کسی که روح گیمری داشته باشه هیچ وقت از بازی کردن زده نمیشه شاید به خاطر شرایط زندگی مجبور شه یه مدت ترک کنه ولی هیچ وقت زده نمیشه.البته این امر در مورد اونایی که با موبایل بازی میکنن صادق نیست.این افراد اصلا گیمر حساب نمیشن
من سن و سالم رو نمیگم، ولی فقط یه چیزی میگم، بازی رو اگر به چشم یه تفریح نگاه کنی بالاخره مثل باقی تفریح ها تکراری میشه براتون، ولی دیدگاهتون اگر فرق کنه به هیچ وجه خسته کننده نیست چون بخشی از وجود انسانیتون رو سیراب میکنه به اسم هنر دوستی و هنر شناسی.
بازی ها اوج هنر خیال و پرسه زدن در ذهن و افکار باقی انسان هاست که به اندازه تک تک انسان های کره زمین تنوع و جذابیت داره و هیچ گاه تکراری نمیشه. از دید من بازی ها اوج هنر به حساب میان، شما میتونین با موسیقی یه بازی مدت ها محو جهان اون بازی بشید، میتونید از طراحی و آرت دیزاین بازی به اندازه یه تابلو نقاشی لذت ببرید، میتونید با پیگیری داستان یه بازی لذت خوندن یک کتاب مصور رو درک کنید ، میتونین با گیم پلی یه بازی میزان مهارت خودتون رو به چالش بکشین، میتونین حتی با وویس اکتینگ یه بازی کرکترها و موجودات داخل یک بازی رو که در حقیقت نمود ما انسان ها درون یک قاب هستن رو بهتر درک کنین و از این منظر ابعاد عمیق انسانی رو درک کنید با زیر و زبر یک صدا حتی. میتونین احساسات خودتون رو تخایه کنین، مثلا بترسین، عاشق بشین ، گریه کنید ، بخندید و....
بازی یک مدیوم هست که دارای بالاترین مراتب هنری هست به عقیده من، برای شخص من طراحی بازی و مراحلشون حیرت انگیز ترین چیزیه که میتونم از یک بازی برداشت کنم، این که یک جهانی به طور کامل از خیال یک سری انسان منبعث میشه و نمود او رو شما میتونید از دریچه کامپیوتر یا تلویزیونتون ببینید بی نهایت اعجاب انگیز و خارق العادس، و نمونه ای نظیر اون وجود نداره.
من بدترم شدم الان با 28 سال سن اعتیاد به سریال پیدا کردم که هیچ ... گیم هم که جای خود دارد .. به نظرم مشکل از اینه خیلی خودمونو الگی درگیر خیلی چیزا میکنیمچقد فلسفه میبافید
بازی کردن ذهن باز و آزاد میخواد و اکثر ما از یه سنی به بعد دیگه ازش بی بهره اییم و واسه همین حوصله بازی کردن دیگه نداریم.
من خودم چند سالی میشه عملا فقط فیفا اونم گاهی بازی میکنم (مگه بازی خاصی بیاد یا ادامه های بازیای کلاسیک).
« چرا بعضی یک دفعه از بازی کردن زده میشوند ؟ »
دلایل مختلفی داره،
یک دلیلش میتونه این باشه که گیمر درگیر حاشه ها شده و حال و حوصله اش توی این چیزا مصرف شده، این مورد بیشتر برای PC گیمرها اتفاق می افته، طرف انقدر درگیر مسائلی مثل کند شدن ویندوز و نصب ویندوز جدید و نصب درایورها و کرک کردن بازیها و دانلود فلان بازی و اینکه آیا میتونم با تنظیمات Ultra فلان بازی رو اجرا کنم، یا مثلا طرف قویترین سیستم رو داره ولی تا یه قطعه جدید میاد ذهنش درگیر این میشه که چطوری اون قطعه جدیده رو (که نیازی هم بهش نداره) تهیه کنه و بندازه به سیستمش. و خیلی چیزای دیگه از این قبیل. طرف انقدر درگیر این مسائل میشه که اینا براش یه عادت میشن و اگه یه روزی هیچکدام از این دغدغه ها رو نداشته باشه احساس خلأ میکنه یعنی همش دوست داره به جای اینکه درگیرِ بازی کردن باشه درگیر یه موضوع حاشیه ای باشه، بعد مدتی هم که کلاً از گیم زده میشه. البته این اتفاق برای بعضی از PC گیمرها می افته نه همشون.
یه دلیلش هم میتونه این باشه که طرف مشکل یا گرفتاری جدیدی توی زندگیش بوجود اومده و دیگه مجال گیم زدن نداره، (مثل ازدواج، کار و ...) البته در این موارد طرف از گیم رده نمیشه، فقط محروم میشه و عادت گیم از سرش می افته.
کلا همه آدما از یه سنی به بعد دیگه مثل زمان نوجوانی حوصله گیم رو ندارن، ولی اینکه کسی یکدفعه از گیم زده بشه به نظرم همین دو علت رو میتونه داشته باشه.
انقدر چیزای بی ربط بعضیا میگن نمیشه کمکشون نکرد ، بچه های اینجا با اخلاق من آشنایی دارن ، بازی رو D1 میخرم بیشتر اوقات ولی تا آرامش فکری نداشته باشم D1 بازی نمیکنم ، ممکنه برای نظر کلی ای که برا خریدش میخوان یه وقت کوچیک براش بزارم ، ولی تا وقتو تمرکز نیاد دس نمیزنم ، برا همینه بازیا رو انقدر با دقت محوشون میشم که کاربرای جدید فکر میکنن من چند ساله فن دو آتیشه بازیم (نمونش PERSONA 5) ، تا جایی که بخواین من هم مشغله دارم ولی واسه گیم احترام قائلم ، گیمو مثل کلاس درس میبینم (نه همه ی بازیا) وقتی میشینی باید دقت کنی بهش ، وقت کافی براش بزاری ، دقت نکنی چیزی متوجه نمیشیو میگی خسته کننده میشه و بقیه هم به همین چشم میبینی ! ، مشکل سرگرمی نیس ، مشکل خود شمایی ، ببین چه مانعهایی توی زندگیت باعث میشه فکرت جای دیگه ای باشه . اگر راه حلی پیدا نکردی با وقت قبلی ویزیت میکنم :tearsofjoy:
جدا از اینکه خودم از گیم (PS4)لذت میبرم یه جوری اطلاعاتو عکسو کلیپ میدم که بقیه هم به وجد بیان و تجربش کنن .
همونقدر که خستگیتو در میکنه و باهاش انرژی میگیری کافیه ، هممون کارگریم سخت نگیرمن فکر میکردم بازی برای پرکردن اوقات فراغته و وقتایی که میایی خوه از سرکار خسته ای تا یه انرژی بگیری
نمدونستم کلا درس و .... ابناست اگر درس خون بودن درس درس حسابی مدرسهو دانشگاه میخوندم الان بعد از 30 کارگری نکنم
همونقدر که خستگیتو در میکنه و باهاش انرژی میگیری کافیه ، هممون کارگریم سخت نگیر
امين جان رو منشم كردم به نمايندگي از بقيه دوستان،انقدر چیزای بی ربط بعضیا میگن نمیشه کمکشون نکرد ، بچه های اینجا با اخلاق من آشنایی دارن ، بازی رو D1 میخرم بیشتر اوقات ولی تا آرامش فکری نداشته باشم D1 بازی نمیکنم ، ممکنه برای نظر کلی ای که برا خریدش میخوان یه وقت کوچیک براش بزارم ، ولی تا وقتو تمرکز نیاد دس نمیزنم ، برا همینه بازیا رو انقدر با دقت محوشون میشم که کاربرای جدید فکر میکنن من چند ساله فن دو آتیشه بازیم (نمونش PERSONA 5) ، تا جایی که بخواین من هم مشغله دارم ولی واسه گیم احترام قائلم ، گیمو مثل کلاس درس میبینم (نه همه ی بازیا) وقتی میشینی باید دقت کنی بهش ، وقت کافی براش بزاری ، دقت نکنی چیزی متوجه نمیشیو میگی خسته کننده میشه و بقیه هم به همین چشم میبینی ! ، مشکل سرگرمی نیس ، مشکل خود شمایی ، ببین چه مانعهایی توی زندگیت باعث میشه فکرت جای دیگه ای باشه . اگر راه حلی پیدا نکردی با وقت قبلی ویزیت میکنم :tearsofjoy:
جدا از اینکه خودم از گیم (PS4)لذت میبرم یه جوری اطلاعاتو عکسو کلیپ میدم که بقیه هم به وجد بیان و تجربش کنن .
امين جان رو منشم كردم به نمايندگي از بقيه دوستان،
اميره عزيز كاملا حرفاي شما حرفهاي منم هست
بازي كردن نبايد اجباري پشته سرش باشه، فكر ازاد مي خواد ،( تا حدي دوستان زبان هم نيازه واسه لذت بردن از داستان)
خودمون رو نبايد اينقدر درگير روزمرگي هاي بيخود زندگي كنيم، يه استراحت در روز باعث ميشه انرژي بيشتري داشته باشيم
حالا اين استراحت چه بهتر كه گيم باشه