بازی نکرده بودم! (حقیقتش اون سال ها اونقدر ناز و نعمت زیاد بود که ممکن بود بازی ای بین بقیه بازی های خریداری شده گم بشه!:D ). در وصف بدی های بازی شنیده بودم که به اصل سری پایبند نبوده وو راهی جدا در پیش گرفته و کلا با اینکه هک اند اسلش خوبیه اما یک ضدحال اساسی برای طرفدارها، ایضا اینکه دانته رو کلا تغییر دادند که باعث شد طرفدارها کلی سازنده ها رو نفرین کنند! که خب برای من ای که سری رو اصلا بازی نکردم و اشناییت چندانی نداشتم این ها اهمیتی نداشت.
اما خود بازی باید بگم یکی از بهترین هک اند اسلش هایی که بازی کردم. درواقع بازی تمام اونچیزی که دوست دارم رو داشت. یه فضای شیطانی/اخرالزمانی با موسیقی هوی متال و یک گیم پلی دیوانه وار. مخصوصا مکانیزم گیم پلی رو چنان عالی و هوشمندانه طراحی کرده بودند که همزمان میشد از تمام اسلحه هایی که بازی در اختیارتون میذاره استفاده کنید. یعنی لازم نبود برای تغییر اسلحه وارد منو بشید تمام اونها یکجا در اختیارتون بود و نتیجه این میشد که جدا از اینکه هر اسلحه کمبوهای مخصوص خودش رو داشت، میشد با تلفیق اسلحه های مختلف کمبوهای خیلی متنوعی زد. البته منوط بر اینکه تمام کمبو ها رو یادتون میموند!:D
داستان بازی هم با اینکه میشه گفت کلیشه ای بود اما خیلی خوب با فضای بازی متچ بود. از طرفی دنیای ماتم زده انسانها و سرسپردگی‌شون به شیاطین هم برام جالب بود، یعنی از این فضاسازی ها کلا خوشم میاد.
در کل واقعا از بازی لذت بردم و خیلی منو یاد بازی هایی مثل Shadow of Damned و Brutal legend انداخت، مخصوصا SoD که البته shadow بهتر بود و طراحی مراحل دیوانه وارتر و جذاب تری داشت.
8.5 از 10
 

Origami 2008

عضو تحریریه
Oct 2, 2014
5,455
نام
سپهر
71Yv5HPG2QL._SY445_.jpg


نکات خوب: طراحی فوق العاده محیط بازی، سیستم شوتینگ جذاب، وجود تنوع در بین سلاح های اصلی شخصیت های بازی، بخش دو نفره سرگرم کننده، باس فایت های چالش برانگیز

نکات بد: عدم تنوع در مراحل بازی، داستان کلیشه ای و قابل پیش بینی، هوش مصنوعی ضعیف یاران خودی در هنگام Reviving، کاهش یافتن شوخی های بازی در مراحل آخر، صداپیشگی ضعیف کاراکترها

Score : 7
 
آخرین ویرایش:

Origami 2008

عضو تحریریه
Oct 2, 2014
5,455
نام
سپهر
_-Silent-Hill-Downpour-Xbox-360-_.jpg

220px-Silent_Hill_Downpour_box_art.jpg

SCORE: 7

نکات خوب: طراحی خوب محیط شهر سایلنت هیل، پازل های گاها متنوع و سرگرم کننده، ماموریت های جانبی خوب، داستان در اواخر بازی به اوج خود می رسد.

نکات بد: دیالوگ های ضعیف و کلیشه ای، طراحی بد و زشت شخصیت ها، عدم تنوع در سلاح ها، عدم تنوع در دشمنان بازی (کله اهرمی کجا بود؟!)، نبود چند باس فایت درست حسابی، آسان تر بودن نسبت به سایلنت هیل: هوم کامینگ

تاریخ شروع بازی: 12 آذر 97
پایان بازی: 30 آذر 97


 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر