ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
معرفی و بحث پیرامون بازیها
داستان، تاریخچه و معرفی بازیها
شیطان هیچ وقت گریه نمی کند: به مناسبت 20 سالگی سری دویل می کرای
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="PPPPPishrOOOOO" data-source="post: 5123235" data-attributes="member: 84754"><p>اصن بحث گیمپلی نسخه ۵ رو بذاریم کنار. اوکی ۱۰ از ۱۰. کمترم توقع نمیرفت. ولی آخه لول دیزاین فراتر از واژهی مزخرفه. رسما غیر قابل تحمله! یعنی به شخصه من همون نسخه چهارمی که عالم و آدم هِیتش میکنن رو بالای ۷۰ ساعت روی PC و حدود ۹۵ ساعت رو X360 بازی کردم و ذرهای خسته کننده نبود برام! با اینکه قبول دارم اون مسئله تکرار محیطها و باسها یه کمکاری بزرگ بود و غیرقابل بخشش بود. ولی سر نسخه پنجم من واقعا با وجود اینکه روانی این سریام، و سالیان سال منتظر معرفی ادامهش بودم( که تو این شرایط معمولا هرچی بذارن جلوت میگی بهبه و بقولی دندوناشو نمیشماری) به زور تونستم تحمل کنم و یه بار تمومش کنم! اون مبارزهی برای بار هزارم با ورجیلم که خود بازی هم با دیالوگا میادو یه شوخیای باهاش میکنه تا بلکه یکم از تکراری بودن و رو مخ بودنش کم شه(چون داره به وضوح آویزون اون حس نوستالژیای میشه که از مبارزههای این دو برادر تو نسخه سوم تو ذهنمونه) بنظرم اصلا در نیومده. یخه. کاریزمای همیشگی ورجیله که تونسته قابل تحمل یا حتی لذتبخشش کنه وگرنه پوچه. تازه اینم بگم من با V هم حتی هیچ مشکلی نداشتم، خیلی ژاپنیطورتر و اوکی بود. اون ته چهره تیموتی شلمیای هم که داشت خیلی جذابترش کرده بود <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> در مجموع زشته خدایی، اونور بیونتا و اصلا خود نسخههای قدیمی DMC و حتی DmC نینجا تئوری نشون دادن که در کنار گیمپلی غنی و پربار میشه همهی المانهای دیگه هم با کیفیت نگه داشت. اینجا انگار کلا فقط با یه شوآف تموم نشدنی از گیمپلی طرفیم. از تریش و لیدی هم که بگذریم کلا. کلا اگه زمان برگرده، قطعا انتخابم اینه که فقط داستان DMC 5 رو بخونم و بازیش نکنم و منتظر نسخه ۶ بمونم. کاش این تاپیکو نمیدیدم که باز بعد از چند سال دوباره یادم بیوفته که چه خورشت کرفس بدمزهای رو بعد از اونهمه انتظار تحویلمون داده بودن.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="PPPPPishrOOOOO, post: 5123235, member: 84754"] اصن بحث گیمپلی نسخه ۵ رو بذاریم کنار. اوکی ۱۰ از ۱۰. کمترم توقع نمیرفت. ولی آخه لول دیزاین فراتر از واژهی مزخرفه. رسما غیر قابل تحمله! یعنی به شخصه من همون نسخه چهارمی که عالم و آدم هِیتش میکنن رو بالای ۷۰ ساعت روی PC و حدود ۹۵ ساعت رو X360 بازی کردم و ذرهای خسته کننده نبود برام! با اینکه قبول دارم اون مسئله تکرار محیطها و باسها یه کمکاری بزرگ بود و غیرقابل بخشش بود. ولی سر نسخه پنجم من واقعا با وجود اینکه روانی این سریام، و سالیان سال منتظر معرفی ادامهش بودم( که تو این شرایط معمولا هرچی بذارن جلوت میگی بهبه و بقولی دندوناشو نمیشماری) به زور تونستم تحمل کنم و یه بار تمومش کنم! اون مبارزهی برای بار هزارم با ورجیلم که خود بازی هم با دیالوگا میادو یه شوخیای باهاش میکنه تا بلکه یکم از تکراری بودن و رو مخ بودنش کم شه(چون داره به وضوح آویزون اون حس نوستالژیای میشه که از مبارزههای این دو برادر تو نسخه سوم تو ذهنمونه) بنظرم اصلا در نیومده. یخه. کاریزمای همیشگی ورجیله که تونسته قابل تحمل یا حتی لذتبخشش کنه وگرنه پوچه. تازه اینم بگم من با V هم حتی هیچ مشکلی نداشتم، خیلی ژاپنیطورتر و اوکی بود. اون ته چهره تیموتی شلمیای هم که داشت خیلی جذابترش کرده بود :D در مجموع زشته خدایی، اونور بیونتا و اصلا خود نسخههای قدیمی DMC و حتی DmC نینجا تئوری نشون دادن که در کنار گیمپلی غنی و پربار میشه همهی المانهای دیگه هم با کیفیت نگه داشت. اینجا انگار کلا فقط با یه شوآف تموم نشدنی از گیمپلی طرفیم. از تریش و لیدی هم که بگذریم کلا. کلا اگه زمان برگرده، قطعا انتخابم اینه که فقط داستان DMC 5 رو بخونم و بازیش نکنم و منتظر نسخه ۶ بمونم. کاش این تاپیکو نمیدیدم که باز بعد از چند سال دوباره یادم بیوفته که چه خورشت کرفس بدمزهای رو بعد از اونهمه انتظار تحویلمون داده بودن. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
معرفی و بحث پیرامون بازیها
داستان، تاریخچه و معرفی بازیها
شیطان هیچ وقت گریه نمی کند: به مناسبت 20 سالگی سری دویل می کرای
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft