ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
معرفی و بحث پیرامون بازیها
Game Communities
طرفداران ژانر RPG
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="dragonslayer" data-source="post: 4672023" data-attributes="member: 83017"><p>اخیراً بازیهای Disco Elysium و The Outer Worlds رو تجربه کردم.</p><p></p><p>Disco Elysium حدود 30 ساعت برای من پلی تایم داشت. این عنوان واقعاً توی خیلی از زمینه ها بینظیر بود. دیالوگ ها در بالاترین سطحی که توی یک بازی ویدیویی دیدم، بودن. تک تک NPC ها شخصیت های پویا و متمایز بودن. این که شخصیت اصلی رو افکار مختلفش اسم گذاشته بود و باهاشون وارد مکالمه میشد و به طور کلی اون حس دیوانگی و تجربه دیوانه واری که بازی میخواست ارائه بده، واقعاً خوب از آب درومده بود. طنز خاصی که بازی قصد ارائه اش رو داشت، به خوبی پیاده شده بود. بازی به خوبی دست مخاطبشو باز میذاشت که با انتخابها و دیالوگهای مختلف و متنوع پروتاگونیست خاص خودشو به وجود بیاره و در نتیجه هر مخاطب تجربه منحصر به فرد خودشو داشته باشه.</p><p></p><p>و در کل بازی نکاتی مثبت خیلی زیادی داشت اما نکاتی و مواردی هم بود که از نظر من باعث میشن این عنوان در سطح یک اثر خیلی خوب باقی بمونه و نشه اون رو شاهکار نامید. از نظر من این عنوان دو تا مشکل خیلی جدی داره که قابلیت تکرارپذیری اونو به میزان زیادی پایین بیاره. اولین مشکل اینه که بازی تا حدود زیادی خطیه و تصمیمات گیمر در خیلی از موارد تاثیر چندانی نداره، این مورد به خوبی در قسمت tribunal که به نحوی نقطه اوج بازی و یکی از مهمترین بخش های بازیه مشهوده، به نحوی که هر کاری کاری که تا قبل از اون انجام دادید و هر کاری و هر دیالوگی که در حین اون انجام بدید، تاثیر چندانی در نتیجه tribunal نمیذاره و نتایج اون به جز در موارد خیلی جزئی یکسانه و خب این برای یک نقش آفرینی داستان محور با تمرکز زیاد روی انتخاب دیالوگ، خیلی خوب نیست. مورد دیگه اینه که اونظور که احتمالاً اطلاع دارید این عنوان یک عنوان جناییه و در اون دنبال حل کردن یک پرونده قتل هستید ولی متاسفانه اکثر رد هایی که دنبال میکنید red herring هستند و به قاتل اصلی ربطی ندارند و این مورد هم قابلیت تکرارپذیری بازی رو کمتر از پیش میکنه.</p><p></p><p>در کل این عنوان تجربه خیلی خوبیه و در کنار عناوینی مثل Tides of Numenera و The Council به خوبی روی مرز دو ژانر نقش آفرینی و ماجرایی قدم برمیداره.</p><p></p><p>- - -</p><p></p><p>The Outer Worlds رو حدود 10 ساعت تجربه کردم و اون قدری نظرمو جلب نکرد که بیشتر بازیش کنم. اشتباه برداشت نکنید، این عنوان اصلاً بازی بدی نیست. مشکلی که این بازی داره اینه که هیچ ویژگی یا خصوصیت عالی و برجسته ای نداره. گان پلی بازی در خوشبینانه ترین حالت متوسطه. به دلیل نقشه های کوچیک و لوکیشن های تکراری و همچنین به دلیل بی اهمیت و تکراری بودن loot، در این بازی exploration چندان اهمیتی نداره. تنوع سلاح ها و همچنین تنوع دشمن ها خیلی کمه. سیستم های نقش آفرینی کمینه شدن و خیلیاشون بی تاثیرن. جهان بازی خالیه و سطحیه و چندان هم قابل باور نیست و بیشتر به یک کاریکاتور شبیه تا یک جهان واقعی، البته احتمالاً این مورد از طرف سازندگان به صورت تعمدی صورت گرفته ولی به هر حال باب میل من نیست. ماموریت های اصلی بازی خیلاشون " برو فلان چیزو از فلان جا بیا " هستن و میشه اونارو fetch quest دونست. توی بازی کلاً شیش تا companion وجود داره که هیچ کدوم نه اون قدر ایده جذابی پشتشونه و نه اون قدر خوب پیاده شدن. پلات داستانی بد نبوده ولی اون قدر هم خوب نبوده که من رو به ادامه بازی مشتاق کنه، دیالوگ ها هم همینطور. یکی از مشکلات بازی به نظرم اینه که اصلاً immersive نیست و همش به وسیله عوامل متعدد به مخاطب یادآوری میکنه که این عونوان صرفاً یک بازی ویدیویه.</p><p></p><p>در کل همونطور که گفتم این عنوان اصلاً بازی بدی نیست و تمام بخش های بازی قابل قبول و نسبتاً خوبن ولی مشکلی که داره اینه که هیچ خصوصیت برجسته ای نداره و اگه بخوام این عنوان رو در یک کلمه تعریف کنم، اون کلمه " میان مایه " است.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="dragonslayer, post: 4672023, member: 83017"] اخیراً بازیهای Disco Elysium و The Outer Worlds رو تجربه کردم. Disco Elysium حدود 30 ساعت برای من پلی تایم داشت. این عنوان واقعاً توی خیلی از زمینه ها بینظیر بود. دیالوگ ها در بالاترین سطحی که توی یک بازی ویدیویی دیدم، بودن. تک تک NPC ها شخصیت های پویا و متمایز بودن. این که شخصیت اصلی رو افکار مختلفش اسم گذاشته بود و باهاشون وارد مکالمه میشد و به طور کلی اون حس دیوانگی و تجربه دیوانه واری که بازی میخواست ارائه بده، واقعاً خوب از آب درومده بود. طنز خاصی که بازی قصد ارائه اش رو داشت، به خوبی پیاده شده بود. بازی به خوبی دست مخاطبشو باز میذاشت که با انتخابها و دیالوگهای مختلف و متنوع پروتاگونیست خاص خودشو به وجود بیاره و در نتیجه هر مخاطب تجربه منحصر به فرد خودشو داشته باشه. و در کل بازی نکاتی مثبت خیلی زیادی داشت اما نکاتی و مواردی هم بود که از نظر من باعث میشن این عنوان در سطح یک اثر خیلی خوب باقی بمونه و نشه اون رو شاهکار نامید. از نظر من این عنوان دو تا مشکل خیلی جدی داره که قابلیت تکرارپذیری اونو به میزان زیادی پایین بیاره. اولین مشکل اینه که بازی تا حدود زیادی خطیه و تصمیمات گیمر در خیلی از موارد تاثیر چندانی نداره، این مورد به خوبی در قسمت tribunal که به نحوی نقطه اوج بازی و یکی از مهمترین بخش های بازیه مشهوده، به نحوی که هر کاری کاری که تا قبل از اون انجام دادید و هر کاری و هر دیالوگی که در حین اون انجام بدید، تاثیر چندانی در نتیجه tribunal نمیذاره و نتایج اون به جز در موارد خیلی جزئی یکسانه و خب این برای یک نقش آفرینی داستان محور با تمرکز زیاد روی انتخاب دیالوگ، خیلی خوب نیست. مورد دیگه اینه که اونظور که احتمالاً اطلاع دارید این عنوان یک عنوان جناییه و در اون دنبال حل کردن یک پرونده قتل هستید ولی متاسفانه اکثر رد هایی که دنبال میکنید red herring هستند و به قاتل اصلی ربطی ندارند و این مورد هم قابلیت تکرارپذیری بازی رو کمتر از پیش میکنه. در کل این عنوان تجربه خیلی خوبیه و در کنار عناوینی مثل Tides of Numenera و The Council به خوبی روی مرز دو ژانر نقش آفرینی و ماجرایی قدم برمیداره. - - - The Outer Worlds رو حدود 10 ساعت تجربه کردم و اون قدری نظرمو جلب نکرد که بیشتر بازیش کنم. اشتباه برداشت نکنید، این عنوان اصلاً بازی بدی نیست. مشکلی که این بازی داره اینه که هیچ ویژگی یا خصوصیت عالی و برجسته ای نداره. گان پلی بازی در خوشبینانه ترین حالت متوسطه. به دلیل نقشه های کوچیک و لوکیشن های تکراری و همچنین به دلیل بی اهمیت و تکراری بودن loot، در این بازی exploration چندان اهمیتی نداره. تنوع سلاح ها و همچنین تنوع دشمن ها خیلی کمه. سیستم های نقش آفرینی کمینه شدن و خیلیاشون بی تاثیرن. جهان بازی خالیه و سطحیه و چندان هم قابل باور نیست و بیشتر به یک کاریکاتور شبیه تا یک جهان واقعی، البته احتمالاً این مورد از طرف سازندگان به صورت تعمدی صورت گرفته ولی به هر حال باب میل من نیست. ماموریت های اصلی بازی خیلاشون " برو فلان چیزو از فلان جا بیا " هستن و میشه اونارو fetch quest دونست. توی بازی کلاً شیش تا companion وجود داره که هیچ کدوم نه اون قدر ایده جذابی پشتشونه و نه اون قدر خوب پیاده شدن. پلات داستانی بد نبوده ولی اون قدر هم خوب نبوده که من رو به ادامه بازی مشتاق کنه، دیالوگ ها هم همینطور. یکی از مشکلات بازی به نظرم اینه که اصلاً immersive نیست و همش به وسیله عوامل متعدد به مخاطب یادآوری میکنه که این عونوان صرفاً یک بازی ویدیویه. در کل همونطور که گفتم این عنوان اصلاً بازی بدی نیست و تمام بخش های بازی قابل قبول و نسبتاً خوبن ولی مشکلی که داره اینه که هیچ خصوصیت برجسته ای نداره و اگه بخوام این عنوان رو در یک کلمه تعریف کنم، اون کلمه " میان مایه " است. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
معرفی و بحث پیرامون بازیها
Game Communities
طرفداران ژانر RPG
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft