ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
گفتگوی آزاد پیرامون بازیها
چرا دخترها و زنها کمتر گیمر میشوند؟!
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="a.motlagh" data-source="post: 4617603" data-attributes="member: 138572"><p>من فکر میکنم این مسئله به اون نوع از ساختار بازی برمیگرده که از اول توی ویدیو گیم وجود داشته نه جنبههای روبنایی و بازنماییهای بازی (مثل داستان و کارکترها و موسیقی و اینا). در واقع گیمپلی غالب توی ویدیو گیم عناصری داره خیلی نزدیک به نقشی که اکثریت جوامع خصوصا جوامع سرمایهداری به مردها محول میکنن.</p><p>اساسا بازی شامل تلاشی جدی، خشن و فعالانه برای پیروزی در رقابتیه که بین شما با سایرین (حالا میخواد آدم واقعی باشه یا سیستم کامپیوتری) در جریانه و لذت بردن از احساس برتری. مثلا: مهمترین بخشِ طیفِ وسیعی از بازیها جمع کردن و انباشت کردنه. این که کوین جمع میکنیم، زمان زیادی رو صرف میکنیم که تعداد مشخصی از یک آیتم جمع کنیم که یه چیزی باهاش کرفت کنیم، کارهایی انجام میدیم که با جمع کردن امتیاز یا پول بتونیم خودمون رو develop کنیم و... اینها خیلی خیلی شبیه کارهایی نیستن که از ما انتظار میره به عنوان یه مرد توی جهان واقعی بکنیم؟ یعنی انباشت کردن هر چه بیشتر و پیروزی بر دیگران توی یه رقابت آشکار، نفس گیر و بی رحم اقتصادی؟ اصلا خود مفهوم رقابت به این شکلِ عریان و التذاذ از پیروزی با اتکا به «زرنگ» بودن و «قوی» بودن و اینها چیزیه که دائما با سازوکارهای مختلف توی ما مردا بازتولید میشه. </p><p></p><p>برعکس این نقشی نیست که به شکل سنتی تلاش میشه به زنها محول بشه. برای زنها باید جا بیوفته که نسبتشون با محدودیتها و موانع یه جور نسبت پَسیو باشه. چرا باید پسیو باشه نسبتشون؟ چون اونا از سنین خیلی خیلی پایین یاد میگیرن که مکانیک بازی (اینجا منظور بازیای که توی سطح جامعه جریان داره، بازیِ جامعه) برای اونها نوشته نشده، اینکه شانسی برای بردن بازی در این شرایط وجود نداره، در نتیجه اگه بخوان بیان وسط و بازی کنن (یعنی فعال باشن) مجبورن توی مکانیک بازی دست ببرن که خب بدیهیه که بازی اسپویل میشه اینجوری کلا (کما اینکه الانش هم تو خیلی زمینهها شده اینجوری تو دنیا و بازی عوض شده). به همین خاطر نباید به این شکل عریان و واضح بازی کنن و سوق داده میشن به سمتی دیگه. برای تعداد زیادی از خانمها اون فرم بازی که توی ویدئو گیم میبینیم جذاب نیست خیلی چون با چیزی که از همون ابتدای تولد تو گوششون میکنن همخوان نیست. اونا باید به شکل انفعالی چیزی که باهاش مواجه میشن رو دریافت کنن و سریع درونی کنن. بعد اگر خواستن تغییری ایجاد کنن یا منافع خودشون رو پیش ببرن باید خیلی جزئی، غیر عریان و آهسته و در پرده پوشی حرکت کنن (مَکر زنا و پیچیدگی زنا و اینا همه اسمهایی هستن برای این ویژگی اجتماعی). خلاصه این میتونه توضیح بده که چرا به قول دوستان سریال دیدن بین خانمها بیشتره یا اینکه چرا مثلا خیلی بیشتر از بازی کردن رمان میخوانن خانما، چون همۀ اینها فارغ از اینکه چه پیامی رو دارن میدن به مخاطب به نسبت ویدئوگیم به یک معنا بیشتر انفعالی و پسیو هستن.</p><p></p><p>وقتی این عامل تأثیر خودش رو گذاشت و مردان شدن مخاطب اصلی بازار ویدیو گیم خب طبیعیه که توی سطح بازنمایی هم بیشتر مردانه بشه چیزها. این مسئله باز هم تمایل مردان رو بیشتر میکنه در مقایسه با زنان.</p><p></p><p>مخلص کلام اینکه ما بیشتر لذت میبریم از ویدیوگیم و بیشتر بازی میکنیم چون عناصری زیادی توی گیمپلیهای غالب وجود داره که بازتاب دهندۀ کلیشههای جنسیتیایه که ما ناخودآگاه قبولشون کردیم، خانمها کمتر لذت میبرن چون با کلیشههای اونها فاصلۀ بیشتری داره.هر چی این کلیشهها به مرور بیشتر به هم شبیه بشن این تفاوتم کمتر میشه. همانطور که توی خیلی جاها اینطوری شده.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="a.motlagh, post: 4617603, member: 138572"] من فکر میکنم این مسئله به اون نوع از ساختار بازی برمیگرده که از اول توی ویدیو گیم وجود داشته نه جنبههای روبنایی و بازنماییهای بازی (مثل داستان و کارکترها و موسیقی و اینا). در واقع گیمپلی غالب توی ویدیو گیم عناصری داره خیلی نزدیک به نقشی که اکثریت جوامع خصوصا جوامع سرمایهداری به مردها محول میکنن. اساسا بازی شامل تلاشی جدی، خشن و فعالانه برای پیروزی در رقابتیه که بین شما با سایرین (حالا میخواد آدم واقعی باشه یا سیستم کامپیوتری) در جریانه و لذت بردن از احساس برتری. مثلا: مهمترین بخشِ طیفِ وسیعی از بازیها جمع کردن و انباشت کردنه. این که کوین جمع میکنیم، زمان زیادی رو صرف میکنیم که تعداد مشخصی از یک آیتم جمع کنیم که یه چیزی باهاش کرفت کنیم، کارهایی انجام میدیم که با جمع کردن امتیاز یا پول بتونیم خودمون رو develop کنیم و... اینها خیلی خیلی شبیه کارهایی نیستن که از ما انتظار میره به عنوان یه مرد توی جهان واقعی بکنیم؟ یعنی انباشت کردن هر چه بیشتر و پیروزی بر دیگران توی یه رقابت آشکار، نفس گیر و بی رحم اقتصادی؟ اصلا خود مفهوم رقابت به این شکلِ عریان و التذاذ از پیروزی با اتکا به «زرنگ» بودن و «قوی» بودن و اینها چیزیه که دائما با سازوکارهای مختلف توی ما مردا بازتولید میشه. برعکس این نقشی نیست که به شکل سنتی تلاش میشه به زنها محول بشه. برای زنها باید جا بیوفته که نسبتشون با محدودیتها و موانع یه جور نسبت پَسیو باشه. چرا باید پسیو باشه نسبتشون؟ چون اونا از سنین خیلی خیلی پایین یاد میگیرن که مکانیک بازی (اینجا منظور بازیای که توی سطح جامعه جریان داره، بازیِ جامعه) برای اونها نوشته نشده، اینکه شانسی برای بردن بازی در این شرایط وجود نداره، در نتیجه اگه بخوان بیان وسط و بازی کنن (یعنی فعال باشن) مجبورن توی مکانیک بازی دست ببرن که خب بدیهیه که بازی اسپویل میشه اینجوری کلا (کما اینکه الانش هم تو خیلی زمینهها شده اینجوری تو دنیا و بازی عوض شده). به همین خاطر نباید به این شکل عریان و واضح بازی کنن و سوق داده میشن به سمتی دیگه. برای تعداد زیادی از خانمها اون فرم بازی که توی ویدئو گیم میبینیم جذاب نیست خیلی چون با چیزی که از همون ابتدای تولد تو گوششون میکنن همخوان نیست. اونا باید به شکل انفعالی چیزی که باهاش مواجه میشن رو دریافت کنن و سریع درونی کنن. بعد اگر خواستن تغییری ایجاد کنن یا منافع خودشون رو پیش ببرن باید خیلی جزئی، غیر عریان و آهسته و در پرده پوشی حرکت کنن (مَکر زنا و پیچیدگی زنا و اینا همه اسمهایی هستن برای این ویژگی اجتماعی). خلاصه این میتونه توضیح بده که چرا به قول دوستان سریال دیدن بین خانمها بیشتره یا اینکه چرا مثلا خیلی بیشتر از بازی کردن رمان میخوانن خانما، چون همۀ اینها فارغ از اینکه چه پیامی رو دارن میدن به مخاطب به نسبت ویدئوگیم به یک معنا بیشتر انفعالی و پسیو هستن. وقتی این عامل تأثیر خودش رو گذاشت و مردان شدن مخاطب اصلی بازار ویدیو گیم خب طبیعیه که توی سطح بازنمایی هم بیشتر مردانه بشه چیزها. این مسئله باز هم تمایل مردان رو بیشتر میکنه در مقایسه با زنان. مخلص کلام اینکه ما بیشتر لذت میبریم از ویدیوگیم و بیشتر بازی میکنیم چون عناصری زیادی توی گیمپلیهای غالب وجود داره که بازتاب دهندۀ کلیشههای جنسیتیایه که ما ناخودآگاه قبولشون کردیم، خانمها کمتر لذت میبرن چون با کلیشههای اونها فاصلۀ بیشتری داره.هر چی این کلیشهها به مرور بیشتر به هم شبیه بشن این تفاوتم کمتر میشه. همانطور که توی خیلی جاها اینطوری شده. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
گفتگوی آزاد پیرامون بازیها
چرا دخترها و زنها کمتر گیمر میشوند؟!
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft